นัดกับน้อย ตอนที่ 1

เก่งกาจ

ที่โรงเรียนอนุบาลอุตรดิตถ์ ฉันชื่อน้อยนิด ตอนนี้ฉันอายุ สิบขวบ เหตุที่ฉันน้อยนิดเหรอค่ะ เพราะว่าอยู่กับพ่อแม่แล้วฉันเป็นคนเงียบ ไม่ค่อย พูดจึงชื่อว่าน้อยนิด แต่ว่าอยู่กับกับคนอื่นฉันกับพูดมาก ห้าวลุย และไม่ยอมคน
โดยเฉพาะมีเพื่อนชายของฉัน ชื่อนัดฝัน ต้องยอมฉัน เพราะว่าเขาสู้ฉันไม่ได้ เราจึงเป็นเพื่อนสนิทกัน 
และวันนี้ ฉันก็แอบครูมาซื้อขนมเพื่อไปขายเพื่อนในห้อง แล้วมาแบ่งเงินกัน แต่ว่า แบ่งกันแบบสองต่อหนึ่งส่วนของเงินทั้งหมด เห็นไหมว่าฉันเป็นคนดีแค่ไหน
นัด เก้าอี้ล่ะน้อยนิดถามอย่างหัวเสีย
วันนี้ เวรเธอเฝ้าทางไว้ ไม่ใช่หรือนัดบอกเรียบ ไม่ได้ใส่อารมณ์
เอ๊ะ ฉันต่อราคากับแม่ค้าเก่งกว่านาย นายนั่นแหละไปหาเก้าอี้แล้วดูทางน้อยแหวใส่
นัดยังมองหน้าน้อย
แน่ะ ยังมามองหน้าอีก ไปดิ
นัดออกไปไม่เถียงพร้อมเดินออกไป ตามเพื่อนสาวบอกอย่างว่าง่าย
จากนั้นเมื่อนัดนำเก้าอี้มาให้ ฉันก็ซื้อแล้วต่อรองราคากับแม่ค้า
แหมป้าหมู น้อยมาซื้อป้าหมูทุกวันไม่แถมให้หน่อยเหรอวันนี้น้อยนิดพูดเสียงอ่อนหวาน ทำตาหวานใส่แม่ค้า
แหมคนกันเอง วันนี้ป้าแถมลูกอมครึ่งถุงนี้ให้น้อยเลยป้าหมูกล่าวพร้อมยื่นลูกอมครึ่งถุงให้น้อย
ขอบคุณค่ะ แหมป้าหมู สวยแล้วยังใจดีอีกน้อยนิดกล่าวพร้อมชวนนัดเดินไปด้วยกัน
จากนั้นน้อยนิดก็นำขนมไปขายวันนี้ได้กำไรมายี่สิบบาท เพราะป้าหมูแถมให้มาครึ่งถุง
พอถึงเวลาพักกลางวัน ทั้งสองก็พากันไปโรงอาหาร
อ้าวทำไมวันนี้ กินน้ำเปล่าล่ะ ไม่หิวข้าวหรือนัดน้อยถาม
หิวแต่ไม่มีตังค์นัดบอกตามตรง
ไม่มีตังค์ ไม่เป็นไรนายเอาของฉันไปกิน ฉันไม่ค่อยหิวน่ะน้อยบอก พร้อมยื่นข้าวให้เพื่อน แล้วเดินจากไป
เมื่อถึงเวลาเรียน น้อยนั่งอยู่นั่งหน้านัดกับเพื่อนสนิทผู้หญิง ชื่อนิน
นินจะพูดมากกับน้อย แต่จะเงียบเวลาอยู่กับคนอื่น ทางด้านหลังน้อยมีนัดที่นั่งอยู่
น้อยวันนี้ท้องเธอร้องหลายครั้งแล้วนะ ไม่ได้กินข้าวกลางวันหรือนินกล่าว โดยไม่รู้ว่านัดฟังอยู่ และแอบซึ้งใจเพื่อนสาว ที่เสียสละข้าวให้ เพราะว่าแม่ของน้อยนิดกำลังป่วยเธอจึงหาค่าขนมเองโดยไม่อยากรบกวนพ่อที่ต้องเสียค่ารักษาให้แม่เป็นภาระอยู่แล้ว
กิน แต่วันนี้มันหิวกว่าทุกวัน เลยท้องร้องบ่อยน้อยโกหกหน้าตาย ขี้เกียจอธิบาย
เออ วันนี้เขาจะจับฉลาก จับคู่เด็กป.3  ไปรำลาวกระทบไม้ เธอรู้เปล่า เธอคู่กับนัดนินบอก พร้อมแอบหยิบขนมส่งให้เพื่อน เพราะเห็นว่าหิว น้อยรับมากิน พร้อมบอกเพื่อนสาวว่า
นัดนี่น่ะ  เขาเตี้ยกว่าฉันอีก จะคู่กันได้ไงน้อยบอกพร้อมแอบเคี้ยวขนม
ไม่รู้ก็อาจารย์เขาจับคู่มาอย่างนี้นินบอก
เมื่อถึงเวลาบ่ายสามโมง อาจารย์ก็จัดแถวแล้วให้หัดรำลาวกระทบไม้ นิวนั้นเป็นเด็กหน้าตาดี รำอยู่หน้าน้อย หันมาถามน้อยว่ารำอย่างไร
น้อย เมื่อกี้ ท่ารำที่อาจารย์สอนทำยังไงนิวถามพร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตร น้อยเองก็แอบชอบนิวเหมือนกัน
อ๋อ รำอย่างนี้น้อยสอน นัดได้แต่มองอย่างไม่พอใจ แต่เก็บเอาไว้
น้อย มาซ้อมรำกับฉันได้แล้วนัดบอกอย่างไม่พอใจ แต่ไม่กล้าแสดงอารมณ์มากนัก เพราะกลัวเพื่อนโกรธ
อะไรเล่า เธอก็หัดรำคนเดียวก่อนสิ ฉันกำลังสอนเพื่อนอยู่ไม่เห็นหรือน้อยแหวใส่นัด นัดได้แต่จ๋อยแต่ไม่พูดอะไรสักคำ นินซึ่งหัดรำข้างหลังมาเป็นคู่ให้นัดโดย ไม่สนใจคู่ของตน
ไม่เป็นไรนัด ฉันเป็นคู่ของเธอก็ได้นินแอบชอบนัด เสนอความช่วยเหลือให้เพื่อนชายทันที นัดได้แต่น้อยใจน้อย แต่ก็จำหัดรำกับนิน 
เมื่อวันจริงมาถึงน้อย นั่งข้างนัด นัดจะส่งขนมให้น้อย แต่นิวแย่งส่งให้ก่อนอย่างเอาใจ นัดได้แต่เก็บอารมณ์น้อยใจ และไม่พอใจเอาไว้
เมื่อถึงเวลาลงจากรถ ตรงที่ลงมันเป็นไหล่ทาง เธอใส่รองเท้าเกี๊ยะ  จังหวะนั้นเอง ที่นัดกำลังสะกิดน้อย น้อยจะหันไปแหวใส่ เลยตกไหล่ทาง  อาจารย์เห็นอย่างนั้นจึงส่งมือพร้อมฉุดน้อยมาจากไหล่ทาง เพื่อนพากันหัวเราะน้อย แต่ยังถามด้วยความเป็นห่วง
น้อยไม่พอใจแต่พาลใส่นัด
นัดเพราะนายนั่นแหละ ฉันถึงตกไหล่ทางน้อยว่าพร้อมร้องไห้ใส่ เพราะเป็นตัวตลกของเพื่อน
ทำไมเธอต้องโทษฉันทุกทีเลย ฉันไม่เคยดีเลยใช่ไหมสำหรับเธอนัดกล้าเถียงน้อยเป็นครั้งแรกแล้วเดินหนีไป
น้อยได้แต่นิ่งอึ้ง รู้ตัวว่าทำผิดลงไป
เย็นวันนั้นน้อยจะไปง้อนัด แต่ว่าบ้านนัดปิดไฟเงียบ  จึงมาวันหลัง แต่ว่าบ้านก็ยังปิดเงียบ เธอมารู้ที่หลังว่านัดย้ายบ้านไปแล้ว ตั้งแต่วันนั้นนัดก็ไม่เจอน้อยอีกเลย
ตอนนี้ฉันเรียนจบมหาวิทยาลัยมา คณะวิทยาศาสตร์เคมี เธอจบมาทำงานที่โรงงานน้ำตาล อยู่ห้องปฏิบัติการเพื่อทดสอบน้ำตาล แต่ว่า ทำงานเท่าไหร่ก็ไม่ถูกใจหัวหน้าสักที
น้อยผมให้คุณวัดน้ำตาล เอ บี ซี ทุกครึ่งชั่ว โมง นี่คุณวัดช้าไปสิบหน้านาทีอย่างนี้ ผลมันก็คลาดเคลื่อนสิ ผมบอกกี่ทีแล้วไม่รู้จักฟังบ้างหัวหน้ากล่าวอย่างระอา
ขอโทษค่ะน้อยขอ..น้อยจะบอกขอแก้ตัวอย่างเคย แต่หัวหน้าบอกว่า
ไม่แล้วน้อย ผมว่างานแบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ ตั้งแต่วันนี้คุณไปหางานใหม่เถอะหัวหน้าบอกพลางเดินจากไป
น้อยได้แต่ทรุดนั่ง ไม่รู้จะทำอย่างไร 
ที่ห้างสรรพสินค้า น้อยนิดเดินเตร็ดเตร่ไป แก้เบื่อ เนื่องจากวันนี้ไม่มีงานทำ เธอลองมาเดินห้างเผื่อจะมีงานชั่วคราวให้เธอได้ทำบ้าง ก็ไปเจอตู้ไพ่ยิปซี
ลองเล่นดูดีกว่า เผื่อดวงความรักจะรุ่งบ้าง
ไพ่ยิปซีทำนายมาให้เธอว่า
ช่วงนี้รักเก่าจะเข้ามาอีกครั้ง แบบไม่คาดฝันไพ่ทำนายว่าอย่างนี้
น้อยได้แต่ส่ายหน้าพร้อมบอกกับตนเองว่าจะเลิกเล่น เพราะไม่แม่นเอาเสียเลย
จังหวะนั้นน้อยเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งกระดาษหนังสือพิมพ์ร่วงลงมา
ขอโทษค่ะน้อยนิดพูดพร้อมมองหน้าเค้า รู้สึกถูกใจและชอบขึ้นมาทันที
ไม่เป็นไรครับเค้ารีบพูดพร้อมเดินจากไป ทิ้งให้น้อยนิดยิ้มปลื้มอยู่คนเดียว
น้อยนิดหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา แล้วอ่านหัวข้ออันหนึ่งมีข้อความว่า
รับสมัครเล่นเกมส์รัก ลุ้นรางวัลหนึ่งล้านบาทน้อยนิดอ่านพร้อมนึกสนใจทันที
น้อยตรงไปที่รับสมัคร เพื่อกรอกใบสมัครตามที่หนังสือพิมพ์ระบุ
เรียบร้อยแล้วค่ะ มาร่วมกิจกรรมกับเราตามวันเวลาที่บอกไว้ในเอกสารใบนี้น่ะค่ะเจ้าหน้าที่รับสมัครบอกพร้อมยื่นใบให้				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน