เรื่องเล่าของแม่ ตอน ลูกหมาขี้เรื้อน

ปุยเมจิกา

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
                          ลูกหมาขี้เรื้อน
                      บ้านสร้างใหม่ เวลาเข้าไปนอนคืนแรก ให้หาหมาดำเข้าบ้านก่อน เป็นการแก้เคล็ดป้องกันสิ่งชั่วร้ายบางอย่าง ในบ้านให้ออกไป เจ้าของบ้านก็พยายามหาหมาดำเพื่อทำตามพิธี เพราะบ้านใกล้เคียงที่อยู่ติดกันมีเสียงลือ เสียงเล่าอ้างมากมาย ถึงความแรงของเจ้าที่ ขนาดคนไม่กล้าอยู่ ใครมาก็โดนหลอกจนบางคนต้องหอบลูก ออกจากบ้านกลางดึก นอนไม่ได้ มีเสียงเหมืนคนแขกมาพูดคุยกันที่หัวนอน บางคนพาผู้หญิงมานอน มีความรู้สึกว่ามีคนมาดึงขาทั้งคืน รุ่งเช้าขนของออกแต่เช้ามืด มีหญิงแก่คนหนึ่งแกเล่าว่าหลานเจ้าของบ้าน เขาให้แกมาเลี้ยงลูกให้ เด็กเล็กยังแบเบาะกลางวันพ่อแม่เด็กไปทำงาน แกก็มาเลี้ยงเด็กให้ แกเป็นคนคนเหนือ รื่นเริงพูดไปยิ้มไป  มีความสามารถสูงสามารถอ่านหนังสือนิยายบางกอก แล้วไกวเปลไปก็ร้องเพลงกล่อมเด็กไป เสียงแกเพราะมาก ส่วนใหญ่เป็นเพลงชมสาวเมืองเหนือเพลงเก่ารุ่นสุนทราภรณ์  เด็กจะหลับทั้งวัน คงเมาเปลที่แกไกวหรือไม่ก็เสียงแกเพราะ  วันนั้นหลังจากทำงานบ้านเสร็จ ก็จัดแจงให้เด็กนอนในเปลแล้วก็กล่อมเด็ก  สักพักนอนแกหันหลังให้บันได ได้ยินเสียงเดิน ก็หันหลังไปดู เห็นเท้าผู้หญิง ขาวซีด นุ่งผ้าถุงดำยาว ก้าวขึ้นบันไดไปชั้นบน แกก็ยังนึกในใจว่าขโมย ก็ตามขึ้นไปหาหมดทุกห้องก็ไม่มี เท่านั้นแกเหงื่อแตก มือเท้าอ่อน อุ้มเด็กได้เดินออกมานั่งที่ศาลาทางเข้าบ้าน  จนมีชาวบ้านผ่านมา ทักถามแกมานั่งทำไมตรงนี้ แกไม่ตอบ แต่ถามว่าที่นี่เป็นอย่างไร ชาวบ้าน นั้นช่างเจรจาเหลือเกิน เล่าให้ฟังอาถรรพ์ของบ้าน แถมมีผู้หญิงผูกคอตายที่ต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน นุ่งผ้าถุงดำ เขาเอาศพมาวางไว้ที่ศาลานี้แหละ ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่ายายแกคิดอะไร ตั้งแต่นั้นมาแกก็ขอยกเลิกสัญญาเลี้ยงเด็กตั้งแต่วันนั้น เวลาแกเล่าเรื่องนี้ ขนแขนแกจะลุกทันที่ นี้เองเป็นเหตุให้เจ้าของบ้านติดกัน ต้องทำพิธีขอขมาเจ้าที่ ตั้งแต่ถมดินสร้างบ้าน  ขุดหลุมลงเสาเอก  ขึ้นบ้านใหม่ สร้างศาลพระภูมิ และแล้วก็หาหมาดำมาได้ เป็นหมาที่คนรับเหมาสร้างบ้านพามาเลี้ยงเฝ้าวัสดุก่อสร้าง เจ้าของบ้านทำแบบนี้ แต่แปลกทำให้อยู่บ้านนี้ได้โดยไม่มีอะไรรบกวน แถมยังถูกหวยเป็นแสนถูกทั้งตัวตรงตัวโต๊ด หลังจากเข้ามาอยู่บ้านนี้  
                     เรื่องมันไม่ได้เกิดที่หมาตัวนี้ มันเกิดที่หมาอีกตัวที่คนเขาใส่รถเบนซ์ มาปล่อยข้างบ้าน คนข้างบ้านเขาไม่เลี้ยง ก็เลยมาอยู่บ้านใหม่แทน จนได้ผสมกับหมาดำนั้นแล้วเกิดลูก ห้าตัว อยู่มาได้ไม่ถึงเดือน แม่หมาถูกรถชนที่ถนนใหญ่ เจ้าของบ้านไปพบและอุ้มมา ในสภาพกระดูกขาทั้งสี่ข้างหัก ทะลุเนื้อออกเนื้อมา เดินไม่ได้ ก็ต้องอุ้มเข้าบ้านอย่างทุลักทุเล สัตวแพทย์สมัยนั้นไม่มี่ อาศัยว่าเจ้าของบ้านเป็นพยาบาล ก็และเข้าเฝือก ทำแผลให้ยากิน มันมองเจ้าของอย่างแสนจะทรมาน คงอยากให้ช่วยและสำนึกในการช่วยเหลือ จนรุ่งเช้าแม่หมาก็ตาย ก่อนตายก็ร้องครางทั้งคืน ทีนี้เหลือลูกหมาห้าตัว อดนมแม่ พ่อหมาไม่ต้องกล่าวถึง ก็ต้องป้อนนมป้อนน้ำกันอย่างวุ่นวาย อยู่ไปสักอาทิตย์ ลูกหมาเป็นขี้เรื้อน ความเป็นพยาบาลมีคนบอกให้ใช้ผงสุพรรณ  ทารักษาให้หายได้ ตนองเคยผสมแป้งเย็นให้สามีทาแก้เกลื้อนหายมาแล้ว  เพราะสามีแพ้เชื้อราทั้งตระกูลเป็นเกลื้อน  รักษาทุกวิถีทางแล้วไม่หายไม่ว่าจะเป็นครีมทาน้ำยาไฮโปล้างรูป มารักษาหายกับผงสุพรรณผสมแป้ง วันที่ไปซื้อผงสุพรรณ ที่ร้านขายยา ในเมืองเจ้าของร้านถามว่าเอาไปทาหมาขึ้นเรื้อนหรือ นึกถึงคำนี้ได้ก็เลยจัดการเอาผงสุพรรณมาลูบตามหน้า ตามตัวให้ลูกหมา โดยไม่ผสมแป้งให้เจือจางก่อน เวลาผ่านไป รุ่งเช้าภาพที่เห็นเหมือนจะเป็นลมทั้งยืน นึกในใจสร้างเวรสร้างกรรมอีกแล้ว ลูกหมาหน้าตาบวมฉึ่ง ตามิด มีเลือดซึม ร้องน่าสงสาร จะเอาผ้าเช็ดให้หรือเอาน้ำล้างให้ก็ไม่ได้เพราะมันเฟะขนาดนั้น ป้อนนมก็ไม่กิน เวลาผ่านไปอีกหนึ่งวันลูกหมาทั้งห้าก็ตายเรียบ โถ กำพร้าแม่ แล้วยังกรรมซัดเพราะความไม่ตั้งใจของเจ้าของอีก