27 มีนาคม 2550 01:34 น.
ราชิกา
** หลับตาลง ครั้งใด ใยดวงจิต
พบนิมิต หญิงงาม ในความฝัน
ใบหน้าหวาน พริ้งเพริศ เลิศลาวัลย์
แย้มโอษฐ์พลัน เยื้องย่าง นางพญา
ขัตติยะ ราชินี ศรีเชียงแสน
ทั่วแว่นแคว้น สุขสันต์ ให้หรรษา
อาณาจักร ถิ่นฐาน เมืองล้านนา
พระชายา พร้อมองค์ ผู้ทรงธรรม์
ศกหนึ่งพัน สี่ร้อย แปดสิบหก
ขอมเร่งยก ทัพใหญ่ ใจมหันต์
เข้าเข่นฆ่า ชีพดับ นับอนันต์
เจ้านางพลัน ถูกจับเป็น เช่นเชลย
นางทนทุกข์ ทดท้อ รอคนรัก
จำต้องหัก ครวญคร่ำ คำเฉลย
ชีวิตข้า ชาตินี้ ขอสังเวย
คำสัตย์เคย มั่นไว้ ในสัญญา
นวลเจ้านาง ครางครวญ ชวนเศร้าหมอง
น้ำตานอง หลั่งริน ถวิลหา
โอ้ราชัน จากจร ไม่ย้อนมา
ขออำลา ดวงหทัย จำไกลกัน
องค์ราชัน กลับมา หาคนรัก
ด้วยแน่นหนัก รักแท้ มิแปรผัน
ขัตติยะ ราชินี ที่ผูกพัน
ปลิดชีวัน ด้วยคมกริช แห่งบิดา
ก่อนวิญญา จะลาลับ ไปกับร่าง
องค์เจ้านาง พร้อมคู่ เสน่หา
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน วานเทวา
ขอรักข้า อย่าแคล้วคลาด ทุกชาติไป
คือนิมิต ในฝัน เมื่อวันก่อน
อดีตย้อน พันปี ที่สดใส
ภาพ**เจ้านาง** สง่าแสน ณ.แดนไกล
ประทับใน ทิพย์สถาน แห่งล้านนา........ฯ
17 มีนาคม 2550 16:06 น.
ราชิกา
** เหมือนเคย..รอ ห่วงหวง ดั่งดวงจิต
เหมือนเคย.. ชิด แนบครอง มิหมองศรี
เหมือนเคย..รัก พักพิง อิงชีวี
เหมือนเคย..มี ความผูกพัน ทุกวันมา
หวนคิดถึง คราใด ให้ช้ำชอก
เธอล่อหลอก หัวใจ ไม่รักษา
ลืมเสียเถิด คำมั่น เคยสัญญา
ด้วยดวงตา ที่ห่วงใย ไม่สำคัญ
จะขอเป็น ผู้ให้ ด้วยใจรัก
พร้อมยอมภักดิ์ เพียงเธอ ละเมอฝัน
ห่างแสนไกล รักปลูก ยังผูกพัน
มิมีวัน รักหมด ยอมอดทน
รักเรานั้น คงเป็น เส้นขนาน
เพียงวันวาน กลับกลาย ดั่งสายฝน
หากพ่ายแพ้ แล้วแต่ ชะตาตน
ขอเป็นคน..เก็บรักไว้ ในอุรา
** คงเป็นเพียง ความฝัน วันละนิด
คงเป็นเพียง ดวงจิต เสน่หา
คงเป็นเพียง ภาพฝัน ก่อนนิทรา
คงเป็นเพียง ภาพมายา ที่ตราตรึง......ฯ
11 มีนาคม 2550 16:03 น.
ราชิกา
** แสงเทียน..ที่ส่องนำ
คือแสงธรรมชาติงาม
แสงเทียน..สว่างวาม
คือแสงส่องสว่างใจ
แสงเทียน..ธรรมชาติ
คือภาพวาดแห่งพฤกษ์ไพร
แสงเทียน..สาดส่องไกล
ชี้ชนให้สว่างธรรม
เปลวเทียน..ละลายแท่ง
เพื่อเปล่งแสงให้จดจำ
แสงเทียน..คือสื่อนำ
แทนน้ำคำที่พร่ำวอน
แสงเทียน..ยังเวียนส่อง
เพื่อพี่น้องมิคลายคลอน
มอบรัก..เอื้ออาทร
แด่นิกร..ปวงชนไทย...ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
1411
