ในวันที่เป็นวันหยุด ในขณะที่ใครๆวุ่นวายกับการทำงานส่งอาจารย์ แต่ฉันกลับอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปพบใครคนนึง ที่ฉันไม่เคยรุ้จักหน้าค่าตา ฉันจำได้ว่า สาเหตุที่ทำให้การนัดหมายครั้งนี้เกิดขึ้น มันเริ่มจาก....วันนึงฉันได้เข้าไปเล่น โปรแกรม เชท อันนึง การสนทนาได้เกิดขึ้นโดยใช้ตัวหนังสือ สื่อสารไปมาระหว่างกัน เราพิมข้อความส่งไปมา เพียงไม่กี่ตัวอักษร...แล้วเขาก็ทิ้งตัวเลขไม่กี่ตัวไว้ เป้นสิ่งที่ใช้ในการสื่อสาร การพูดคุยทางโทรศัพท์..เกิดขึ้นโดยฉันโทรไปหาเขาคนนี้ เป็นระยะ ตอนแรกฉันก็แค่เห็นเป็นเรื่องสนุกๆ แต่พอคุยๆกันไป ฉันรู้สึกว่า เหมือนเขามีปัญหาอะไรบางอย่าง...บางครั้งเขาก็สดใส สนุกสนาน แต่บางครั้งกลับเงียบงัน....จนฉันสงสัยว่าเพราะอะไร..... เขาบอกที่อยู่ที่เขาทำงานอยุ่ให้ฉันรู้...อย่างชัดเจน เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาให้ฉันฟัง..ใช่ไม่สนใจหรอกว่ามันจะจริงหรือป่าว จนฉันรุ้สึกว่า...ฉันควรจะรุ้จักกับเขา ................................................. วันนั้น...ฉันจึงจะไปตามนัด เรานัดกันว่าจะไปเจอกัน แล้วก็ดูหนังซักเรื่อง เรานัดกัน บ่ายโมง ที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง ฉันโทรไปหาเขาเมื่อไปถึงที่นั่น แต่เขายังไม่ออกมา ให้ฉันรออีก 15 นาที ฉันมัวเพลินกับการอ่านหนังสือเลยเวลามา 5 นาที ฉันไม่รุ้สึกตื่นเต้นแม้แต่น้อย....เพราะอะไรไม่รุ้ซิ ฉันออกมาที่ข้างหน้าของศูนย์การค้า ผุ้ชายเสื้อยืดแขนยาว ต้องใช่เขาคนนั้นแน่ๆ ฉันรุ้สึกได้ ฉันโทรไปหาเขาอีก ฉันเห็นทันทีที่เขารับโทรศัพท์ ใช่..ใช่เขาจริงๆด้วย ในขณะที่เขายังไม่เห้นฉันด้วย เขาเดินเข้าไปในศูนย์การค้า เพราะคิดว่าฉันคงอยู่ข้างใน ฉันบอกให้เขาออกมา..... ในที่สุดเราก็เจอกัน........เราพูดคุยกัน เหมือนกับคนที่รู้จักกันมาแล้ว ซักถามเรือ่งราวของอีกฝ่าย ส่วนใหญ่ฉันจะเป็นคนถาม เราเดินไปดูโปรแกรมหนัง.....เรือ่งที่จะดูกัน....แต่....เรือ่งที่จะดูมีรอบเย็น เขาต้องไปทำงานที่ร้าน ..เลยล้มเลิกการดูหนัง เดินๆวนๆจนเมื่อยขอนั่งแล้วกัน .....เขาเดินเร้วมากจนฉันตามไม่ทัน ประโยคที่ฉันว่า..เขาไป...ไม่เคยเดินกับแฟนมานานหรือไงถึงได้เดินเร็วขนาดนี้..เขามองฉัน จนฉันรุ้สึกอายที่พูดออกไป จนแล้ว....จนรอด ก็ตัดสินใจกินพิซซ่ารองท้อง เราเข้าไปในร้านพิซซ่า คนในร้านค่อนข้างเยอะ มีเฉพาะ โต๊ะกลมที่ว่าง เลยได้นั่งโต๊ะกลมกลางๆร้าน แต่มีคนที่นั่งโต๊ะมุมๆของร้านเชคบิลออกไปเลย เขาเลย...บอกว่าไปนั่งตรงนู้ดีไหม เลยได้เปลี่ยนที่นังอีกรอบ หลังจากสั่งๆจนเสร็จ รอเสริฟ ช่วงนี้ซิ..จะพูดอะไรหล่ะฉัน ดีน่ะ...ที่เค้าพูดออกมาว่า...อยากรู้อะไรก็ถามมา ฉันเลยได้จังหวะ ถาม เขาตอบฉัน..มาทันทีที่ฉันถาม...ฉันยังสงสัยว่าเรื่องจริงหรือป่าวน่ะ แต่ฉันก็ไม่สนใจกับเรือ่งจริงไม่จริงที่เขาเล่ามาหรอก เพราะอย่างน้อย...ฉันก็ได้รู้จักคนเพิ่มขึ้นคนนึง เราคุยกันถึงเรือ่งเพลงบ้าง เรือ่งงานของเขาบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นเรือ่งของเขาเป็นส่วนใหญ่ ฉันดีใจจัง...ที่ได้รู้จักเขา......... หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น....มีเพียงฉันเท่านั้นที่รู้
kp1 7 ส.ค. 2546 20:14 น. - ID 1111 
1042
0
0
13 สิงหาคม 2546 17:57 น. - comment id 69395
เราก้อมีโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนคนนึง จากการเล่นแชทนะ แต่เราไม่ได้เจอกันหรอก เห็นแค่รูปภาพที่แลกกัน เราเป็นคล้ายๆในเรื่องที่คุณเขียนเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ