12 มิถุนายน 2552 20:30 น.
ราชิกา
** ดอกเอ๋ย......ดอกรัก
เฝ้าฟูมฟัก รักใคร่ กลางใจฉัน
แม้นอยู่ห่าง แสนไกล ไม่สำคัญ
ด้วยรักมั่น จริงแท้ มิแชเชือน
ปลูกต้นรัก ถักทอ เพื่อรอดอก
คราพี่บอก จากไกล ใจเชือดเฉือน
เฝ้าคิดถึง เส้นทาง ช่างลางเลือน
คอยย้ำเตือน ห่วงหา รักอาลัย
เมื่อยามใกล้ คลายทุกข์ น้องสุขนัก
ด้วยประจักษ์ อรรถรส ที่สดใส
รักอิงแอบ แนบกรุ่น อุ่นทรวงใน
ทั้งหทัย น้องนี้ มอบพี่ครอง
** หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ถวิลหา
ทุกเพลา คอยเฝ้า ใจเราสอง
รอฟูมฟัก ดอกรักชม ให้สมปอง
อย่าได้หมอง เบ่งบาน ทุกวารวัน.....ฯ
8 มิถุนายน 2552 20:05 น.
ราชิกา
** เมื่อยามเหงา..อยากมีใคร..ไว้เคียงข้าง
เดินร่วมทาง..สร้างฝัน..ในวันใส
คราใดเหงา..มีเธอ..คอยปลอบใจ
เดินก้าวไป..สองคน..บนทางเดียว
หนทางไกล ใจหนอ จะขอสู้
ให้รับรู้ ยังภักดิ์ รักแน่นเหนียว
สานสัมพันธ์ ชื่นชม รักกลมเกลียว
สองมือเกี่ยว ผูกพันใจ ไม่ลืมเลือน
อุปสรรค กั้นกลาง แม้ขวางหน้า
ร่วมฟันฝ่า ทุกข์ภัย ใจเสมือน
คอยช่วยเหลือ ทุกคำ และย้ำเตือน
พร้อมเป็นเพื่อน คู่ใจ ห่วงใยกัน
** แม้นคราใด ใจเหงา คอยเฝ้าคิด
สองดวงจิต คลายทุกข์ มีสุขสันต์
กำลังใจ คือคุณค่า แห่งชีวัน
ร่วมสานฝัน สร้างไว้ ให้เป็นจริง.........ฯ
6 มิถุนายน 2552 20:53 น.
ราชิกา
** อิสระ เสรี ที่โหยหา
เมื่อรักพา สุขแสน ในแดนสรวง
ยิ้มให้กับ ความรัก สลักทรวง
มิมีห่วง จากใคร ให้กังวล
** มีเพียงเธอ และฉัน ในฝันนี้
ร่วมฤดี พริ้มพราย กลางสายฝน
ทิ้งความหลัง ครั้งก่อน ที่ร้อนรน
รักเปี่ยมล้น สองเรา แนบเนาว์นาน
** แม้นความจริง สายตา เมื่อปรากฏ
อย่าได้หมด ศรัทธา ความกล้าหาญ
สร้างความหวัง พลังใจ ให้เบ่งบาน
ไม่ร้าวราน อยู่เดียว เปล่าเปลี่ยวกาย
** ขอรักสอง ประคองฝัน ทุกวันชื่น
ให้ยั่งยืน งดงาม ด้วยความหมาย
รักผูกพัน อาทร มิคลอนคลาย
รักมิวาย มั่นคง ตรงต่อเธอ.......ฯ
4 มิถุนายน 2552 19:47 น.
ราชิกา
** เธอมองเห็น ภาพฝัน เช่นฉันไหม
แม้นหทัย วิเวก ใช่เสกสรรค์
สัมผัสรัก อบอุ่น กรุ่นใจพลัน
ฝากรักกัน ดวงตา ภาษาใจ
สื่อจากถ้อย ร้อยคำ ลำนำรัก
ซึ้งประจักษ์ ดวงจิต พิศมัย
สองรักหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงทรวงใน
มอบรักไป ให้กัน ทุกวันวาร
รักร้อยเรียง เคียงฝัน วันเราสอง
โอบประคอง อิงแอบ แนบประสาน
อวลอกอุ่น กรุ่นไอ ในวิมาน
ฟ้าประทาน น้องนี้ ให้พี่ชม
** เธอมองเห็น ภาพฝัน เช่นฉันไหม
รักล้นใจ สดชื่น มิขื่นขม
ดุจน้ำทิพย์ สล้าง ที่พร่างพรม
รักภิรมย์ ในฝัน นั้นคือเธอ......ฯ
26 พฤษภาคม 2552 19:24 น.
ราชิกา
** เหม่อมองจันทร์ วันเพ็ญ ที่เด่นฟ้า
ดวงดารา พราวพร่าง กลางฟ้าใส
สาดแสงส่อง ทั่วหล้า นภาลัย
หากมองไป ใช่แสง แห่งแรงตน
ค่ำคืนใด เดือนลับ ดาวอับแสง
หิ่งห้อยแรง ส่องสว่าง กลางเวหน
สาดแสงส่อง พฤกษ์ไพร ในสกล
สว่างล้น ดุจจันทร์ คืนวันเพ็ญ
เป็นปรัชญา บทกลอน สอนแนวคิด
คำลิขิต จงตรอง ให้มองเห็น
คุณค่าคน สูงล้ำ ไม่ลำเค็ญ
ใช่ต้องเป็น ดาริกา อ่าอำไพ
แม้เป็นเพียง หิ่งห้อย ที่ด้อยแสง
น้อยด้วยแรง งามงด หากสดใส
คราใดมืด หมองมัว ทั่วถิ่นไพร
หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว.......ฯ
หน้าส่วนตัว
1409
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
