11 สิงหาคม 2551 02:39 น.

++ กราบลง..ตรงเท้าแม่ ++

 **  กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสม
กลั่นเลือด..เป็นน้ำนม
รักชื่นชมเพียงแก้วตา

เหนื่อยหนัก..ไม่เคยบ่น
สู้อดทนคอยห่วงหา 
ความสุข..เพื่อลูกยา
รักเมตตาทุกนาที  

คราใด..ที่ใจทุกข์
แม่ปลอบปลุกให้สุขศรี
อ้อมกอด..แม่คงมี
โอบคนดีด้วยอุ่นไอ

อ้อมอก..อันอบอุ่น
ตักแม่หนุนยามหลับใหล
อ้อมกอด..แม่ปลอดภัย
รักห่วงใยเฝ้าผูกพัน

สองแขน..ที่โอบอุ้ม
เสียงแม่นุ่มคอยปลอบขวัญ
หลับเถิด..ยอดชีวัน
อกแม่นั้นป้องกันภัย

สายใย..จากใจแม่
มั่นคงแท้จะหาไหน
เสียสละ..และอภัย
เป็นผู้ให้ทุกคืนวัน
         
** กลั่นรัก..จากดวงใจ
เป็นมาลัยให้สุขสันต์
รักแม่..เหนือชีวัน
พระคุณนั้นตรึงหทัย

**  กราบลง...ตรงเท้าแม่
ด้วยรักแท้พิสุทธิ์ใส
ตรัยรัตน์..พิพัฒน์ภัย
ร่มเย็นไซร้...ตราบนิรันดร์....ฯ

1124

love

comment

8 สิงหาคม 2551 19:15 น.

ด้วยดวงตา..ที่ห่วงใย

ราชิกา

 **  ชาย **
 ถึงแม้โลกสวยใสจะหยุดหมุน
ลมละมุนหยุดพัดสะบัดหาย
ใจฉันยังมีเธอไม่คลอนคลาย
มุ่งสอดส่ายเหลียวมองจ้องหาเธอ

พระจันทร์เพ็ญลับหายกลายจันทร์เสี้ยว
ยังกลมเกลียวรักมั่นอยู่เสมอ
ดาวหลบเร้นหายดวงห่วงละเมอ
คงพร่ำเพ้อถึงวันร่วมฝันเคียง

ดวงอาทิตย์ลาโลกไม่ส่องแสง
ภูเขาแกล้งบดบังไม่ยินเสียง
ป่ารกชัฏต้นไม้คลุมอยู่รายเรียง
ยังเสนาะสำเนียงเคยเคลียคลอ

ดาวเดือนดับม่านเมฆมัวมืดมิด
ท้องฟ้าปิดครื้มคลุ้มคลุมห้องหอ
ไม่เลือนลางสว่างกล้าจ้าเพียงพอ
ด้วยแสงใสเหมือนไฟช่อจากตาเธอ

ตาที่เอื้ออาทรคอยห่วงหา
ตาที่จ้องคมกล้าคราเราเผลอ
ตาที่ซื่อสวยใสใจละเมอ
ตาที่เธอมัดหัวใจใครบางคน.......           


**  หญิง  **

ถึงแม้โลกใบนี้จะหยุดหมุน
เมื่อมีคุณใจฉันมั่นเสมอ
เป็นมิ่งขวัญพลังใจให้กับเธอ
คอยละเมอพร่ำหาและอาวรณ์

แม้นดวงเดือนเลื่อนลาพามืดมิด
สองดวงจิตแจ่มจรัสประภัสสร
จะเคียงคู่อยู่ท่ามกลางฑิฆัมพร
มิคลายคลอนเมื่อจากลายังอาลัย

ดุจดวงตาที่อาทรคอยห่วงหา
ดุจดาราสวยซึ้งซึ่งสดใส
ดุจตาคมบาดลึกอยู่ภายใน
ดุจดวงไฟมัดใจใครบางคน

หวานคำกลอนออดอ้อนวอนด้วยเสียง
สื่อสำเนียงเคียงใครให้สับสน
ใครกันหนอ...ที่เฝ้ารอดวงกมล
ช่างแยบยลชวนให้คิดพินิจตรอง.....ฯ

1490

love

comment

5 สิงหาคม 2551 20:05 น.