24 เมษายน 2550 14:23 น.
ว่าที่กวี
เธอมาบอก..."เราไปด้วยกันไม่ได้"...
ฉันพอเข้าใจ...เมื่อเธอพบอีกหนึ่งใครที่ดีกว่า
อยากไปก็ไป...ไม่ต้องพูดให้เสียเวลา
เพราะการกระทำที่ผ่านมา...มันบอกฉันได้เป็นอย่างดี
เธอมีเวลาให้ฉันน้อยลง
ทั้ง-ทั้งที่ฉันยังซื่อตรง...อยู่กับเพียงหนึ่งเธอคนนี้
ภาพความทรงจำ...ความอ่อนหวานต่าง-ต่างที่เคยมี
หมดสิ้นลงทันที...ณ วันที่เธอบอกว่า..."เราจบกัน"
ไม่ต้องมาแสร้งทำเป็นห่วงใย
เพราะคนที่จะตายด้วยอาการแบบนี้...ไม่ใช่ฉัน
บาดแผลเจ็บลึก...ที่เธออุตส่าห์สร้างให้กัน
ขอบอกคำเดียวเลยว่ามัน...ไกลหัวใจ
16 เมษายน 2550 01:36 น.
ว่าที่กวี
คุณเคยผิดหวังบ้างไหม
คุณเคยตั้งความหวังกับใครไว้หรือเปล่า
คุณเคยคิดว่าจะเดินก้าว
ไปพร้อม-พร้อมกับเขาอย่างมั่นใจ
แต่วันหนึ่งมันไม่ใช่
สิ่งที่คิดไว้มันกลับสูญสิ้น
อยู่-อยู่น้ำตาก็ไหลร่วงริน
เพราะความฝันเริ่มโบยบินจากไป
แล้วคุณรู้สึกอะไรบ้างไหม
เหงาเศร้าเหมือนขาดอะไรไปหรือเปล่า
หรือขาดคนช่วยมาเติมแต่งเรื่องราว
เพื่อลบรอยร้าว-ร้าวในหัวใจ
แล้วอยู่คนเดียวได้ไหม
ทนความเปล่าเปลี่ยวได้หรือเปล่า
ทนไดไหมกับความเหงาเศร้า
ทนได้ไหมเมื่อคำว่าเรา...หายไป
16 เมษายน 2550 01:23 น.
ว่าที่กวี
จะหลอกกันอีกนานเท่าไหร่
บอกว่ารักทำไมเมื่อไม่คิด
ปล่อยให้ฉันเฝ้าหลงเพ้อพะวงจิต
ทิ้งชีวิตไว้ให้เธอดูแล
ที่แท้ก็เป็นแค่คนอื่น
เหมือนกับหมื่นแสนคนที่พ้นผ่าน
กาลเวลามิอาจช่วยลืมวันวาน
ภาพของเขายิ่งนานยิ่งตราตรึง
ถ้าลืมเขาไม่ได้ก็ช่วยบอก
จะไม่ตอกไม่ย้ำช้ำกว่านี้
อยู่กับฉันแต่รักเขาหรือคนดี
บอกฉันทีว่าควรทำอย่างไร
16 เมษายน 2550 01:11 น.
ว่าที่กวี
อยากรักเธอใหนานเท่านาน
แม้เวลาจะผ่านแปรผัน
แต่ก็ต้องมีอยู่สักวัน
เธอและฉันต้องเดินครละทาง
อยากจะลืมทุกเรื่องราวร้าว-ร้าว
ให้สูญเปล่าหายไปมลายสิ้น
ลืมถ้อยคำเสียดแทงใจที่ได้ยิน
กลั้นน้ำตาที่รวยรินไว้ดังเดิม
อยากทำทุกอย่างเพื่อเธอ
โดยไม้เพ้อไม่หวังสิ่งแทนที่
อยากจดจำทุกเรื่องราวดี-ดี
ในวันที่เรามีกันและกัน
แล้วเธอล่ะกำลังคิดอะไรอยู่
หรือฉันโง่ที่ไม่รู้ดูไม่เห็น
ไม่เข้าใจข้างในที่เธอเป็น
มันยากเย็นเกินกว่าจะบรยาย
16 เมษายน 2550 00:10 น.
ว่าที่กวี
เคยรักใครสักคนบ้างไหม
เคยร้าวใจกับคนรักหรือเปล่า
เคยไหมกับการต้องนอนหนาว
เคยไหมต้องเดินก้าวเพียงลำพัง
เคยทุ่มเทเพื่อใครบ้างไหม
เคยเหนื่อยใจเมื่อรักไม่สมหวัง
เคยท้อแท้กับชีวิตหมดพลัง
แล้วต้องนั่งร้องไห้เพียงคนเดียว
อยากมีใครสักคนเคียงข้างกาย
ไม่ขอมากขอมายอย่างคนอื่น
ขอแค่อยู่คู่กันยามค่ำคืน
ทั้งยามตื่นขึ้นมาแค่มีเธอ
สิ่งที่ขอมันมากเกินไปไหม
เกินจะทำให้ฉันได้หรือเปล่า
แคร์กันไหมเมื่อเวลานานเข้า
ยังรักกันเหมือนเก่าไหมเล่าเธอ
หน้าส่วนตัว
824
