... มายาละคร ...

เพรง.พเยีย

๏  ใบหน้าอ่อนโยนด้วยรอยยิ้ม  
เอมอิ่มคำอ้อนอันแสนหวาน
แสนดีคนไหนก็ไม่ปาน  
เสน่ห์หว่านเปี่ยมไว้ซึ่งไมตรี

๏  แต่คือการหลอกหลอนที่ซ่อนอยู่  
หารู้นั่นมายาเคลือบทาสี
บดบังคราบศัตรูผู้แสนดี  
สร้างวลีลึกล้ำขึ้นกำบัง

๏  ซ่อนมีดพรางรอยไว้คอยจ่อ  
พร้อมรอแทงสับเมื่อลับหลัง
ซ่อนหน้าความจริงคือชิงชัง    
เพียงครั้งเสียทีถึงชีวิต

๏  ดวงตาบริสุทธิ์แสนซื่อ  
ใครหรือจะทันอำมหิต
กับดักเต็มบ่อ..อสรพิษ  
เล่ห์ฤทธิ์แฝงรอคอยทำร้าย

๏  โอ..รอยยิ้มนั่น..มันหน้ากาก    
เพื่อฉากเล่ห์หลอกไว้ออกฉาย 
โอ..รอยยิ้มนั่น..อันตราย  
กระหายรอเชือดอย่างเลือดเย็น

๏  เหมือนพยัคย์ร้ายรอขย้ำ   
เหยื่อคว่ำลงพลันไม่ทันเห็น
กัดเขี้ยวจมฝังลงทั้งเป็น  
ร่างเซ่นให้พลันไม่ทันร้อง

๏  ในคราบอ่อนหวานงามสงบ    
เพื่อกลบคำรามลึกกึกก้อง
ร้อยเล่ห์ผู้กระทำช่ำชอง  
จับจ้องเหยื่ออย่างผู้วางใจ

๏  โอ..กับดักรอแห่งผู้ล่า    
โปรยยิ้มมายาเมื่อปราศัย
แสยะเขี้ยวขย้ำเหยื่อขึ้นเมื่อไร  
เผยให้ชัดชัด..นั่นสัตว์ร้าย..