26 มิถุนายน 2548 10:17 น.
อาภาภัส
เสียงเพลงแห่งเดือน ดาว
ระยิบไพรใจพฤกษ์ระทึกหล้า ห้วงนภาคราวันกวีสยาม
ประกาศโลกโศลกฟ้าครอบจักรวาล ด้วยผลงานอักษราภาษาไทย
บรมครูชูกลอนสุนทรภู่ ดังประดู่ดอกเฟื่องเรืองไสว
บานระดะพะพลิ้วปลิวพรูไป โลกซร้องไซร้ไทยมีศรีสุนทร
จำจารึกผนึกจิตศิษย์คารวะ ขอบูชะพระผู้รู้สั่งสอน
เบื้องปฐมพรมฐานต้นกานท์กลอน เอกบวรนฤมิตรสถิตเมือง
ปูตำราพาชนเจริญยิ่ง ยากหาสิ่งใดเปรียบเทียบดั่งเหมือง
แห่งวรรณกรรมล้ำค่าลออเรือง ชนประเทืองฉลาดเด่นเป็นปัญญา
กว่าสองร้อยปีหล้าพาอักษร ระเริงร่อนขจรไทยไกลหนักหนา
หากคิดเห็นเช่นดังตักศิลา ณ พาราสยามงามประกาย
ครายังเยาว์เหล่าล้วนชนทั้งผอง อ่านเขียนตรองตามคำนำสืบสาย
ชีวิตหนึ่งพึงมีอย่างไว้ลาย อย่าได้ตายอายดินสิ้นชาติคน
ก ข กา ก่อราก จากบุราณ เพื่อลูกหลานตระหง่านมิสับสน
พึงรู้ชัดจัดแจ้งแห่งปวงชน ค่ากมลเลิศดีด้วยมีครู
วัฒนาปรากฏเพราะพจน์พากย์ หากบั่นซากภาษาพาลากถู
เหลืออะไรไว้เห็นเชยชื่นชู ดังยืนกู่แหงนมองจ้องเดือนดาว
พราวไสวในคราราตรีคืบ กระพริบพรึบพยับโพยมแม้คืนหนาว
ส่องดั่งเทียนเวียนวับระยับพราว สุกสกาวส่องใจไทยทวี
เชิญประชาบรรเลงดนตรีทิพย์ ให้ล่องลิบเฟื่องพักตร์สมศักดิ์ศรี
ร้อยภาษาสืบสานกานต์กวี ชาติจักมีปราโมทย์ประโยชน์เพลิน
มาเอื้อนเอ่ยลำนำสุนทรศักดิ์ คือจงรักษ์ภักดิ์มั่นหมั่นสรรเสริญ
ประเทศไทยใสผงาดชาติเจริญ ดุจดำเนินลีลา แห่ง ดวงดาว
บุปผาหวานจรุงรสสดแต้มสี ภมรรี่บินตอมหอมกลางหาว
จรรโลงเถิดเกิดกอต่อยืนยาว ปลูกโน้มน้าวเจรจาภาษาไทย
ธรณีท่านมอบไทยมีอยู่ ภาษาคู่คนครองผยองไฉน
จะละเลยเฉยตนลืมกระไร ชาติยิ่งใหญ่ภาษามหาชน
ยี่สิบหกมิถุนาวาระนี้ เหล่าน้องพี่เจริญรอยอย่าสับสน
คารวะพระ ภู่ สุนทรพล ประกาศตน บูชา ภาษาเทอญ
อาภาภัส ทรัพย์คง 26 มิถุนายน 2548 เขียนที่บ้านพระประแดง วันสุนทรภู่
1 มิถุนายน 2548 18:15 น.
อาภาภัส
สายฝนรั่วนองทั่วพสุธา ดังมอบมาไมตรีที่เเย็นใส
ของนักกลอนร่วมด้วยช่วยกันไป ดำรงค์ไทยอักษรกาพย์กลอนกานท์
29 พฤษภาคม 2548 11:26 น.
อาภาภัส
งง นัก
เด็กหญิงเดินเดี่ยว แวะเข้าไปเที่ยว ที่บ้านหลังเก่า
มองเห็นแต่ตอ มอซอซึมเศร้า หาใครไร้เงา น้ำเน่าถมแทน
เหลียวแลรายรอบ เห็นแต่กระสอบ ตกร่วงนับแสน
เกิดอะไรหรือ มีชื่อทั่วแดน โฆษณาตามแผน เมืองแมนมึนงง
เวทีภาษา ตั้งที่ตลาดปลา คงน่าลุ่มหลง
หากเป็นเช่นนั้น หนูพลันเวียนวง หลับตาโค้งก้ง ละเมอผิดเรือน
อาภาภัส 29 พ.ค 2548
12 เมษายน 2548 11:30 น.
อาภาภัส
รางวัลหวัง
ไอ้หวังเอ๊ยเอ็งเห็นผู้คนไหม
เขารอใครอยู่กันกระนั้นหรือ
สิ่งเขาคิดคงเป็นเงินทองฤา
ไม่ก็คือคุณธรรมประจำใจ
คงอยากให้สงกรานต์นี้เย็นฉ่ำ
ฝนพรมพรำน้ำคำล้วนผ่องใส
จงรวยเงินเหินฟ้าหุ้นโตไว
อ้อต้องให้คนจนอิ่มทั่วกัน
เสียงพ่อหวังดังแทรกมาเฉียบขาด
เฮ่ยอย่าวาดสิ่งหรูเกินสุขสันต์
ชีวิตนี้เกิดมาหาคุ้มพลัน
คือแบ่งปันปลดทุกข์สุขพอกิน
สองมือเราคว้าใดใจตั้งมั่น
มุ่งบากบั่นอดทนสร้างทรัพย์สิน
ในยุคนี้นับรวมหวยบนดิน
ทางไม่สิ้นหรือสุดกุดตามดวง
แบ่งไว้เสี่ยงเพลี่ยงพล้ำแค่น้อยนิด
เพราะรัฐคิดช่วยไม่ตะขิดตะขวง
หวังเพลิดเพลินออมสินไม่โบ๋กลวง
เงินเป็นยวงก็หยิบลงหุ้นทอง
ฟ้าครางครึนตกใจในคนหวัง
น้ำฝนยังจะแย่เหลือแค่หนอง
สงสารจริงสิ่งสมคือลมล่อง
เอาละวามาร้องย่องแย่งเพลง
สนุกกับหวังวันสงกรานต์นะจ๊ะ อาภาภัส 12 เมษายน 2548
9 เมษายน 2548 22:35 น.
อาภาภัส
กรุงเทพ...ฟ้าอมร
ลอยตามลมหน้าร้อนแรง ฝ่าสายปลายแสง
ระอุคุผ่าวตะวัน
มองเห็นดินแดนสวรรค์ สุดสรรค์ลาวัลย์
เมืองเทพมายาฟ้าอมร
นาคาเสด็จมาพ่นศร วารีอรชร
พลิ้วพล่านกระจายฉ่ำเย็น
เทพธิดามณฑาเล็งเห็น ทรงขี่ลาเป็น
แห่เศียรกรายสุเมรุทอง
ภาพจรดจำรัสน่ามอง ราชดำเนินปอง
งานตรุษมหาสงกรานต์
สิบสามลุวาระสมาน สุขชนประสาน
สืบประเพณีนิยม
เคารพพบญาติสั่งสม รินหลั่งธารพรม
กตัญญุตาบุพการี
กราบพระขอพรสุขศรี บันดาลมากมี
พัชรเงินตราแพรพรรณ
ตรองตรึกสลักสายฝัน สงกรานต์สัมพันธ์
กรุงเทพเมืองอมรวัฒนา
กระแสน้ำไหลรวมหล้า ผนึกสามัคคีกล้า
กระฉ่อนร่อนฟ้าโลกชม
อาภาภัส 9 เมษายน 2548
หน้าส่วนตัว
1670
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
