พบแล้ว

สะพั่งสะท้านไมภพ

ในยามค่ำคืน โรงแรมแห่งหนึ่ง ในจังหวัดฉะเชิงเทรา ผมนั่งทานน้ำเปล่าบนโต๊ะจีนซึ่งมีอาหารเต็มโต๊ะ ด้านหน้าเวทีประกอบด้วย เวทียกพื้นเตี้ยๆพอที่จะก้าวขึ้นได้ มีจอคอมพิวเตอร์เล็กแอบหลังอีเล็คโทน และนักดนตรีที่หัวผลุบโผล่ 
   เมื่อแขกตามโต๊ะต่างๆเดินมาคว้าไมค์ ก็ร้องเพลงสุนทราภรณ์ในจังหวะลีลาศต่างๆ ชายแก่เดินออกมานำหญิงแก่ออกมากลางเวที ชายกลางคนเดินจูงหญิงพ้นวัยสาวแต่ยังไม่แก่มากลางเวที หญิงพ้นวัยสาวนำหญิงพ้นวัยสาวออกมากลางเวที ลีลาของพ่อเจ้าประคุณรุนช่องชายบ่งบอกถึงความเป็นเท้าไฟในอดีต ท่าทางหน้าตาของผู้ชายดูเหมือนว่าจะเป็นผู้มีอันจะกิน และผู้หญิงก็ใส่แหวนเพชรต่างหูกันวูบวาบ ลีลาของแต่ละคน ก็พริ้วในฟลอร์แคบๆ สาวบางท่านก็ยักย้ายส่ายเอวน่าดูชม ผมนั่งมองหน้าตาท่าทางลวดลายของแต่ละคนและแต่ละคู่ก็ดูมีความสุขดี
   ข้างๆฟลอร์นั่นเอง มีผู้ชายราวหกคนนั่งทานข้าวอยู่มองๆไปแล้วก็รู้ว่าเป็นทหาร แต่ทั้งโต๊ะเชื่อไหมว่ามีแต่น้ำเปล่า และยังคุยเสียงดัง
   เด็กเสริฟรี่เข้ามาจับมือของผม เมื่อผมได้ยกมือจะขอน้ำ จับไปจับมา 
   สักพัก ผมก็เดินเข้าไปเข้าห้องน้ำ เดินสวนกับชายหนุ่มหน้าตาออกทางอีสาน เข้ามาในห้องน้ำ ผมคิดว่าเขาอาจจะเป็นพนักงานก็เป็นได้ สักพักแกก็เข้ามาในคาเฟ่ แล้วมานั่งที่โต๊ะสาม เมื่อบรรดาผีเสื้อราตรีพากันโบยบินอยู่บนฟลอร์ เสียงนักร้องก็หยิบไมค์ขึ้นมาแล้วประกาศเชิญโต๊ะสาม
   ไอ้หนุ่มผมม้าแต่งกายเหมือนคนงานหน้าตาแบบอีสาน เดินนวยนาดขึ้นบนเวที มีอาการเซไปเซมาเล็กน้อย แกก็เริ่มต้นร้องเพลง วณิพกพเนจร และก็ตามด้วยเพลงลูกทุ่งอีกหลายเพลง 
   ผมเห็นมีบางโต๊ะสั่งเช็คบิล แหว่งๆไปบ้าง และเห็นนักร้องผู้หญิงขึ้นมาช่วยร้องให้เสียงเพลงดูครึกครื้นขึ้น และในที่สุดโต๊ะสามก็ร้องจบ
   เมื่อจบหลายๆคนก็เข้ามายืนถือไมค์และโก่งคอร้องเพลงในจังหวะต่างๆต่อไป
   ...เราบรรเลง ชะ.ชะ.ชะ....
...เพลงจะพาร่าเริงใจ.....
   เสียงกลองเสียงเครื่องให้จังหวะสะบัดเคาะจนทำให้องคายพของร่างกายเช่นมือและเท้าขยับ 
    เอะผมกลับชอบแฮะ
    หรือว่านี่เราแก่แล้ว
    ว่าแล้วก็ขยับตัวมือไม้เท้าตามจัวหวะดนตรี กับโต๊ะ และกับพื้น ส่วนสายตาก็ชมลีลาเสต็ปการเต้นต่อไป
    ผมก็ชอบฟังเพลงทุกแบบ แต่ทว่าผมก็อดที่จะเหลือบไปมองที่โต๊ะสาม บ่อยๆไม่ได้ อย่างน้อยก็อยากให้กำลังใจให้แกสนุกๆสนานมันๆบันเทิงใจแบบผม และอีกอย่างก็ดูว่าจะถึงคิวแกอีกครั้งหรือยัง
   ...ค่ำคืนดังเพลงสวรรค์...
....ฯลฯ				
comments powered by Disqus
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    9 สิงหาคม 2551 09:30 น. - comment id 100930

    ค้นพบแล้วว่าเราก็แก่เช่นกัน........
    19.gif20.gif20.gif20.gif
  • เอื้องคำ

    9 สิงหาคม 2551 10:04 น. - comment id 100932

    ...คนมีดนตรีในหัวใจก็เป็นอย่างนี้แหละครับ..ไม่ว่าจะเพลงอะไรก็พลิ้วไหวได้ง่ายดาย *-*
    ไม่น่าจะเกี่ยวกับแก่หรือไม่แก่หรอกครับ...อิอิ 6.gif6.gif
  • สะพั่งสะท้านไมภพ

    9 สิงหาคม 2551 12:01 น. - comment id 100940

    ขอรับกระผม ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน
  • ครูกระดาษทราย

    9 สิงหาคม 2551 17:51 น. - comment id 100948

    ebc7e0792c.gif
    
    พบแล้วจริงๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน