3 มีนาคม 2548 08:14 น.
อาภาภัส
โอ้ละหนอ ก เอย
ก ข ฃ ฅ ค ฆ ง วิ่งตามดู วันนี้อยู่เหมือนกู่พร่ำตามหา
กาลอดีตรุ่งเรืองแห่งอักษรา ประเทืองท้าโลกล้วนควรจงจำ ทั้งเพลงเรือเจือด้วยนิทานเก่า ฉันท์โคลงเล่าร่ายร่อนแสนสุขขำ
มาบัดนี้อนาถหนอรอระกำ อยากจะนำวันเดิมเติมวิญญาน
ลืมกันหมดตดกลิ่นยังมีค้าง เมืองที่ร้างนกยังเยือนกลายเป็นศาล
แต่ภาษาสร้างชาติดังสะพาน เพียงชนผ่านโย้เย้เหทิ้งทาง
ใครกันดีที่ควรเสริมค่าช่วย รู้เสียด้วยค่ำคืนยันรุ่งสาง
อยู่อย่างไทยพูดไทยไทยนั้นวาง ตรงกึ่งกลางแกนใจใยจึงลืม
อย่าเพียงบอกวาจาภาษาอยู่ มองลึกดูประตูปิดมืดขรึม
ดวงวิญญาบรรพชนคงยิ้มปลื้ม หรือว่าซึมอุราน้ำตานอง
คิด ก ข แค่รอมาเป็นตม ลูกหลานดมเด็ดดังเล่นขายของ
โคลงกลอนร่ายแค่เพียงกระเทียมดอง นึกจะปองเปิดขวดแล้วขึ้นรา
ฝากฟ้านะจะถูกหรือผิดนั้น หัวใจฉันคิดถึงสานภาษา
เปล่งประกายประกาศโลกรู้ว่า ชาติสง่า ที่มา ภาษา มี
เวลาผ่านงานหนังสือคืออะไร แค่แต่งใบเซียมซีเสริมศักดิ์ศรี
หากมิใช่ใยพลันในวันนี้ แววกวีหรี่ดับลับตามกาล
อาภาภัส 3 มีนาคม 2548
1 มีนาคม 2548 07:32 น.
อาภาภัส
ตะกร้าหัวใจ
หิ้วต่องแต่งย่องแย่ง ไปตลาด กะจะกวาดซื้อหัวใจให้หลากหลาย
หัวใจแดงแรงร้อนไฟทำลาย หัวใจตายสีดำคล้ำเบี้ยวคน
หัวใจนกโผผกร่อนเรื่อยเฉื่อย หัวใจเปื่อยลิ้นวัวปนสับสน
หัวใจแพะแกะกบยิ่งวกวน หัวใจคนงงหนักจักบรรยาย
หามใจงัวเกลื่อนทั่วคงแต่ฝัน คืนกลับกันหัวใจงามใครก็หมาย
การณุกุข่าวย่อมคลี่คลาย เปลี่ยนแปลงกายกรุณาค่าจึงมี
ไม้ตาเวทขอบเขตมิสิ้นสุด กลับหัวหมุดเมตตาไว้ใครจะหนี
คีความด่าน่าเปิดประตูชี้ ค่าความดีหลีกลี้กร่อนจากใจ
เพลิดเพียรถากลากคำมาเสกแต่ง สิบปีแห้งพากเพียรเถิดมิเกิดใส
มิตรนะจาเห็นอ่อนอยู่รำไร พึงคิดไปมานะจิตเหมือนหิดคัน
ยาวิชุดขุดใช้พ่ายค่ายกล ตกวังวนยุทธ์วิชาน่าขำขัน
เห็ดพูดท้ามตามแตกสุดฝ่าฟัน ก่นทุกวันห้ามพูดเท็จเลยเสร็จโจร
โอ้อาลัยหัวใจในตลาด เลือกสัญชาติไม่ถูกดังหัวโขน
หยิบมาสวมสับเปลี่ยนลิงทโมน ดังสาดโคลนใส่ตัวมั่วมายา
อาภาภัส 1 ก.พ 2548
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:45 น.
อาภาภัส
หัวใจ...ไปตลาด
ชาย คุณคนสวยช่วยซื้อ หัวใจผม
รูปทรงกลม ติดดาว พราววับใส
พร้อมความรัก ติดแนบ แถบข้างใน
ผมมอบให้ด้วยใจในความจริง
หญิง มีหลากเหลือ เชื่อได้ หรือไม่นะ
หรือว่าจะ วิ่งวุ่น กรุ่นไอผิง
จิกเลือดเนื้อ เถือไถ คล้ายอย่างปลิง
จิตประวิงฉงนสนเท่ห์เทียว
ชาย คำว่ารักมอบมาเป็นคำตอบ
และชื่นชอบ ชวนชิด หวังแลเหลียว
หวานละมุน ยามพิศ งามแท้เชียว
ใช่จะเกี้ยว กล่าวเกิน เพลินเวลา
หญิง วันนี้ใช่แล้วไงยังงงอยู่
ใยจะรู้ดูได้ยังไงหวา
ใจกระดอน ก้อนเนื้อ นานระอา
รักเปลี่ยนค่า แปลงเข็ม ไม่เต็มใบ
ชาย ซื้อเถอะครับ จับต้อง จองเถิดครับ
รักแล้วรับ อุ่นไอไกล้ได้ใส
ผมรักคุณ จริงแท้ แน่แก่ใจ
ขอผมได้เคียงคู่อยู่ข้างตัว
หญิง เชื่อก็ยาก ลำบาก หรือเปล่าหนอ
จะลองรอ รับใจ จากเจ้าสัว
คิดรักแล้วคงเสี่ยงลืมเรื่องกลัว
แต่อย่ามั่วมากคนจนหนทาง
ชาย สาบานได้ ใจจริง ไม่ทิ้งทอด
จะขอจอดหัวใจไม่เมินหมาง
รักกันอยู่ด้วยกันมิเลือนร้าง
สุขพราวพร่างหวานซึ้งตรึงเรือนใจ
อาภาภัส 26 ก.พ 2548
26 กุมภาพันธ์ 2548 09:01 น.
อาภาภัส
เพลงใจ...ใบพรหม
ฝั่งฟ้าฝากฝัน ราตรีไร้จันทร์ ดุจฉันไร้ใจ
วนาลีเขียวสด ดูหมดความใส ใบร่วงคราใด ซากไร้ค่ามอง
แม้ช่วยอวยเอื้อ ลากเถือดึงเนื้อ ราวเกลือกลบกอง
ถมหายสายสิ้น ธรณินเศร้าหมอง มัจฉาหยุดคะนอง สิ่งปองเปลี่ยนแปร
ย้อนใยใบกลับ กว่าก่อกว่าทับ กว่าปรับจอกแหน
ลากเหง้าเถาฉุด ดึงหลุดแคะแก้ อดทนขึงแผ่ แม้แย่ย้ำทำ
ด้วยดวงหฤทัย ละเมียดละไม ผ่อนอ่อนกลืนกล้ำ
สมสร้างสำนึก ตรองตรึกประจำ หวังเพียงเพื่อนำ มอบหนำสุขเพลิน
แดนใดไกลเร้น ลากร่างย่างเข็น มิเห็นหมางเมิน
อนิจจาผ่านจ้า เริงร่าบินเหิน ใจยังแกร่งเกิน ชิดเชิญต้องมี
สวรรค์สวยสาดคิด กรุณาสลักจิต ชีวิตศักดิ์ศรี
โอ๊ะโอเจ้าข้า กายาบุบบี้ ต่อถึงล้านปี กากดีกระดอน
เหตุใดฤาคิด สวรรค์ฟ้าถูกปิด หรือจิตคนคลอน
หนอนแก้วเกาะใบ ยังไม่ร่วงหย่อน นี่คนราวหมอน เสียบขอนสร้างเวียง
โอ้อาลัยลา ยิ้มนิดด้วยตา เหลียวหาคงเพียง
หัวเราะก้องหล้า สุดตาจบเสียง ยอมวางทางเบี่ยง ลืมเกลี้ยงรอยกรรม
ภาพใหม่ในมือ คาดคิดคงสื่อ เสริมสร้างพึงทำ
หากพรหมลิขิต ก่อสิทธ์คมขำ ยะยิ้มหวานล้ำ กว่าแรงรอนตัว
เพลงใจเช้านี้ กระตุกชีวี คิดดีสลัดมัว
สองมือสร้างมิตร ศรีสิทธิ์เถกิงทั่ว ฉลุเฉลาเสาบัว เรือนใหม่จรัสเรือง
อาภาภัส 26 ก.พ 2548
14 กุมภาพันธ์ 2548 11:52 น.
อาภาภัส
หัวใจใครสักคน วิ่งมาชนวนเวียนใจ
คงสุขสะพรั่งใบ ระริกไหวไกวลิ่วลม
ความรักจักทำไฉน ให้หัวใจได้สุขสม
เอนอุ่นชิดชื่นชม มิตรอมตรมตราบโรยรา
สกาวสาวสวยสด พอวัยลดหมดงามจ้า
เหลือเพียงใจแจ่มกว่า ผูกรักหาพารักหวาน
น้ำใสสีแดงเลิศ ละออเกิดก่ำทรวงนาน
ใฝ่รักโจนทะยาน แม้วัยผ่านหวังสานยัง
ลมเอยเจ้ารำเพย แลส่งเผยสร้างสุขหวัง
ตระการรักจริงจัง จงหยั่งรั้งเรือนรักพราว
ราตรีพิลาสพร่าง ดาวกระจ่างประกายขาว
ไร้หนาวโลมดวงดาว สุขเพียงคร่าวอุ่นซึ้งทรวง
แมลงภู่เจ้าร่อนบิน อย่าละสิ้นรักแหนหวง
เคล้าเคลียแล้วลาล่วง ปมรักหน่วงบ่วงไมตรี
วันหวานวางฝากคำ ด้วยลำนำย้ำศักดิ์ศรี
รักนั้นยังคงมี ตอบรักที่ใจโอบใจ
อาภาภัส 14 กุมภาพันธ์ 2548
หน้าส่วนตัว
1027
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
