20 กันยายน 2554 22:51 น.
ร้อยฝัน
ท่ามกลางแสงดาวที่พราวพร่าง
คนเหงาจะอ้างว้างสักเพียงไหน
เหลียวมองรอบกายไม่มีใคร
กอดเข่าเศร้าใจเพียงลำพัง
แทรกทรุดอยู่ในหว่างหินผา
ยกมือปาดน้ำตาหมดสิ้นหวัง
กายหนาวสั่นใจร้อนรนปนความชัง
ประเดประดังเข้ามารุมสุมดวงใจ
ท่ามกลางป่าเขาเงียบสงัด
แค่ยินเสียงลมพัดก็หวั่นไหว
ใบไม้แกว่งแข่งขันประชันใบ
คนอยู่ไกลใจคงแบ่งคงแกว่งตาม
เทียนเล่มน้อยด้อยแรงแสงริบหรี่
หรีดหริ่งเฝ้าส่งวจีมาเอ่ยถาม
โอ้ใจหนอปวดเพียงไหนในโมงยาม
เมื่อซุกซอนอยู่ท่ามความเดียวดาย
น้ำค้างหยดใกล้ทางสว่างแล้ว
หยดน้ำแก้วตามรายทางคงจางหาย
เหลือเพียงทุกที่ประดัง ณ ฝั่งปลาย
เหลือสุดท้ายสุดทางร่างฝังดิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
1246
