27 ตุลาคม 2546 13:56 น.

มึน..มึน..

หนามไม้ไผ่ฯ

>

                                           ต้นหญ้าพลิ้วลม..อ่อนไหว

                            เมฆหมอกเป็นใจ...ขาวบาง

                            สายลมปลิวพัด..สบัดจาง

                            ท้องฟ้า..สีคราม..อร่ามตา	

                                           อากาศสดชื่น..เย็นสบาย   

                            ผู้คนมากมาย..หลากชีวา

                            สีสันแห่งอารมณ์..สับสนเหลือคณา

                           มองไปมองมา..ชักปวดตา..หลับดีกว่าเรา...                             @^o^@ zz..zz..zz..zz
				
27 ตุลาคม 2546 13:33 น.

ห่างไกล..ใจพะวง

หนามไม้ไผ่ฯ

>
                       ****************************************************
		      ฟ้ามืด..มัวฝน..ลมกรรโชก

	         หากอุปโลก..ดั่งโลกาสนั่นไหว

	         หากตรองคิด..ไม่ผิดเพี้ยนไปจากใจ

	         หากต้องไกล..แสนไกล..จากใจเธอ

		      ฟ้าครึ้ม..ฝนพรำ..ร่ำในอก
	
	         สุดรันทด..อกตรม..ที่มัวเผลอ

	         สุดจะเจ็บ..แค้นใจ..ที่ปล่อยเพ้อ

	         แอบเก็บใจ..ไว้ให้เธอ..คนหลอกลวง

	 *****************************************************				
23 มิถุนายน 2546 14:19 น.

...คำสารภาพจากหัวใจ...

หนามไม้ไผ่ฯ

      

                   วันนี้ฉันเหงา เศร้าในทรวง
         
           ท้องฟ้ากำลังเป็นสีม่วง..อีกใจหมองมัวไร้คนเคียงข้าง

           ดูมืดมน สับสน และ ไร้หนทาง 
          
            มันช่างดูอ้างว้างและเดียวดาย

                  อยากขอได้ไหม ในวันนี้ 
    
           อยากขอเธอคนดี ไม่ต้องไปไหน 

           อยากขอให้วันนี้และวันต่อๆ ไป  

           อยากขอให้เธออยู่ใกล้ๆ พักพิงกันและกัน

                 ฉันขอไป เธอว่ามากไปไหม 

           แต่ฉันคิดไว้ ว่ามันต้องเป็นอย่างนั้น 

           ถึงไม่ใช่วันนี้ แต่คงเป็นสักวัน 

           เมื่อถึงวันนั้น..ฉันและเธอคงเข้าใจ

                  เธอเองจะได้ยินมันบ้างไหม

           เป็นเสียงเพรียกจากหัวใจน้อยๆ ของฉันดวงนี้

           เจ้าของหัวใจพร้อมจะสารภาพ..มอบมันให้เธอนะคนดี

           ได้โปรดเถิด..ณ ตอนนี้..มันล้นปรี่..โปรดรับไป..

     

 				
17 มิถุนายน 2546 03:36 น.

ตุ๊ ก ต า ฯ ห า ย ไ ป ไ ห น

หนามไม้ไผ่ฯ


                    อยากรู้จัง ตอนนี้เธออยู่ไหน

             เห็นฉันมั้ย..รอเธออยู่ทางเปลี่ยว

             ขอได้ไหม..อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว

             สายธารไหลเชี่ยว..เปล่าเปลี่ยวใจเหลือเกิน

                   ก็ไหนสัญญา..ว่าจะอยู่เคียงข้าง

             เห็นใจฉันบ้าง...ความรู้สึกมันตื้นเขิน

             คำสัญญาที่เคยให้ไว้..ว่าจะไม่หมางเมิน

             ยินดีจะเผชิญ..ก้าวไปด้วยกันนั้นไปไหน

                   อย่าบอกกันนะ..ว่าเธอลืมไปแล้ว

             อย่าบอกกันนะ..ว่าไม่แคล้วฉันต้องเหงา

             อย่าบอกฉันนะ..ว่าจำสัญญาได้เพียงเลาๆ

             อย่าบอกว่าเราจะไม่มีทางได้เจอกัน

                   อยากบอกเหลือเกิน..ว่าเธอนั้นแสนดี

              พยายามอย่างเต็มที่ ทำให้ฉันได้หายเหงา

              อยากขอบคุณเหลือเกิน..ที่ทำให้ฉันได้บรรเทา

        มาคราวนี้ขอเป็นฉันได้รึเปล่า..ทำให้เธอหายเศร้า...กลับมาเป็นคนเดิม				
11 มิถุนายน 2546 00:58 น.

ถึ ง จะ ไ ก ล แ ต่ ยั ง ใ ก ล้ ใ น ใจ เ ธ อ. . .

หนามไม้ไผ่ฯ

  
                    อยู่ไกลใจคิดถึงคนึงหา
   
                กาลเวลาชักนำให้พร่ำถึง   

                ถึงห่างไกลแต่ใจยังตราตรึง   

                ยังลึกซึ้งหวานหอมไม่ลืมเลือน

                    แม้วันนี้สองเราจะไกลห่าง

               บนเส้นทางที่เปล่าเปลี่ยวแต่ไม่เหงา

               ขอเพียงแค่ทุกวันนี้..เรามีเรา..

               ทุกย่างก้าว..จะมีเงา..ของกัน..ตลอดไป              

   				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนามไม้ไผ่ฯ