24 กันยายน 2550 21:44 น.
ราชิกา
** สรวมชีพข้าบาทพร้อม ยุคล
ยี่สิบสี่กันยายน ห่อนไห้
เฉลิมพระเกียรติ มหิดล ชนสุข ยิ่งเฮย
ราษฏร์ร่วมเทิดเหนือไท้ เกียรติก้องนิรันดร์กาล....ฯ
** พระเนตร..ที่เมียงมอง
ธ. สอดส่อง..การแพทย์ไทย
พระกรรณ..สดับภัย
ประชาราษฏร์มิคลาดคลา
พระหัตถ์..ขจัดทุกข์
ผดุงสุขทั่วทิศา
น้ำพระทัย..ไหลรินมา
ชโลมหล้า...ทั่วแดนไกล
ยี่สิบสี่..กันยายน
มหิดล เฉลิมชัย
ราษฏร์น้อม..ร่วมพร้อมใจ
เทิดองค์ไท้...สดุดี....ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ราชิกา
22 กันยายน 2550 15:43 น.
ราชิกา
** ค่ำคืนใด เดือนลับ จันทร์อับแสง
หิ่งห้อยแรง ส่องสว่าง กลางเวหน
สาดแสงส่อง พฤกษ์ไพร ในสกล
สว่างล้น ดุจจันทร์ คืนวันเพ็ญ
ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด
ใครลิขิต จงตรอง ให้มองเห็น
คุณค่าคน สูงล้ำ ไม่ลำเค็ญ
ใช่ต้องเป็น ดาริกา อ่าอำไพ
แม้เป็นเพียง หิ่งห้อย ที่ด้อยแสง
น้อยด้วยแรง ส่องสว่าง กลางฟ้าใส
ครามืดมิด หมองมัว ทั่วถิ่นไพร
หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว
.**..ถึงตัวน้อย ด้อยแสง อันแรงกล้า
หลายตัวมา รวมร่าง อยู่กลางหาว
แสงที่เห็น ย่อมสว่าง งามพร่างพราว
สุกสกาว เด่นตา ครามืดมน......ฯ
13 กันยายน 2550 19:13 น.
ราชิกา
** พริ้วพร่างพรม ลมไล้ ยอดไม้ลู่
ปลิวว่อนอยู่ คณานับ ที่ขับขาน
บ้างทิ้งใบ สลาย กับสายธาร
มิรู้กาล หักเห ผ่านเวลา
เปรียบมัจฉา ท่องธาร ต้านกระแส
ปลาเป็นแท้ ว่ายทวน ควรศึกษา
ปลาตัวใด ว่ายตาม สายน้ำมา
สิ้นคุณค่า วิถี วายชีวัน
เปรียบมนุษย์ สติตรอง ให้ครองจิต
เราลิขิต รูปนาม ใช่ความฝัน
สร้างคุณค่า ความดี นี้ต่อกัน
น้ำใจ..พลัน มอบไว้ ให้เนิ่นนาน
** ชีวิตคน มิใช่ ใบไม้ลู่
ใจต้องสู้ ฟันฝ่า และกล้าหาญ
ต้านกระแส ทุกข์ท้อ ทรมาน
จิตวิญญาณ ต้องแน่นหนัก เพื่อหลักชัย.....ฯ
8 กันยายน 2550 00:30 น.
ราชิกา
** เหมือนเคย..รอ ห่วงหวง ดั่งดวงจิต
เหมือนเคย.. ชิด แนบครอง มิหมองศรี
เหมือนเคย..รัก พักพิง อิงชีวี
เหมือนเคย..มี ความผูกพัน ด้วยกันมา
หวนคิดถึง คราใด ให้ช้ำชอก
แผลรักบอก ความนัย อาลัยหา
ลืมเสียเถิด คำมั่น เคยสัญญา
ถ้อยวาจา กล่าวไป ไม่สำคัญ
จะขอเป็น ผู้ให้ ด้วยใจรัก
พร้อมยอมภักดิ์ เพียงเธอ ละเมอฝัน
ห่างแสนไกล รักปลูก เฝ้าผูกพัน
มิมีวัน รักหมด ยอมอดทน
** คือแผลใจ เราสอง ให้ข้องจิต
คล้ายชีวิต เลือนราง กลางสายฝน
หากพ่ายแพ้ แล้วแต่ ชะตาตน
ขอเป็นคน...อกหัก..เพื่อรักเธอ...ฯ
2 กันยายน 2550 00:55 น.
ราชิกา
** เพียง..จันทร์ วันลา ยังปรากฎ
เพียงลด ความช้ำ ระกำหมอง
เพียงรัก มอบให้ เธอครอบครอง
เพียงมอง แววตา ยังอาวรณ์
เพียงเพื่อ ส่งจิต ให้คิดถึง
เพียงซึ้ง น้ำคำ ที่พร่ำสอน
เพียงรัก ร้อยรส ในบทกลอน
เพียงวอน อ้อนดาว พร่างพราวตา
เพียงนิ่ง จริงแน่ นานแค่ไหน
เพียงใจ ในทรวง เฝ้าห่วงหา
เพียงแอบ แนบชิด ยามนิทรา
เพียงว่า รักปลูก เราผูกพัน
** เพียง..จันทร์ สร้างหวัง สักครั้งใหม่
เพียงให้ คลายทุกข์ จงสุขสันต์
เพียงเธอ เข้าใจ ห่วงใยกัน
เพียงมั่น รักแท้ นั้นแน่นอน........ฯ
หน้าส่วนตัว
1037
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
