21 ตุลาคม 2548 16:12 น.
แก้วนีดา
สวรรค์บนดิน
สายหมอกบางอำพรางทั่วไพร
หยดน้ำค้างใสเกาะบนใบหญ้า
งามต้องสายตายามอรุณเบิกฟ้า
ดุจวิมานดาราพงพนาแดนสวรรค์
กิ่งไผ่ไหวเอนล้อเล่นสายลม
อ่อนช้อนงามสมลำป่องข้อใบ
สีเขียวนวลใยมากค่าลำไผ่
คู่ควรพงไพรคุณค่ามากมี
แดดอ่อนทอดลำสู้ป่าพนาสิน
นกน้อยโผบินจับกิ่งไม้ใหญ่
กระเตนตัวน้อยกระโดดไหวไหว
สายตามองไกลจับเหยื่อหากิน
กลางธารน้ำใสมีบัวบังใบ
อยู่ในบึงใหญ่แย้มกลีบชมพู
หมู่ผึ่งเคล้าคู่งามสมน่าดู
บัวสีชมพูชูดอกรับแสงสุริยา
สายหมอกอำลาสุริยามาเยือน
กลางคืนคล้อยเคลื่อนโลกงามสดใส
ทักทอสายใยเริ่มต้นวันใหม่
ชีวิตกลางพงไพรดังฝันสวรรค์บนดิน.
.
21 ตุลาคม 2548 12:35 น.
แก้วนีดา
ขาว หรือ ดำ
ขาวหรือดำเลือกกระทำกันได้
ขาวสดใสแต่เปื้อนง่ายใคร่คิดดู
ดำหดหู่ให้เปรอะยากต่างก็รู้
ควรคิดดูจะเลือกขาวหรือดำก็ตามใจ
โลกนี้คือมายา ฤา ละครโรงใหญ่
ต่างเล่นกันไปในบทชีวิตของตัว
มีสุขมีทุกข์ประปนต่างคนดีชั่ว
ไม่ต่างจากตัวสีขาวหรือสีดำต้องทำใจ
บางคนทำดีต่อหน้าพาซื่อ
ให้เชื่อถือว่าตนเป็นคนสีขาว
เบื้องหลังของชีวิตอีกเรื่องราว
ให้อื้อฉาวในเรื่องราวเช่นสีดำ
บางคนทำตนร้ายให้รังเกลียดชัง
ผู้คนฟังคิดว่าชั่วกลัวไกลห่าง
แต่น้ำใจงามตรงข้ามกันทุกอย่าง
ชั่งไม่ต่างสีดำกลับเป็นขาวเราต้องดู
โลกนี้ยังมีอะไรให้ต้องคิด
ขอให้พิศพินิจดูให้ดีดี
คงไม่ต่างมากมายไปจากสี
ถ้าโชคดีต้องเลือกเอาขาวหรือดำ
19 ตุลาคม 2548 15:56 น.
แก้วนีดา
Online
นั่งมองข้อมูลใจจาก File เธอ
ให้ละเมอคิดฝันวันสดใส
อีกไม่นานต้องอัพเดดข้อมูลใจ
พร้อมเก็บไว้กลางใจ CPU
เธองานยุ่งขอปรับปรุง File ข้อมูล
ฉันเพิ่มพูนค่าคิดถึงพร้อม Link ให้
เธอตอบรับพร้อมมอบกลับความห่วงใย
ฉันน้อมรับพร้อมเก็บไว้กับใจตัว
ฉันต่อ Net ส่งข้อมูล ว่าคิดถึง
เธอบอกซึ้งพร้อม Online เข้ามาหา
ฉันต้องการรูปเธอ Download มา
เธอบอกว่าเพราะ รักนะ เก็บไว้ให้ดีดี
สุขใจสุขจิตให้แสนคิดถึง
วันซึ้งซึ้งของเราทั้งสอง
ได้ต่อ Net คุยกันดังใจปอง
รวมใจสองด้วยสายใย Online กัน.
17 ตุลาคม 2548 13:30 น.
แก้วนีดา
ออกพรรษา
ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด
พระพุทธเจ้าเสด็จลงจากสวรรค์
ทรงเสร็จจากโปรดพระมารดาครัน
ทวดเทพพากันแทรกซ้องยินดี
เหล่ามวลมนุษย์บุคคลทั้งชายหญิง
ต่างไม่อยู่นิ่งต่างจัดเตรียมหา
เข้าครัวหุงหา ข้าว ผัก ปลา
รับองค์พระสัมมาเสด็จคืนพสุธากัน
เกิดเป็นประเพณีที่ดีงาม
ต่างน้อมนำทำบุญวันออกพรรษา
ตักบาทเทโวต่อองค์พระสัมมา
ดุจดังกาลที่ผ่านมาแต่โบราณ
เกิดเป็นภาพงามล้ำคำกล่าว
แถวพระภิกษุยาวเดินลงจากเขา
รับบาตจากชาวบ้านต่างหมู่เหล่า
ที่มารอเฝ้าทำบุญแต่เช้าตรู่ของผู้คน.
13 ตุลาคม 2548 14:15 น.
แก้วนีดา
เธอรักฉัน../..ฉันรักเธอ
ฉันมีความสุข.ที่มีเธออยู่ข้าง
ฉันไม่อ้างว้าง.ด้วยมีเธออยู่ข้างกาย
ฉันยิ้มได้.หัวเราะเอียงอาย
เธอคือชาย..คนดี พี่ภูมินทร์
พอใจในสิ่งที่เป็นเธอ
แม้ไม่เลิศเลอกว่าใครเขา
เธอไม่เคยปล่อยให้ฉันเหงา
เธอบอกมีเรานั่งอยู่กลางใจเสมอ
ทุกวันฉันบอกว่าคิดถึง
แต่เธอกับบอกรักซึ้งอยู่กลางใจ
ฉันบอกเธอว่าแสนเป็นห่วงรู้ไหม
เธอกลับบอกว่ารักมากกว่าใครคือ น้องดา
มีความสุข.ที่มีพี่ภูอยู่ข้าง
ทุกคืนวันมิเคยคิดไกลห่าง
เธอบอกรัก..ทุกคืนมิจืดจาง
ขออยู่แนบข้าง.คือ รักเธอ.
..
หน้าส่วนตัว
3017
