จันทร์สง่าลอยเด่นอยู่กลางฟ้า ลมหนาวพัดมาโอบกายฉัน ยามค่ำคืนที่ฉันตกเป็นทาสแห่งดวงจันทร์ จักขอฝันจักขอคุยกับดารา จักเลื่อนลอยความคิดไร้จุดหมาย จักกรีดกรายเริงร่าเล่นระบำ .................... ดวงจันทร์ในยามค่ำคืนคือดาวเด่นแห่งรัตติกาล ...... แต่อย่างไรกองไฟที่อยู่ตรงหน้าก็สำคัญไม่แพ้กัน ความอบอุ่นของแสงจันทร์ กับไอระอุจากกองเพลิงนั้นต่างกัน จันทร์เจ้าขาอยู่เบื้องบนทอแสงนวลละออ ลูบไล้ประคับประคองให้ชีวิตฉันอยู่รอดและปลอดภัย กองเพลิงที่อยู่ตรงหน้ายามค่ำคืนที่แสนโหดร้ายเยี่ยงนี้ ..... เธอช่างสำคัญยิ่งนัก เปลวเพลิงโชติช่วง เผาไหม้ หลอมละลายทุกสิ่ง ให้ไร้ค่าเหลือเพียงธุลีไฟ ฉันมิอาจกล่าวโทษว่ามันคือ มหาอาชญากร เมื่อเธอเองที่เป็นฝ่ายกระโดดเข้ากองไฟ ฉันจึงเฝ้ามองการเสวย "เหยื่อ" ของพระเพลิง ฉันจึงเฝ้ามองเธอเริงระบำกลางกองไฟ ฉันจึงได้สัมพัสและรู้สึก " ในขณะที่ฉันอบอุ่น ความอบอุ่นมาจากการมอดไหม้ "
มารน้อย 29 ต.ค. 2547 22:14 น. - ID 3638 
1066
2
0
1 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 78635
.....ดั่งแหลกสลายกลายเป็นเถ้าธุลีไปภายในพริบตา ความมืดปกคลุมมานานแสนนาน.....นานจนแทบไม่อาจรับรู้ได้ว่า.....จะพบแสงสว่างได้อีกเมื่อไหร่ .....จนกระทั่ง.....เปลงเพลิงได้สว่างโพล่งขึ้นกลางกาย.....ภายในสมดุลด้วยเย็นแห่งนวลจันทรา .....บางส่วนแห่งจักรวาล.....อยู่ที่เราเลือก.....เลือกที่จะเป็นเพียงบางส่วน.....หรือเลือกที่จะเป็นจุดศูนย์กลาง .....เมื่อใดที่เธอเป็นหนึ่งเดียวกับสุริยัน จันทรา.....เธอก็มิใช่เพียงบางส่วนแห่งจักรวาลอีกต่อไป แด่...น้องมารน้อยคนดีของพี่มณี ธรรมะสวัสดีค่ะ
4 พฤศจิกายน 2547 17:54 น. - comment id 78697
ขอบคุณ พี่มณี มากคะ ที่ชี้นำแนวทาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ