11 ธันวาคม 2547 16:24 น.

...หัวใจ..มีไว้ เพื่อใช้รักเธอ...

เบนนี่

หากวันนี้...เธอยังไม่มีใคร
ขอให้ฉันเป็นเพื่อนที่รู้ใจ..จะได้หรือเปล่า...
อยากอยู่เคียงข้างกัน เหมือนท้องฟ้าอยู่คู่ ดวงดาว
เปลี่ยนฐานะ จากเพื่อนเก่า เป็นคนข้างหัวใจ

ฉันไม่อาจลบภาพเธอจากวันก่อน
ฉันอยากอ้อนวอน ให้เรากลับมาเจอกันใหม่
จากเธอมาเนิ่นนาน ฉันยังไม่มีใคร
เธอคือคนเดียวที่อยู่ในใจ เสมอมา

หากวันนี้...เธอยังไม่มีใคร
โปรดรู้เอาไว้ ฉันไม่เคยมีใคร ยังรอเธอทุกเวลา
เนิ่นนานหลายปี ยังรอคนดีจนกว่า....
วันที่ท้องฟ้า จะไร้ แสงดาว

ใจสั่งให้รักใครไม่ได้อีก...นอกจากเธอ
รักมาเสมอ เปรียบรักที่ให้กับเธอเหมือนผ้าขาว
ขอแค่ได้รักเธอก็มีความสุขมากแล้ว..สำหรับเรา
เพราะหัวใจมันรักแค่เธอคนเก่า เสมอไป

หัวใจ มีไว้ใช้เพื่อรักเธอ
ถึงต้องเจ็บต้องเก้อ ก็ทนรับไว้
รักใครไม่ได้อีกแล้ว อยากบอกความนัย...
เพราะหัวใจถูกปิดตายเอาไว้..ที่เธอ..คนเดียว

				
11 ธันวาคม 2547 16:14 น.

“ร้องไห้..ให้ฟัง”

เบนนี่

เป็นเพราะฉัน..นั้นหลงลืมไป
ลืมว่าความสัมพันธ์ ของหัวใจ คนร่วมฝัน
คนที่ฉัน เรียกชื่อเธอ..ว่า ที่รักอยู่ทุกวัน
แต่ตอนนี้เธอกับฉัน หมดแล้ว...อดีต ที่ผ่านมา

     วันนี้...หลงลืมไป เลยโทรหา
ลืมว่าที่ผ่านมา ไม่มีค่า หมดความหมายในแววตา
น้ำเสียง แสนเย็นชา....
 มันเจ็บปวดเมื่อได้ยินที่พูดมา...เหมือนคนไม่รู้จักกัน

     เธอถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า?
เพราะตอนนี้เธออยู่กับเขา คนร่วมฝันคนใหม่ ที่ไม่ใช่ฉัน
คนที่ตอนนี้ คือที่รัก ของกันและกัน
ส่วนตัวฉันทำได้ แค่เป็นส่วนเกิน.....

     ที่โทรหา เพียงแค่อยากได้ยินเสียง
ถึงแม้จะกลายเป็นเพียง...คนที่หัวใจที่ยับเยิน
ก็ถูกแล้วที่มีฉันกลายเป็นแค่เพียงแขกที่ไม่ได้รับเชิญ
เป็นได้แค่ส่วนเกิน...ที่น่ารำคาญสำหรับเธอ.....

     เป็นเพราะลืมเธอไม่ลง...หรอกที่รัก
แค่ได้ยินเสียงทายทัก...ก็ทำให้คนนี้ที่เคยพร่ำเพ้อ....
มันก็เลยพรานน้ำตาไหล...จนล้นเอ่อ
เป็นเพราะความรักที่มีให้เธอ...ไม่เคยลดลง

     ทำได้แค่เพียง ร้องไห้ให้เธอฟัง ทางเสียงโทรศัพท์
แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจรับ...ก็คงไม่บอกกันตามตรง....
มันแสนเจ็บปวดรวดร้าว เมื่อใจมันหลงรักคนที่ไม่มั่นคง.....
ลืมได้แม้คนที่จงรักภักดี....จนหมดใจ

     ขอโทษที่นะ..ที่โทรไปกวนใจ
คงไม่รบกวนมากไปใช่ไหม?
เขาคงไม่ว่าอะไร แค่เพื่อนเก่าโทรมาร้องไห้
ไม่ต้องบอกเขาหรอกนะ ว่าเพราะอะไร ฉันถึงเสียใจ
เพราะเขาคงรับไม่ได้เหมือนกัน....

     หากเขารู้ว่าความรักของเธอถูกกำหนดด้วยวัน...และเวลา...
พอครบกำหนดเธอก็ร่ำลา เพื่อค้นหาคนร่วมฝัน
ฉันอยากบอกเธอว่าชาตินี้ คงไม่มีทางเจอ คนที่เธอต้องการผูกพัน
เพราะรักของเธอคือการทำร้ายคนที่เคยรักกัน ด้วยการทำลาย

     วันนี้ทำได้เพียงร้องไห้ให้ฟัง
จะได้ลืมความหลัง ที่หัวใจของฉันนั้นต้องแตกสลาย
เพราะรักที่มีให้กับเธอมันคงจางหาย....ล้างให้หมดแล้วหัวใจ
ฉันจะอยู่คนเดียวต่อไป....โดยไม่มีคนใจร้าย...เช่นเธอ...........


				
9 ธันวาคม 2547 23:24 น.

...ทำได้แค่แอบร้อง...

เบนนี่

     ไม่อยากเรียกร้อง ให้เธอกลับมาหากัน
เพราะรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้
เพราะรู้เรื่องราว ระหว่างเราเธอทิ้งฉันอย่างตั้งใจ
ฉันสามารถ อ่านเธอได้...จากแววตา...

     เพราะหัวใจไม่มีขาเดิน หรือปีกบิน
จะได้โผผิน ก้าวผ่านมิติแห่งเวลา...
ย้อนกลับคืน วันเก่าๆ ที่มีเรา เคียงข้างตลอดมา....
หากวันนี้ ฉันยังมีค่า ในความทรงจำของใครอีกคน

     ได้แต่นังซับน้ำตาตัวเองอยู่ในห้อง
ทำได้เพียงแตะต้องความ พ่ายแพ้ สับสน
ว้าวุ่นหัวใจ ที่ถูกทำลาย เหมือนโดนไฟลน....
เกินที่จะอดทน...แล้ว สำหรับใจ....

     เคยเป็นคนที่เข้มแข็ง.....
แต่ตอนนี้มันอ่อนแรง..เกินที่จะทนไหว....
เมื่อฉันเสียเธอ..ก็ไม่รู้จะอยู่ได้ยังไง....
เมื่อความหวังว่ามีเธอ เป็นดวงใจ ที่ทำให้..
....หัวใจอยากเดินทาง...

     แต่วันนี้ ไม่มีเราอยู่เหมือนก่อน
อยากอ้อนวอน อย่างคนที่อ้างว้าง...
ไร้จุดหมาย หัวใจร้องไห้ น้ำตารินไหล มาเป็นทาง
โดดเดี่ยว อ้างว้าง หมดหนทางจะเดินต่อไป

     เธอเคยถาม ว่าจะทนได้ไหมถ้าไม่มีเธอ...
ฉันหาคำตอบจนเจอ ว่ายังมีชีวิต อยู่ได้ในวันต่อๆไป
แต่เป็นแค่เพียงร่าง ที่มีลมหายใจ....
หัวใจยังคงอยู่ต่อไป โดยที่ไม่มีกัน...

     ลมหายใจต่อไปนี้ มีเพื่อรอ อย่างคนสิ้นหวัง
ชีวิตนี้ไม่จีรัง อย่างที่เคยวาดฝัน
วันก่อนเคยมี แต่วันนี้ หมดแล้ว ความผูกพัน
เมื่อรักที่เคยมีจบลง อย่างไม่มีวันจะกลับคืน

     ดังฝันร้าย ที่สุดในชีวิต
หากฉันลิขิตความฝัน ยามค่ำคืน...
ฉันขอหลับไหล โดยมีเธออยู่อย่างเดิม โดยไม่ยอมตื่น...
ทำได้แค่ทนกล่ำกลืน อย่างคงหมด อาลัย...

     เจ็บมากแล้วรักนี้ ที่เธอทำลาย....
คนที่ทำร้าย คือคนที่ฉันรักด้วยหัวใจ
ไม่คิดว่าจะกลับกลาย ... 
เป็นผู้ร้าย ฆ่าฉันอย่างเลือดเย็น

     ทุกวันนี้ ยังพบเธอ อย่างวันเก่า
แต่เธอมีเขา เลยไม่เคยมองเห็น
ใช้เพียงหางตามองมา อย่างหัวใจที่ชาเย็น...
นี่หรือคือคนที่เคยเป็น เคยเห็นฉันอยู่...เต็มสองตา

     ไม่อยากให้เธอเจอฉัน ทุกวันนี้...
เพราะบทบาทที่มี คือคนที่ไร้ค่า....
มีเพียงแค่ร่างกาย และลมหายใจ ของคนเจ็บ และชินชา
ทำได้แค่เพียงแอบร้องไห้ อย่างคนหมดคุณค่า ... เพราะคนหลายใจ....				
9 ธันวาคม 2547 08:50 น.

...ไม่ขอให้เธอรักกัน แค่ให้ฉันนั้นรักเธอ....

เบนนี่

.....เป็นอะไรก็ได้ แค่ขอให้ได้ใกล้ชิดเธอแบบนี้.....
ไม่จำเป็นหรอกนะ ที่เธอจะรักฉันนะคนดี...
ขอให้เงาฉันยังมี.....
 ปรากฏ ภาพฉันคนนี้ในแววตาเธอ....
     .....ขอแค่ได้รัก ก็เป็นสุขแล้วสำหรับใจ....
แม้จะไม่ได้เป็นใคร ที่เธอรอมาเสมอ.....
ขอแค่ข้างกาย ยังมีฉันนั้นคอยห่วงใยเธอ
พร้อมเสมอ ที่จะปลอบโยนเธอ ด้วยหัวใจ
     .....เพราะฉันมีหัวใจ ที่รักเธอ อย่างใสสะอาด....
ถึงจะไม่มีบทบาท มากมาย อย่างใครคนไหน
ขอแค่อนุญาต รักเธอ อย่างนี้ ก็เป็นสุขล้น สำหรับหนึ่งใจ......
คนที่อยู่ตรงนี้ ไม่ห่างไกล เกินเจอกัน....
     .....หากเธอท้อ ฉันจะรอ เพื่อเฝ้าปลอบโยน...ยามท้อ
ฉันอาจไม่ดีเพียงพอ แต่รักที่มีนั้นคงมั่น
ไม่รับปากนะ ว่าพรุ่งนี้ จะมีเธอเหมือนวันก่อนนั้น
แค่เพียงจะไม่เก็บใครมาผูกพัน เพราะฉันรักมั่น ... แค่เธอ...
     .....ยามเธอทุกข์ ฉันจะทุกข์เป็นเพื่อน....
พร้อมจะลบเลือน บาดแผล ที่ใครทำให้ต้องพร่ำเพ้อ....
หากคนรักคนนั้น ทำเธอบาดเจ็บ ฉันจะเจ็บเป็นเพื่อนเธอ
พร้อมแบ่งเบา น้ำตาที่ล้นเอ่อ...จากสองตา...
     .....หากเธอสุข ฉันก็เป็นสุข ไปพร้อมกัน.....
ถึงแม้เธอจะไม่เห็นฉัน ก็ยังดีกว่า....
แค่ให้ฉันเป็นใครคนหนึ่ง ซึ่งยังคงรักเธอ ตลอดมา....
หากฉันทำได้ แค่คนธรรมดา...ที่ยังห่วงใย
     .....เวลาทุกวินาที ต่อจากนี้ มันมีค่า....
ขอให้เธอรับรู้ว่า...ฉันจะอยู่ตรงนี้....ไม่ไปไหน
หากวันนี้ ฉันยังมีลมหายใจ ต่อไป.....
ทุกอณูแห่งลมหายใจ...มีไว้เพียงห่วงใยเธอ...ก็พอ...


				
9 ธันวาคม 2547 00:02 น.

..ผู้หญิงรักด้วยใจ แต่ผู้ชาย ด้วยสมอง...

เบนนี่

     ผู้ชาย...เมื่อรักใคร มักใช้สมองตัดสิน
ใช้ความเคยชิน...เป็นบรรทัดฐาน
ว่ารักใคร มักใช้เหตุผล เหนือจินตนาการ
ความรัก..คือความต้องการ เหนือจิตใจ....

     ความเหมาะสม...หรือควรคู่ 
โดยไม่เคยรับรู้ หัวใจใครคนไหน....
คนที่เคยบอกว่ารัก หมดแล้ว เหนือใครๆ
พอพบเจอใครใหม่...จึงตัดใจ จากคนข้างใจ..คนเดิม

     นี่หรือรักแท้...ที่ใครว่ามีจริง
คือการทอดทิ้ง...โดยมีใคร เข้ามาเสริม
รักของผู้ชาย...สามารถมีใครเข้ามาใหม่เพื่อต่อเติม
หรือเพราะว่า..ใครคนเดิม..หมดความสำคัญ

     ใครต่อใคร..ว่ากาลเวลา สามารถพิสูจน์รักแท้...
แต่เวลาก็เป็นตัวแปร...ทำให้รู้หัวใจใครคนนั้น
คนที่เคยบอกว่ารัก และจะดูแลไม่ห่างกัน
เหมือนกับดวงจันทร์ เคียงคู่ฟ้าไกล...

     แต่ตอนนี้..มีผู้หญิงคนหนึ่งเปรียบเหมือนดอกหญ้า
ที่ไม่มีค่า มีราคา มีความหมาย
นี่หรือ คือบทสรุป ของผู้หญิงที่รักผู้ชาย โดยใช้หัวใจ
ทุ่มเทหมดทั้งตัว และหัวใจ ขอแค่ได้รักเธอ..

     ผลตอบแทนที่ได้ คือวันนี้ ไม่มีแล้ว ความรักเก่า
มีแต่ความทรงจำที่คอยเป็นดังเหงา ที่หลอนหลอกเสมอ..เสมอ..
แม้จะเจ็บเพราะรักผู้ชาย ที่ใช้มันสมอง ตัดสินรักที่มีอย่างเช่นเธอ...
แต่ก็เจ็บ บนความรัก ที่มอบให้กับคนเช่นเธอ โดยใช้หัวใจ...
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเบนนี่
Lovings  เบนนี่ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเบนนี่