6 กรกฎาคม 2548 15:50 น.
ลอยไปในสายลม
ดวงดาวเด่น ที่ปลายฟ้า
ดวงเดือนมา ลาลับหาย
หมู่ดารา มาพร่างพราย
จันทราหมาย มาบดบัง
แต่คืนแรม ที่แจ่มฟ้า
หมู่ดารา มีความหวัง
เพราะดวงเดือน ไร้พลัง
มิอาจบัง แสงเดือนพราว
โอ้เธอจ๋า เห็นฟ้าไหม
ดาวเด่นไกล ไม่ว่างเปล่า
ฟ้าเรียงร้อย หมู่ดวงดาว
สุกสกาว พราวพร่างไกล
เธออย่าเศร้า ที่รักจ๋า
ถึงเดือนลา ไปอยู่ไหน
แต่พี่นี้ มิไปไกล
ยังอยู่ใกล้ ในใจเธอ...
ใช่เธอจะมีเพียงแสงดาวเป็นเพื่อน
แม้แสงเดือนจะลาลับ
ฉันคนนี้ยังยืนอยู่
ข้างใจเธอ ... เสมอไป
1 กรกฎาคม 2548 17:44 น.
ลอยไปในสายลม
วอนจันทรา คราก่อน อ่อนใจนัก
ที่รอรัก รักกลับกลาย ไม่สมหวัง
ช่างอ่อนล้า ในหัวใจ ไร้กำลัง
หมดความหวัง แม้ยังรัก และภักดี
รัตติกาล ผ่านมา อีกคราหน
ปวดร้าวจน หม่นหมอง หมดผ่องศรี
กับเรื่องราว คราวก่อน อาทรมี
แต่บัดนี้ ไม่มีเหลือ แม้เยื่อใย
ในคืนนี้ เป็นเดือนแรม กลับแจ่มจ้า
ด้วยดารา เรียงราย ฉายสดใส
แต่ความจริง ดาวนั้นช่าง แสนห่างไกล
เหมือนยาใจ ใยห่างพี่ มิกลับมา
ขอวิงวอน ดวงดาว พราวท้องฟ้า
หมู่ดารา รายล้อม พร้อมเพรียกหา
กับหนึ่งใจ หลั่งไหล จากนัยตา
อยากบอกว่า กลับมาได้ไหมคนดี
30 มิถุนายน 2548 10:21 น.
ลอยไปในสายลม
จันทร์เจ้าเอ๋ย ข้ามิเคย ขอข้าวของ
แต่วันนี้ มีสิ่ง ไม่สมปอง
อยากจะลองขอสักครั้ง จากหัวใจ
ข้าขอเพียงได้พบหน้า สุดที่รัก
มิอาจหัก ห้ามจิต เลิกคิดได้
เพราะตอนนี้ เธออยู่ไกลแสนไกล
ข้าจึงอยากที่จะได้พบนงคราญ
จันทร์เจ้าเอ๋ย ช่วยข้าหน่อย จะได้ไหม
อยากให้ทำ สิ่งใดใด จงกล่าวขาน
บอกข้าเถอะ ข้านี้ยอม ทำทุกงาน
แม้ทุกกาล ตัวข้านั้น ก็ยินดี
จันทร์เจ้าเอ๋ยอย่าทำเมิน ข้าได้ไหม
ช่วยเห็นใจ คนยากไร้ อยู่ที่นี่
ช่วยให้ข้า พบยาใจ อีกสักที
เพราะข้านี้ จะบอกรัก นางจากใจ
...........................................
ขอจันทร์เจ้า
แล้วเขาจะมาไหม
หรือคงเพราะอยู่ไกล
จันทร์เจ้าจึงเคลื่อนไปไม่ถึงกัน....
23 มิถุนายน 2548 18:23 น.
ลอยไปในสายลม
อยู่บนโลก ที่ความรัก คอยลิขิต
ให้ชีวิต ดำเนินไป ในวิถี
การมีรัก ที่จะดี หรือไม่ดี
ใช่อยู่ที่ ใครลิขิต ชีวิตเรา
มีแต่เรา ที่ลิขิต ชีวิตอยู่
รู้ทั้งรู้ แต่บ้างทำ เป็นโง่เขลา
ให้คนอื่น ชักจูงไป เหมือนหูเบา
ทำไมเรา ไม่กำหนด โชคชะตา
หรือเพราะกลัว เลือกลิขิต ที่ผิดพลาด
กลัวประมาท กลัวทุกอย่าง ที่ขวางหน้า
จึงไม่กล้า ก้าวเผชิญ สิ่งลวงตา
คอยเพียงว่า ใครจะมา ชักนำไป
หากว่าเป็น เช่นนี้ ไม่ดีแน่
จะมีแต่ ความทุกข์ทน ใจหม่นไหม้
ไม่พบความ สุขแท้จริง ในหัวใจ
ต้องช้ำใน น้ำตาริน ไม่สิ้นกาล.....
หากคิดจะหูเบา อย่าหูเบาอย่างไร้เหตุผล
ควรใช้วิจารณญานในการเชื่อใคร....
ที่สำคัญ
จงเชื่อว่า เราลิขิตชีวิต และความรัก บนโลกใบนี้ได้
17 มิถุนายน 2548 19:50 น.
ลอยไปในสายลม
อยากจะรู้ ว่าเธอยัง รักฉันไหม
เธอมีใคร คนอื่น อย่างนั้นเหรอ
หรือเธอไม่ เคยสนใจ ปล่อยฉันเพ้อ
ให้ฉันเหม่อ รอคำรัก จากหัวใจ
ในวันเก่า ที่เรา เคยมีสุข
ตอนนี้ทุกข์ รุมเร้า เธอรู้ไหม
ฉันรอเธอ แต่เธอกลับ เดินจากไป
รักหรือไม่ เพราะอะไร จึงกล่าวลา
มาวันนี้ เธอไม่มี แม้คำกล่าว
บอกเรื่องราว ที่เกิดขึ้น บ้างเลยหนา
เธอกลับบอก ว่าจะไป ไม่กลับมา
รู้ไหมว่า มันเจ็บ เกินจะทน
ฉันก็รู้ ว่าเธอ อาจไม่รัก
ใจเจ็บหนัก แต่อยากคุย อีกสักหน
เธอนั้นกลับ ตัดเยื่อใย ยิ่งร้อนรน
มีเพียงน้ำ ที่ปะปน อยู่นัยน์ตา
ฉันรู้ตัว ดีอยู่ ว่าฉันแย่
ฉันอยากแก้ อยากเปลี่ยนแปลง อย่างเธอว่า
แต่วันนี้ เธอกลับทิ้ง กลับเฉยชา
เหมือนกับว่า ที่ผ่านมา ไม่มีจริง
ฉันคงไม่ ว่าเธอที่ ทำแบบนี้
ฉันยินดี ให้เธอไป แม้ห่วงยิ่ง
หากเธอทุกข์ กลับมาได้ ไม่ทอดทิ้ง
รอเธอจริง รอที่เดิม ตลอดไป
................................................
รอ เธอ เสมอ
ไม่ว่าเธอ จะ ลืมเลือน
ใจ คอยย้ำเตือน
ยังรอให้เหมือน เหมือนที่ผ่านมา...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
หน้าส่วนตัว
914
