ความรักทำให้คนตาบอด

น.นิรัติศัย

ผมเป็นคนหนึ่งที่เป็นแบบนั้น วันแล้ววันเล่า ผมรอคอยเธอกลับมาหาผม นานเท่านาน
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ  ยาวนาน และตราตรึงอยุ่ในความทุกข์ระทม จนถึงขั้วหัวใจ ช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาความไว้ใจไม่ได้ช่วยอะไร ให้มีดีขึ้น
	ยิ่งนานวัน จิตใจเริ่มอ่อนล้า เพียงเพราะอีกฝ่ายไม่เคยทำอะไรให้มันสมกับคำว่า ไว้ใจฉันเถอะนะ
	เวลาคนเราเหงาๆ หงอยๆ เบื่อหน่าย เป็นอาลัยตายอยากให้ชีวิตมักคิดถึงคนรูใจหรือคนรักอะไรทำนองนั้น แล้วฝ่ายตรงกันข้ามจะคิดถึงเหมือนอย่างที่ตนเองคิดหรือเปล่าหละ
	การรอคอยเพียงเพื่อเจอกันในหนึ่งเดือน เจอกัน 4 วัน ในทุกสัปดาห์ มันยังไม่เพียงพอต่อความรักกระนั้นหรือ.
	หรือ อย่าเจอกันเลยดีกว่า คนเราก็แปลก เมื่อมีความรักมันมีทุกข์ .. แต่พร้อมจะรอคอยการเจอเจอกันในแต่ละครั้ง				
comments powered by Disqus
  • อาชา

    11 มีนาคม 2548 14:47 น. - comment id 83451

    ที่ไหนมีรัก..ที่นั่นก็ย่อมต้องมีทุกข์
    
    มันเป็นเรื่อง..ธรรมดา
    
    *-*
    
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    19 มีนาคม 2548 21:46 น. - comment id 83637

    อ่า ไม่เห็นตาตัวเองบอดเล้ย เค้ายังมองเข้าไปได้ตลอดเวลาไง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน