สการะตาหรา
- ดอกโมก -
แสงเรืองรองเป็นริ้วๆสีแดงฉาบทาบท้องฟ้าสีหม่นคล้ายกับฝนกำลังตั้งเค้า ดอกโมกผลิดอกขาวสะพรั่งส่งกลิ่นอวลอบไปทั่วบริเวณ สายน้ำที่ทอดผ่านหน้าท่าน้ำเก่าคร่ำคร่านี้ยังคงไหลเอื่อยราวกับว่ามันไม่เคยอนาทรต่อสิ่งใดๆที่เกิดขึ้น
ฉันทอดสายตาไปยังสวนรกร้างริมฝั่งตรงข้าม... เรือนไม้สองชั้น ที่ระเบียงกว้างขวางประดับไปด้วยรอยฉลุขนมปังขิง ประติมากรรมชั้นยอดที่ผู้สร้างบรรจงวาดลวดลายแห่งความงดงามลงในทุกรายละเอียด
แม้ความงามเหล่านั้นจะทรุดโทรมลงไปตามกฎแห่งกาลเวลา กลายเป็นเพียงซากบ้านผุกร่อน แต่ความงามในหนหลังนั้น ฉันยังคงจารจดไว้ในทุกส่วนของสมอง
แม้กระทั่ง... ทุกส่วนของหัวใจ!
***
ฝนหยุ