แด่วันวานที่สวยงาม .....เหยื่อ 4

มารน้อย

อาทิตยส่องแสง                         ทักทอ  รัศมี 
เทพธิดานารี                             ยังอยู่
องค์หญิงน้อยนางปิศาจ                  จงรัก 
เฝ้ารักถนอม                             ด้วยปีกแห่งมาร   
 
 
" เช้าแล้วซินะ "  
 
ลำแสงอ่อนดวงตะวันเข้ามาทักทายฉันถึงในห้องนอน  
เจ้าหญิงยังคงหลับไหลอยู่ห้วงแห่งความฝัน
ไม่ว่ายามหลับหรือยามตื่นเธอยังคงดูอ่อนใส บอบบาง 
  
 "  พี่รินทร์ ..... เช้าแล้วรึทำไมไม่ปลุกแก้มเลย 
   ปล่อยให้เขานอนขี้เซ่าอยู่คนเดียว  "  
 
"  แก้มยังไม่ต้องลุกหรอกจ๊ะ นอนต่อเถอะยังปวดหัวอยู่ไหม 
   เดียวพี่จะไปต้ม ข้าวต้มมาให้นะ "
 
" ขอบคุณมากค่ะ  แก้มรู้สึกดีขึ้นแล้ว "
 ฉันเดินเข้าไปหาลูบหัวเธออย่างเอ็นดู ใบหน้าอันซีดเซียวไร้เครื่องประทินโฉมส่งยิ้มให้อย่างไมตรี และหลับตาปริ่มลงไปอีกครั้ง 
ข้าวต้มน้ำเดือด ไอร้อนออกละเหย ก้อนเนื้อสีชมพูถูกมีดใหญ่ใบคมเชือนแหล่เป็นชิ้นบางสับละเอียด อีกไม่นานจะกลายเป็นอาหารเครื่องยังชีพของมนุษย์ การฆ่าเพื่อเป็นอาหารไม่ผิด .....  
...............................  
  
" พี่รินทร์ เป็นพ่อน่ะ เดียวแก้มจะเป็นแม่ "
" แต่พี่เป็นผู้หญิงนะ จะเป็นพ่อได้ยังไง "
" อืมนั้นซิเนอะ .....แต่แก้มอยากเป็นแม่ "
" เอายังงั้นก็ได้ "
 
 เธอจะชอบเอาแต่ใจตัวเอง 
แต่ฉันก็ยอมเพราะเธอเป็นคนเดียวที่ยอมมาเล่นกับลูกอีตัว....
ภาพวัยเด็กกลับมาในห้วงความทรงจำของฉัน
เธอมักจะมีเสื้อผ้าสวยๆ และขนมอร่อยๆมาฝาก .  
แก้มเป็นเสมือนความสุขหนึ่งเดียวในวันวาน
 " แม่มันติดเอดส์ อีรินทร์มันก็คงติดจากแม่มัน "
 
ทุกคนในหมู่บ้านรังเกียจฉันกับแม่ ..... 
ฉันไม่มีเพื่อนเล่น ไม่มีใครกล้าเล่นกับลูกอีตัวติดเอดส์ 
ตอนนี้แม่อยู่โรงพยาบาล ....... และยังไม่กลับซักที 
ฉันไม่รู้ว่าเอดส์คืออะไร ..... แต่คิดว่ามันคงน่าเกลียด เพราะมันทำให้ใครๆก็เกลียดฉันกับแม่ แต่ในเมื่อแม่เป็นเอดส์ 
ฉันจะเกลียดแม่ไหมน่ะ.....
 
ฉันรู้ดีหากแม่ของแก้มรู้ว่า เธอมาเล่นกับฉันจะโดนตี 
แต่เธอก็มักจะบอกว่า 
 
"  แม่ไม่รู้หรอก " 
 
วันเก่าที่รื่นเริงมีเสียงหัวเราะของเด็กผู้หญิงสองคน 
แอบขโมยเก็บดอกไม้ บ้านยายสาย มาร้อยเป็นพวงมาลัย  
ตกปลาริมห้วย ไล่จับแมงปอ.....แมงปอบินอยู่บนท้องฟ้า 
.......................
ฉันเดินกลับเข้าไปพร้อมข้าวต้มร้อนๆ ที่เสร็จใหม่ๆ   
เธอยังคงหลับใหล ..... อ่อนโยน 
นางปิศาจตนนี้จักปกป้องเธอเจ้าหญิงของฉัน ......