แด่... ผู้ชายคนหนึ่งซึ่ง(เคย)รักมาก2

maruko_sos

หากจะทำอะไร ฉันมักจะทำมันอย่างตั้งใจ เพื่อให้ได้ผลที่ดีที่สุด...คุณรู้
ช่วงเวลาที่เราไม่ค่อยเจอกัน 
ช่วงเวลาที่ฉันเคร่งเครียดอยู่บนช่วงเวลาเดียวกับที่คุณกำลังสนุกสนานเฮอา
บางครั้งฉันรู้สึกว่าฉันปล่อยคุณไว้ลำพัง
ฉันทำหน้าที่คนรักได้ไม่สมบูรณ์
แต่ถึงอย่างไรฉันก็ทิ้งคุณไว้กับเพื่อน
ให้คุณสนุกสนานเฮอาได้ตามประสาผู้ชาย
แค่ช่วงเดียวเท่านั้น
แล้วเราจะกลับมาเป็นปลาท่องโก๋กันอย่างเดิม
ฉันนั่งทำงานอยู่ในร้านนม ร้านประจำของเรา
คุณมักบ่นว่าร้านนี้ขายนมแพง 
ที่จริงเรามีร้านที่ประจำกว่านี้ แต่ร้านนี้เขาแต่งร้านสวยและเปิดแอร์เย็นฉ่ำ
กระจกใสๆหน้าร้านช่วยให้สมาธิของฉันดีขึ้น  
กระจกใสนั้นกั้นกลางระหว่างความเงียบภายในและความอึกทึกครึกโครมภายนอก
ทุกครั้งที่ฉันล้า ฉันจะเงยหน้ามองรถราที่แล่นผ่านไปมาหน้าร้าน
รถมันแล่นเฉยๆโดยปราศจากเสียงเครื่องยนต์
บางคนที่เดินผ่านหน้าร้านจะสบตากับฉัน เพราะฉันกำลังมองตาเขาอยู่
หญิง-ชายบางคู่จะควงกันมานั่งคุยกันในร้าน 
พวกเขามองโต๊ะรกๆของฉันแล้วเมินหน้าไม่สนใจ
ฉันก็ไม่ค่อยชอบให้ใครมาสนใจมากๆ
รถราแล่นผ่านไป-มา
คนหลายคนเดินผ่านไป  บางคนไม่เดินกลับมา
แล้วเสียงกระดิ่งที่ประตูก็ดังขึ้น
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงนั้นพาสายตาฉันหันมอง
คุณถือหนังสือการ์ตูนมา 3 เล่ม
คนดีของฉัน
คุณนั่งลงตรงข้าม  มองงานที่อยู่เต็มโต๊ะแล้วเก็บมันให้เป็นระเบียบเท่าที่พอจะทำได้
เท่าที่จะไม่ถูกฉันดุ
คุณวางหนังสือการ์ตูนไว้บนเก้าอี้ตัวข้างๆแล้วถามถึงเวลากลับ
ฉันตอบว่าสักพัก เพราะตอนนี้ก็ล้าพอดูแล้ว
สายตาเป็นห่วงนั้นมองมา ฉันสัมผัสสายตาได้ด้วยสายตา
สัมผัสความรู้สึกที่สื่ออกมา ได้ด้วยความรู้สึกที่มีอยู่ข้างใน
รอยยิ้มน้อยๆที่เปี่ยมไปด้วยความสุขปรากฎขึ้น
รอยยิ้มนั้นปรากฎอยู่บนใบหน้าของเรา
งานไม่เสร็จ แต่ฉันไม่มีแรงทำต่อแล้ว
เรานั่งอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งร้านประจำ
คุณกินอาหารที่คุณชอบ ฉันกินอาหารที่ฉันชอบ
แต่เรานั่งอยู่ด้วยกัน นั่งใกล้กัน แบ่งกันกิน
ฉันมองตาคุณ
สายตาแห่งความรักนี้ยังคงอยู่ดี
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปแรมปีแล้วก็ตาม
วันนั้น  เวลานั้น ฉันแอบหวังว่าคุณจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิต