24 มีนาคม 2547 15:48 น.
สายรุ้ง
คำว่าเพื่อนมีนัยได้หลายอย่าง
เพื่อนร่วมทางเดินไปในวิถี
เพื่อนคู่คิดเป็นมิตรและไมตรี
คอยบอกชี้ทางดีให้แก่เรา
ตัวอย่างเช่นพ่อแม่ดูแลลูก
คอยชี้ผิดชี้ถูกให้ลูกหัน
ว่าสิ่งใดควรทำประจำวัน
เป็นผู้บอกทางสวรรค์ด้วยใจจริง
มีเพื่อนกินสิ้นทรัพย์แล้วก็จาก
ยังมีมากในปัจจุบันนี้
แต่ในไทยโพเอมคงไม่มี
ใช่ไหมตูนคนดีอย่าเกรงใจ
คำว่าเพื่อนอาจเลื่อนเคลื่อนไปได้
จะดีไหมหากเพื่อนเลื่อนอีกขั้น
คงใกล้ชิตอีกนิดยอดชีวัน
เพราะเป็นการเลื่อนขั้นตามครรลอง
23 มีนาคม 2547 22:10 น.
สายรุ้ง
มีบุ๋มบิ๋มอยู่ข้างกายช่วยคลายเหงา
เธอมาเฝ้าเหมือนเงาตามตัวนั่น
คอยติดตามตังเราตลอดวัน
กลายเป็นความผูกพันฉันและเธอ
คบกันมาสี่ปีกว่านิดนิด
ตามใกล้ชิดไม่คิดจะเป็นอื่น
ในใจเจ้ามีเราเป็นตัวยืน
ไม่เป็นอื่นสุดชื่นช่ำหัวใจ
ยามเธอยิ้มบุ๋มบิ๋มนั้นงามแท้
แม้หนุ่มแก่ได้แลต้องหลงไหล
เป็นเสน่ห์สุดเก๋นะจอมใจ
ยิ้มทีไรหวั่นไหวใจจริงจริง
กลัวเพื่อนเราจะเข้าใจฉันผิด
บุ๋มบิ๋มติดเพราะพิษของกรรมเก่า
ที่ต้องมาชดใช้ให้กับเรา
มาชาตินี้ต้องมาเฝ้าทุกเช้าเลย
22 มีนาคม 2547 20:02 น.
สายรุ้ง
ไม่เห็นหน้าขอข้าได้ยินเสียง
ฟังสำเนียงสดใสจากใจเจ้า
นั่งรอคอยโทรศัพท์ทุกค่ำเช้า
ถึงอดข้าวจะเฝ้านั่งคอยรอ
เมื่อฤดูเหมันนั้นเราสอง
เคยพูดคุยเคลียคลออย่างสุขสันติ์
แต่เมื่อย่างเข้าสู่เดือนคิมหันต์
สองเรานั้นต้องจากกันด้วยจำใจ
ในฤดูคิมหันต์ถึงมันร้อน
ไฟอาวรณ์มันร้อนในใจฉัน
มันร้อนรุ่มสุมทรวงทุกคืนวัน
จึงฝากบอกว่าฉันคิดถึงเธอ
แล้วตัวเธอจะเป็นเหมือนฉันไหม
คอยห่วงใยอาลัยถึงเธอนั่น
เป็นอย่างนั้นจริงจริงยอดชีวัน
แล้วเมื่อไหร่จอมขวัญจะกลับมา
18 มีนาคม 2547 16:23 น.
สายรุ้ง
ครั้งหนึ่งในชีวิตเคยผิดพลาด
จนไม่อาจกลับคืนมาเหมือนเก่า
แต่ยังดีที่พบกับตุ๊เจ้า
นำพาเรามาเข้าร่มชายคา
แห่งผ้ากาสาวะอันสดใส
เป็นธงชัยแห่งองค์อรหันต์
แต่ตัวเรายังทำไม่ถึงขั้น
อรหันต์ตามฉันได้ตั้งใจ
ชีวิตเลยวนเวียนมาเหมือนเก่า
ต้องคลุกเคล้าเหล้ายากามานั่น
ทำชีวิตจมลงไปทุกวัน
แล้วตัวฉันจะหันไปพึ่งใคร
ต้องใส่สีตีไข่ให้ชีวิต
ตามลิขิตของกรรมที่ทำไว้
สักวันหนึ่งคงพบทางสดใส
กับชีวิตเก้าใหม่ใช่ไหมเธอ
17 มีนาคม 2547 21:01 น.
สายรุ้ง
ถึงตัวไกลแค่ไหนขอให้จิต
หวนมาคิดถึงกันบ้างเถิดหนา
อย่างน้อยก่อนนอนหรือตีห้า
ก่อนลืมตาคิดหาใครสักคน
หนึ่งคนนั้นแม่ท่านที่ใกล้ชิด
สองตามติดพ่อเราเฝ้ารักษา
ส่วนที่สามคือหวานใจนะกานดา
อย่าลืมนะอย่าลืมคิดถึงกัน
ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความคิด
เกิดจากจิตที่คิดเสน่หา
ทำให้คิดถึงเธอทุกเวลา
ด้วยอำนาจบุพพาหรืออย่างไร
ไม่เป็นไรปล่อยใจให้มันคิด
ถึงรีหมีดความคิดก็จางหาย
แต่ยิ่งคิดทำจิตให้วุ่นวาย
พอมีใครแก้ได้บ้างไหมเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสายรุ้ง
หน้าส่วนตัว
847
