21 สิงหาคม 2548 11:45 น.
ลอยไปในสายลม
สิ่งที่เรา ทำกัน ในวันนี้
ฉันรู้ดี มันไม่ถูก เลยสักอย่าง
ที่เราเป็น ที่เราทำ ยิ่งเลือนลาง
ทำเหมือนใกล้ ยิ่งดูห่าง ห่างออกไป
เธอทำเหมือน ว่าห่วงกัน และมั่นรัก
ใจแน่นหนัก แสนห่วง เอาใจใส่
แต่บางครั้ง เธอเย็นชา น่าตกใจ
ทำแบบนี้ รู้บ้างไหม ใจเจ็บชา
เธออาจไม่ เคยรู้สึก ว่ามันเจ็บ
ที่ต้องเก็บ ความช้ำใจ ไว้หนักหนา
เธอไม่สน ไม่เข้าใจ สักเวลา
ไม่เคยรู้ ด้วยซ้ำว่า ฉันระกำ
ถึงวันนี้ คงต้องบอก ว่ารักอยู่
รู้ทั้งรู้ เธอไม่สน ช่างน่าขำ
ก็เพราะรัก แม้จะเจ็บ ก็แค่จำ
จะให้ทำ อย่างไร ไม่เคยลืม
ถึงเธอจะทำให้ช้ำชอก
แต่อยากบอก ยังรักมั่น
แม้วันนี้ เธอจะลืมกัน
สำหรับฉัน ไม่มีวันจะลืมเธอ
16 สิงหาคม 2548 11:24 น.
ลอยไปในสายลม
สิ่งที่เธอ ทำกับฉัน ในวันก่อน
เธอลองย้อน มองกลับไป จะได้ไหม
แล้วช่วยตอบ คำถามฉัน อย่างจริงใจ
ที่เธอทำ หลอกกันไหม บอกฉันที
ที่เคยบอก ว่าคิดถึง คิดถึงนัก
ที่เคยบอก คำว่ารัก ในทุกที่
ที่เคยบอก ว่าห่วงใย ทุกนาที
ที่เคยบอก สิ่งเหล่านี้ จริงไหมเธอ
ที่ทำเป็น พูดคุย สนุกสนาน
ที่ทำเป็น เบิกบาน อยู่เสมอ
ที่ทำเป็น เห็นใจ ปล่อยให้เพ้อ
จากใจจริง หรือแก้เก้อ เพื่อหลอกลวง
ไหนช่วยตอบ มาหน่อย จะได้ไหม
ให้หัวใจ ฉันที่เธอ เคยบอกห่วง
ให้ได้รู้ ความจริง ทุกสิ่งปวง
เธอหลอกลวง จริงใจ อย่างไรกัน
แม้หากเธอ ไม่ยอมบอก ในสิ่งนี้
ฉันยินดี จะคิดเอง "เธอหลอกฉัน"
ก็ได้นะ ไม่เป็นไร แค่บอกกัน
หากเงียบงัน หมายความว่า มันจบลง...
พูดมาเถอะ
ดีกว่า
ไม่รู้อะไรเลย...
7 สิงหาคม 2548 11:16 น.
ลอยไปในสายลม
ฉันรักเธอ รักมาก กว่าทุกสิ่ง
เป็นความจริง มิได้คิด จะหลอกเล่น
แล้วเธอเล่า รักฉันไหม อยากให้เป็น
เป็นเฉกเช่น คนรักกัน สักวันพอ
ฉันก็รู้ ว่าเธอ คงไม่รัก
มันประจักษ์ แก่ใจ เมื่อไหร่หนอ
ก็เมื่อเธอ มีใครใคร คอยเฝ้ารอ
น้ำตาคลอ เพราะฉันเศร้า และเหงาใจ
เธอไม่เคย เอื้อนเอ่ย คำว่า รัก
เรารู้จัก กันมา นานเท่าไหร่
เธอไม่เคย เอ่ยกล่าว คำใดใด
ระหว่างเรา ฐานะไหน ช่วยบอกที
อยากจะมี สักวัน ที่เธอบอก
แม้ต้องหลอก ว่ารักฉัน ตามหน้าที่
ขอสักวัน ได้หรือไม่ คนแสนดี
ให้ฉันนี้ มีความสุข เพียงสักวัน
อยู่ในฐานะอะไร ฉันเป็นอะไรกับเธอ
อยากบอกว่าสำหรับเธอ ฉันเป็นได้มากกว่านั้น..
25 กรกฎาคม 2548 16:44 น.
ลอยไปในสายลม
น้ำหลั่งริน จากดวงตา บอกว่าเจ็บ
ไม่อาจเก็บ เพราะว่ามัน ไม่อยากฝืน
ตอนเธอจาก ฉันไปไกล มันกล้ำกลืน
แสนขมขื่น เพราะยาใจ ไม่เหลียวแล
ฉันไม่เคย ต้องเจ็บช้ำ น้ำตาร่วง
แต่เธอกลับ มาหลอกลวง แกล้งแยแส
แล้วก็เดิน จากกันไป ใจอ่อนแอ
เหมือนมีแผล คอยตอกย้ำ อยู่ภายใน
ไม่อยากร้อง แต่ว่ามัน ห้ามไม่อยู่
ไม่อยากรู้ แต่ว่ามัน ทำไม่ได้
ไม่อยากรัก แต่ก็รัก เกินหักใจ
เจ็บเพราะใคร คงเพราะเรา โง่เง่าเอง...
เสียน้ำตา
เพราะยาใจ
หรือเพราะเรา
โง่เง่าเอง...
20 กรกฎาคม 2548 14:11 น.
ลอยไปในสายลม
เสียงที่ฉัน นั้นพร่ำเพ้อ บอกเธอแล้ว
ไร้วี่แวว การตอบรับ กลับมาหา
หรือเธอนั้น เพียงผ่านไป ไกลสุดตา
ไม่หันกลับ แม้บอกว่า ไม่ชอบใจ
โปรดเถอะนะ โปรดตอบกลับ ให้รับรู้
ฉันรออยู่ ว่าที่คิด ผิดหรือไม่
ว่าเธอนั้น ไม่เคยมี แม้เยื่อใย
บอกได้ไหม คิดอย่างไร ไหนบอกที
หรือเธอไม่ เคยสนใจ ในความรัก
ไม่ประจักษ์ แก่ใจเธอ เธอจึงหนี
หรือเพียงเพราะ ว่าฉันนั้น มันไม่ดี
ไม่พอที่ จะยอมรับ กับหัวใจ
ไม่เป็นไร ขอแค่พูด มาสักหน
ฉันจะทน ไม่ว่าเจ็บ สักเพียงไหน
แต่ขอย้ำ ว่ารักเธอ สุดหัวใจ
รักยิ่งใหญ่ ขอมอบให้ ไว้เพียงเธอ
เสียงที่เธอนั้น ไม่ได้ยิน
หัวใจฉันพูดกับเธอ
ทุกทีที่พบที่ได้เจอ
ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยจะสัมผัสถึง....
ในใจฉัน...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
หน้าส่วนตัว
886
