3 เมษายน 2546 14:40 น.

ชีวิตมีให้เปรียบ

หนามไม้ไผ่ฯ

  

                ++++++++สายธารไม่เคยไหลย้อนกลับ+++++++

                      ชีวิตคนเรา ก็คงไม่ต่างอะไรกับลำน้ำลำนึง

                      ต้องอยู่ต่อไปพร้อมกับความหวังภายภาคหน้า

                      ที่ตัวเอง ..ก็ยังบอกไม่ได้ว่าจะเป็นไปเช่นไร

          ++++++++++ เหมือนลำน้ำสายหนึ่ง+++++++++++
             
                       ที่หาจุดจบของตัวเองไม่ได้ซักที

                       ทำได้เพียงไหลไปเรื่อยๆ..เรือ่ยๆ...

                              มีแอ่งรองรับเมือไหร่...
  
                          คงจะถึงจุดจบของตัวเองซักที........

                       				
17 กุมภาพันธ์ 2546 02:01 น.

...รอ...รอ...รอ..

หนามไม้ไผ่ฯ




                             ++++บางครั้ง...การรอคอยใครสักคน..

                          เป็นเรื่องน่าเบื่ออยู่เหมือนกัน++++

                          ++++และเราก็เป็นคนหนึ่งที่คิดเช่นนั้น..ในเวลานี้

                           ........ไม่รู้จะรอได้นานแค่ไหน.....

                          กับความอดทนที่มีขีดจำกัดของมัน...

                          ...ทั้งเหนื่อย..ทั้งล้า...กับการรอคอย....
 
                          ++++เสียเวลากับสิ่งเหล่านี้ไปมาก....

                          ต้องกลับมาหวนคิด...เสียดาย...++++

                          กับเวลาที่เราปล่อยไป....ว่างเปล่า..

                          ....ไร้ค่า...น่าเสียดาย..............

                          หากจะนึกได้...มันก็เสียไปซะแล้ว++++

                          ++++ จะเรียกร้องก็เกินที่มนุษย์จะสามารถ

                          ที่ทำได้..ก็เพียง..พร่ำร้องขอเวลาคืน...

                          ได้แค่นั้นจริงๆนะ...ค น เ ร า....++++				
9 กุมภาพันธ์ 2546 21:39 น.

ข อ ฉั น คู่ เ ธ อ..

หนามไม้ไผ่ฯ


                        
                       ถึงแม้ฟ้า..จะไร้ดาวเคียงข้าง..
 
                 เส้นรุ้งบางๆ..ไม่ปรากฎหลังฝน
 
                 ต้นไม้ใบหญ้า..ยังห่างไกลจากสายชล

                 แม้นยามอัสดง..คงไร้ซึ่งแสงตะวัน...

                        แต่มีบางสิ่ง..ยังคงไม่แปรเปลี่ยน

                  แม้นกาลเวลาจะหมุนเวียนและเปลี่ยนผัน

                  ถึงแม้ดวงจันทร์กับราตรีไม่คู่กัน

                  แต่รับรองใจฉันเคียงข้างเธอ..ไม่เปลี่ยนแปลง..				
20 มกราคม 2546 15:55 น.

..เต็มเปี่ยมด้วยกำลัง..

หนามไม้ไผ่ฯ



                      ท้อ...กับสิ่งที่เข้ามาในชีวิต

                แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะวิ่งหนี...

                อยากทำให้มันเป็นสิ่งดี-ดี
 
                เป็นสิ่งที่..ใจเรานั้นต้องการ..

                       รู้...ว่าบางครั้งอาจจะล้ม

               แต่ไม่คิดที่จะก้มหรือหมอบคลาน

               จะต้องสู้ต่อไปด้วยความกล้าหาญ

               มั่นใจ...อีกไม่นาน..คงเป็นจริง..				
19 มกราคม 2546 23:46 น.

..เหงาๆ..

หนามไม้ไผ่ฯ



                          ในวันเหงาๆ...กับที่เหงาๆ...
 
               ในใจฉันเฝ้า วิงวอน..ภาวนา..

               ให้ฉันคุ้นเคยกับสถานที่และเวลา..

               เมื่อถึงคราที่ฉันต้องเดียวดาย...


                           แต่ตอนนี้..ยังอยากขอมีเธอ..

               คิดถึงเสมอ ไม่อยากให้ไปไหน

               เพราะรู้ทุกที..เวลาเธออยู่ใกล้

               ฉันอบอุ่นใจ...เหมือนได้รับ..คำปลอบโยน...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนามไม้ไผ่ฯ