29 พฤศจิกายน 2552 14:58 น.
อรุโณทัย
ผ้าขี้ริ้วย่อมยอมสกปรก
แม้หัวอกหมองหม่นทนต่อว่า
เพื่อหวังให้สิ่งอื่นสะอาดตา
และมีค่าเงางามตามต้องการ
ผ้าขี้ริ้วไม่เคยจะเกี่ยงงอน
ยอมตะลอนเช็ดถูทุกสถาน
ผ้าขี้ริ้วยอมให้ถูกใช้งาน
เพื่อบริการรับใช้คนอื่น
ผ้าขี้ริ้วแม้ใครว่าไร้ราคา
แต่คุณค่าสูงส่งอยู่ดาษดื่น
ดูดซับความสกปรกทุกวันคืน
เมื่อถูกยื่นหน้าที่ให้กระทำ
ผ้าขี้ริ้วพอใจอยู่เบื้องหลัง
ด้วยใจหวังความสะอาดที่เลิศล้ำ
คอยชะล้างสิ่งสกปรกเป็นประจำ
แม้ถูกย่ำหยามเหยียดเสมอมา...
อรุโณทัย
๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
22 พฤศจิกายน 2552 14:50 น.
อรุโณทัย
อันกลอนกานท์บทกวีที่ลิขิต
เพราะด้วยพิสมัยในการเขียน
ด้วยใจรักจึงฝึกฝนทนพากเพียร
เฝ้าวนเวียนค้นคว้าหาประสบการณ์
เพราะเสน่ห์ลำนำที่เรียบเรียง
ภาษาเสียงสูงต่ำปาฏิหาริย์
ช่างเพราะพริ้งเพียงดนตรีคีตการ
สื่อประสานอักษรศิลป์ในถิ่นไทย
ทั้งกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์และร่าย
จุดมุ่งหมายของกวีที่ฝันใฝ่
แต่งเพื่อฝากข้อคิดสะกิดใจ
นำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
อันกลอนกานท์บทกวีที่ลิขิต
เป็นความคิดจินตนาการนั่น
ด้วยใจรักจึงฝากคำจำนรรจ์
ให้อ่านกันเพื่อได้คิดไตร่ตรอง
ด้วยใจรักนักเขียนจึงเพียรแต่ง
แม้ต้องแบ่งเวลาเพื่อสนอง
ความปรารถนาของใจในครรลอง
ผู้กลั่นกรองภาษาสง่างาม ฯ
อรุโณทัย
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
16 พฤศจิกายน 2552 00:04 น.
อรุโณทัย
เพราะคิดว่าเงินคืองานบันดาลสุข
ช่วยคลายทุกข์เมื่อต้องการซึ่งสิ่งของ
ชายคนหนึ่งสูญสิ้นเมียที่เคยครอง
จิตหม่นหมองเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว
เฝ้าทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ
เป็นประจำซ้ำทิ้งลูกอยู่โดดเดี่ยว
รอพ่อกลับจากงานนั่งแลเหลียว
ทางที่เลี้ยวเข้าบ้านพร้อมข้าวปลา
เห็นหน้าพ่อดีใจ รีบถามไถ่
ทำงานเหนื่อยบ้างไหม คุณพ่อจ๋า
ผู้เป็นพ่อตอบ เหนื่อยสิ ลูกยา
เสียงอ่อนล้าพร้อมเอ่ยถามด้วยความชิน
ทำการบ้านเสร็จแล้วหรือยัง
ลูกตอบมั่ง สำเร็จ ทั้งหมดสิ้น
อาบน้ำเถอะพ่อ ลูกรอกิน
ข้าวในปิ่นโตเก่า เฝ้ารอคอย
หลังอิ่มข้าวมื้อเย็นของลูกพ่อ
คุยกันต่อหลายเรื่องอยู่บ่อยบ่อย
มาวันนี้ลูกเอ่ยขึ้นอย่างเลื่อนลอย
ขอถามหน่อยได้ค่าจ้างวันเท่าไร
พ่อหันมามองหน้าลูกขมวดคิ้ว
นั่งหน้านิ่วด้วยความสงสัย
แล้วตอบลูก เงินไม่มากเท่าใด
ทำงานได้เพียงวันละสี่ร้อย
ลูกขอยืมเงินสักสองร้อยได้ไหม
หา ว่าไงน่ะ เสียงพ่อฉุนขึ้นหน่อย
อารมณ์ขุ่นมัวต่อว่าลูกน้อย
พูดพล่อยพล่อยเงินหาง่ายนักหรือไง
เสียงสั่งสอนลูกรักให้หักจิต
ลูกนั่งคิดนั่งนิ่งน้ำตาไหล
พ่อทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ
ทำประโยชน์ใดให้พ่อจึงขอเงิน
เมื่อเวลาผ่านพ้นสักพักหนึ่ง
คิดคำนึงถึงความหลังให้เก้อเขิน
ลูก ไม่เกเร บุญเหลือเกิน
มาขอเงินเพิ่มหน่อย ไยต้องว่า
เมื่อคิดได้ไปหาลูกในห้อง
เห็นยังร้องน้ำตาไหลนองใบหน้า
ขอโทษลูก เอ่ยเสียงเครือในวาจา
ว่าแต่ว่า ไหนลองบอก ยืมทำไม
เสียงตอบ พร้อมสะอื้นจากลำคอ
ฉันเห็นพ่อทำงานหนักทุกวันไง
ตั้งแต่วันที่แม่สิ้นลมหายใจ
เราแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน
ฉันเห็นพ่อทำงานหนักเพื่อหาเงิน
เหมือนเพลิดเพลินยิ่งนักใช่ไหมนั่น
ฉันเก็บเงินค่าขนมทุกทุกวัน
นับรวมกันได้แค่เพียงสองร้อย
ฉันจึงอยากขอยืมเงินจากพ่อ
เพื่อเติมต่อให้ครบเป็นสี่ร้อย
เป็นค่าจ้างให้พ่อได้พักหน่อย
อยู่กับลูกน้อยคนนี้สักหนึ่งวัน...
อรุโณทัย
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
8 พฤศจิกายน 2552 21:21 น.
อรุโณทัย
คุณค่าของชีวิต
อยู่ที่สิทธิ์ของตนเอง
จะทำให้มันเจ๊ง
เร่งรวบรัดมัดอัตตา
กระทำแต่กรรมชั่ว
หลงเมามัวซึ่งตัณหา
โลภ หลง และโกรธา
บ้ากิเลสเหตุแห่งตน
คุณค่าของชีวิต
จะตรึงติดกับทุกคน
ให้ยินและให้ยล
ผลชั่วดีที่กระทำ
ชีวิตมีคุณค่า
เป็นปรัชญาน่าจดจำ
ไปใช้ทุกฉนำ
กรรมนำทางชีวิตเรา...
อรุโณทัย
๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
25 ตุลาคม 2552 22:49 น.
อรุโณทัย
๑. คำยกย่องกล่าวไว้........นมนาน
สองท่านทนทำงาน..........ยิ่งแล้ว
คึกฤทธิ์ท่านชำนาญ..........กว่าหนึ่ง
ผู้ก่อตั้งดนตรีแก้ว.............ท่านเอื้อ สุนทรสนาน
๒. ผลงานสองท่านนี้.........ยั่งยืน แน่เฮย
ในเมื่อคนชมชื่น...............สิ่งสร้าง
บทเพลงที่ดาษดื่น.............ถูกแต่ง
บทกวีที่เอ่ยอ้าง.................กล่าวไว้คนชม
๓. ชนนิยมเรื่องนี้..............แน่นอน
สี่แผ่นดิน สื่อสอน............ว่าไว้
วงแห่งสุนทราภรณ์...........ดังเด่น
ถือเป็นที่เราได้..................ร่วมรู้รับฟัง
๔. ชื่อเสียงยังกู่ก้อง............ปถพี
ด้วยเหตุคุณความดี............ที่ตั้ง
ถึงแม้ว่าชีวี.........................สูญเสื่อม
ผลที่กระทำยั้ง....................ช่วยให้เห็นผล
๕. กลุ่มชนยกย่องให้.........เด่นดัง
แม้ชีพดับลับยัง.................ชื่อก้อง
ความดีที่มีทั้ง.....................สองท่าน
ยังอยู่ในสี่ห้อง...................แห่งนี้ดวงใจ
๖. เราชาวไทยทั่วทั้ง..........พารา
ขอชื่นชมคุณค่า................ที่สร้าง
ความดีที่ทำมา..................ท่านก่อ
ช่วยให้ไทยอวดอ้าง..........ต่อผู้พบเห็น
๗. ด้วยดาวเด่นเช่นนี้........คนดี
คอยช่วยไทยให้มี..............ชื่อก้อง
ทั้งเสริมส่งศักดิ์ศรี............ตรึงอยู่
ในจิตผู้พานพ้อง...............ที่ได้รับรู้
๘. ยูเนสโกแซ่ซ้อง...........สรรเสริญ
คนหนึ่งซึ่งดำเนิน.............ก่อตั้ง
ดนตรีที่เพลิดเพลิน...........ยังอยู่
ในโสตประสาททั้ง...........เพราะพริ้งคำร้อง
๙. เขียนกลั่นกรองช่วยให้...ชวนฝัน
คุณค่ามีอนันต์.....................เรื่องร้อย
ผู้คนอ่านติดกัน...................จนหมด
สำนวนช่างชดช้อย..............ช่วยชี้ชวนชม
๑๐. คุณความดีบ่มไว้..........ปรากฎ
ไทยจึ่งมีเกียรติยศ...............ยิ่งแล้ว
ขอยกย่องกำหนด...............สองท่าน
รำลึกพระคุณแพร้ว...........ก่อเกื้อศิลปิน ฯ
อรุโณทัย
๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๒
ยกย่อง คึกฤทธิ์- ครูเอื้อ สุนทรสนานบุคคลสำคัญของโลก
องค์การการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ที่สำนักงานใหญ่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ทางคณะกรรมการฝ่ายพิจารณาบุคคลสำคัญและเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของยูเนสโก มีมติประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติบุคคลสำคัญ และเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ของโลกรวม ๖๓ คนต่อแห่ง ในวาระครบรอบ ๕๐ ปี-๑๐๐ ปี-๑๕๐ ปี-๒๐๐ ปี และมากกว่านั้น ประจำปี พ.ศ.๒๕๕๓-๕๔
โดยมีบุคคลสำคัญของไทย ๒ ท่าน ตามที่กระทรวงวัฒนธรรมเสนอ ได้แก่ พลตรีม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช อดีตนายกรัฐมนตรี และศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ.๒๕๒๘ ได้รับการ ยกย่อง ๔ สาขา ได้แก่ ๑.การศึกษา ๒.วัฒนธรรม ๓.สังคมศาสตร์ และ๔.สื่อสารมวลชน นอกจากนี้ ครูเอื้อ สุนทรสนาน ผู้ก่อตั้งวงดนตรีสุนทราภรณ์ ได้รับการยกย่องสาขาวัฒนธรรมดนตรีไทยสากล
ทั้งนี้ ยูเนสโกได้ยกย่องบุคคลสำคัญของไทยมาแล้วในอดีต ๑๗ คน และเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์จำนวน ๑ รายการ ซึ่งครูเอื้อจะจัดอยู่ในลำดับที่ ๑๙ ครบวาระ ๑๐๐ ปี ชาตกาล ในวันที่ ๒๑ ม.ค.๕๓ และพลตรีม.ร.ว.คึกฤทธิ์จะอยู่ในลำดับที่ ๒๐ ครบวาระ ๑๐๐ ปี ชาตกาล ในวันที่ ๒๐ เม.ย.๕๔
อรุโณทัย
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
2873
