
คิดถึงเขาใจเรากับเป็นทุกข์
เหมือนติดคุกใจเธอละเมอหา
วันทั้งวันคิดถึงเธอทุกเวลา
อยากไปหาพูดจากับเธอจัง
แต่พอใกล้ทำไมถึงไม่กล้า
ไปพูดจาให้เธอรู้ความหมาย
ว่าใจฉันนี้หนามันวุ่นวาย
คิดถึงเธอเจียรตายรู้มั้ยเออ
โรคอย่างนี้พอมีทางรักษา
หรือมียาอะไรช่วยบ้างนี่
เพราะตัวฉันเป็นมาก็หลายปี
จนย่างเข้าเลขสียังมีเลย
ต้องขอวอนเพื่อนกลอนช่วยชี้แนะ
โรคที่แปะตัวฉันมาแต่ก่อน
ทำอย่างไรจึงจะหายอย่างถาวร
หรือต้องรอให้ตายก่อนช่วยบอกที