การจากไป...ของใครบางคน...

เบนนี่

ฉันเองไม่เคยรู้มาก่อน...ว่าเธอเองนั้นรักกัน
รักฉันมากกว่าใคร คนไหน ไหน
รักของเธอเหมือนผ้าขาว คอยถนอม และรักษาน้ำใจ
เธอห่วงใยฉันเกินหน้าใคร คนไหน ไหนที่เธอเคยมี

อยากขอบคุณวันเวลาที่พาเราสองมาพบกัน
ความผูกพันมันสร้างความอบอุ่นให้กับฉันคนนี้
คนที่เธอไม่เคยเอ่ยว่ารัก...ว่าชอบ..ต่อกันสักที
เธอทำทุกอย่าง..ด้วยสิ่งดี..ดี..อย่างที่ฉันต้องการ

คำพูด ไม่อาจทดแทนความรัก ความรู้สึกของเธอได้หมด
รักที่เธอมีไม่เคยลดลง ตามวันเวลาที่ร่วงเลยผ่าน
รักที่ให้กับฉันมีเพิ่มมากขึ้นกว่าวันวาน
รักโดยไม่เรียกร้อง หรือต้องการ สิ่งตอบแทน

ฉันเองที่เป็นฝ่ายผิด ที่มองข้ามความรักของเธอ
ตอบแทนสิ่งที่เธอต้องเจอ คือมีใครบางคนมาควงแขน
นี่หรือ ? คือสิ่งที่ฉันทำกับเธอ เป็นการตอบแทน
ทั้งทั้งที่เธอ แสนหวงแหน ฉันเกินกว่าใคร ใคร

เธอคอยปกป้อง ยามที่ฉันพบเจออันตราย
เธอยอมได้แม้ความตาย ก็ไม่อาจทำให้เธอหมดรักฉันได้
ฉันรู้ดีวันนี้แม้เธอไม่มีลมหายใจต่อไป
แต่รักที่เธอมี จะจารึกไว้ในกล่องความทรงจำ

ทำได้แค่ร้องไห้ อย่างคนที่เจ็บปวดสิ้นดี
เพราะโลกนี้ ไม่มีเธออีกต่อไป ต้องทนเจ็บช้ำ
ไม่มีคนคอยเคยข้าง คอยปลอบโยน เหมือนที่เธอเคยกระทำ
ไม่มีภาพเธอให้จดจำ...นับจากนี้ และวันต่อไป

อยากขอบคุณกับทุกอย่างที่เธอเคยมีให้กับฉัน
อยากย้อนคืนและวัน เพื่อเริ่มต้นใหม่
ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ โดยการ ไปมีใคร
จะเก็บความดีของเธอไว้เพียงผู้เดียว

แต่วันนี้ ฉันไร้เธอ...มาเคียงข้าง
ฉันต้องทนอ้างว้างไร้คนแลเหลียว
ต้องทนเจ็บบนคราบน้ำตา ไปฝ่ายเดียว
อยากเก็บเกี่ยววันเวลานั้นกลับคืน

หากพรุ่งนี้ ฉันตื่นลืมตาขึ้นมาพบเธอ ที่แสนดี
วันนี้ที่ฉันไม่มีเธอ มันคงเป็นแค่เพียงฝันร้าย ที่ฉันยังไม่ตื่น
แต่ความจริงวันนี้หมดหนทางเรียกเธอ ที่แสนดีกลับคืน
พรุ่งนี้ฉันจะยืนอยู่ยังไง เพียงลำพัง

อยากให้เธอคนเดิมนั้นกลับมา ณ ที่ตรงนี้
ตรงที่เคยมีเราสองคน บนภาพแห่งความหลัง
ครั้งที่ฉันมีเธอ คอยเป็นแรงและกำลัง
เป็นคนสร้างความหวัง ให้ฉันคนอ่อนแอ...

ฉันไม่สามารถกำหนด วันข้างหน้า
ว่าจะมีใครเห็นคุณค่า และมีความรักแท้
มอบให้กับ อย่างที่เธอมี ไม่เปลี่ยแปร
และคอยดูแล ให้ฉันพบเจอรักแท้...อย่าเธอมี..ให้กัน