1 กุมภาพันธ์ 2552 15:09 น.

...มารักกัน...

แจ้นเอง

ความเอยนะความรัก
แจ้งประจักษ์รักสดใส
ใกล้ถึงวาเลนไทน์
ทำหัวใจไหวเอนโอน

หวานใดไหนจะเท่า
จุมพิตเขาเฝ้าฉงน
รักใสใสไม่ปะปน
รักเสียจนหมดหัวใจ

รักกันในวันนี้
และรักที่มีต่อไป
รักไม่น้อยกว่าวันไหน
เพราะหัวใจมอบให้เธอ

รักกันวันละหน่อย
และทยอยให้เสมอ
รักจนล้นแล้วเออ
จูงมือเธอเข้าวิวาห์

รักใครใคร่ลึกซึ้ง
รักคนซึ่งได้พึ่งพา
รักกันอยู่ใต้หล้า
มาเถิดหนามารักกัน				
31 มกราคม 2552 10:05 น.

...สายลม เหมือนวิญญาณ...

แจ้นเอง

เงียบงันสงบนิ่ง
สรรพสิ่งมักเคลื่อนไหว
ปลิดขวั้นลิ่วล่องไป
เหมือนใบไม้กระพริบตา

เฉกดาวกระพริบแสง
และหิ่งห้อยวอมแวมป่า
แว่วเสียงปีกของฟ้า
ดังกับว่าทรมาน

หอมระรื่นรวยรินกลิ่น
ในต่างถิ่นอันกันดาร
ดอกไม้บนคาคบบาน
ปะเสียงสานกลิ่นสาปสาง

เหม่อมองด้วยครุ่นคิด
ท่ามชีวิตอันแตกต่าง
ตะเกียงไหววูบวาง
ใจก็ครางด้วยปวดร้าว

บาดแผลที่พบเจอ
ลมละเมอพัดอีกคราว
ยะเยือกสะท้านหนาว
น้ำตาพราวหน้าตะเกียง

ปาดซับสักกี่ครั้ง
ยังไหลหลั่งและคลอเคียง
สายลมสงบเสียง
สิ้นสำเนียงแล้ววิญญาณ				
29 มกราคม 2552 00:34 น.

...ก่อนลา เข้าโลง...

แจ้นเอง

นั่งทำงานนานไปหรือไรนี่
นั่นดูชี(she)ลุกนั่งระวังไหม
แตะนั่นนิดตบนี่หน่อยแล้วค่อยไป
โอย๊!หัวใจเกือบหล่นหล่อนชนเอา

เหม่อมองเพลินลุกเดินก็ไม่บอก
สัพยอกหยอกเอินเพลินมองเขา
นั่นปะไร  นายยืนโด่  โถ...ตัวเรา
แก่ใกล้เข้าเวรรอต่อสุวรรณ

มองลอดแว่นหนาเตอะดูเทอะทะ
แต่ไม่ละหัวงูกระทู้สรร
เล่นไม่เลิกเล่นเลยเถิดเข้าทุกวัน
ถ้ามีอันจะเป็นไป...ยิ้มในโลง

"เล่นทะลึ่งตึงตังน่าชังนัก"
ชี(she)คอยทักตักเตือนเหมือนตะโขง
"แหมทีตะเข้หนุ่มตีหลุมโพรง"
เห็นเราแก่หลังโกงเลยไม่กิน

นั่งทำงานนานไปหรือไรนั่น
อยู่ถึงขั้นตะบันหมากจนสากลิ้น
คอยกระเซ้าเย้าเล่นเป็นอาจิณ
หลานเอ๋ยอย่าแลบลิ้นปลิ้นหลอกตา

จะอยู่อีกกี่วันฉันไม่รู้
แต่ก็สู้สะสางงานกันอยู่หนา
ไม่แก่เปล่าเราเองเก่งปัญญา
อนิจจา  อยากถ่ายถอน   ก่อนเข้าโลง				
16 มกราคม 2552 14:38 น.

...ว้างดาย...

แจ้นเอง

ทุกก้าวย่าง...
อาจมีปัญหาบ้างก็ย่างอยู่
อาจจะมีทั้งหมู่มิตรและศัตรู
ลำพังผู้เดียวดงคงเคี่ยวกรำ

การทำงาน...
จะประสานอย่างไรไม่ถลำ
และจะทำอย่างไรเหมือนไม่นำ
เพื่อให้ทำพร้อมกันไปไม่เสียงาน

นี่แหละคน...
บางครั้งก็สับสนการสื่อสาร
เจรจาพาทีจนเนิ่นนาน
ท่านรับปากแต่ก็พาลไม่ลงมือ

จนใจจริง...
ปล่อยทุกสิ่งทำทีไม่ยึดถือ
เจ็บกว่าที่จะระบายให้ใครลือ
ต้องฝึกปรือปล่อยวางทั้ง...ว้างดาย				
21 ธันวาคม 2551 15:42 น.

...มาปลูกป่าชุมชนกันเถอะ...

แจ้นเอง

ปลูกป่าบนภูต้นน้ำ
ปลูกซ้ำปลูกป่าเชิงเขา
ปลูกป่าเหนือเขื่อนนานเนา
ประโยชน์เขาดึงน้ำฉ่ำมา

ปลูกป่ามากมีอาหาร
เจือจานชุมชนคนหุงหา
เก็บเห็ดหาหน่อพอพึ่งพา
พืชผล ต้นยา พาอิ่มเอม

ป่าไม้มากมีสมุนไพร
รักษาคนไทยสุขเกษม
เจ็บป่วยช่วยได้ใจปรีด์เปรม
แพทย์ไทย อิ่มเอมใจ ยาไทยดี

ป่าไม้ช่วยฟอกอากาศ
ต่างชาติวิจัยต้นเศรษฐี(เศรษฐีเรือนต้น)
ช่วยฟอกอากาศเสียได้ดี
อีกจามจุรีสร้างอ๊อกซิเจนให้

ต้นไม้ดูดซับความชื้น
ยึดเกาะผืนแผ่นดินไว้
ช่วยไม่ให้ดินพังทลาย
อีกทั้งต้นไม้มีเทวดา(รุกขเทวดา)

ต้นไม้เราใช้สร้างบ้าน
เป็นฟืน เป็นอาหารเราสรรหา
เป็นทุกอย่างให้เราได้พึ่งพา
รักษ์ป่าโลกฟื้นชื่นใจ

เรามาช่วยกันปลูกป่า
ช่วยกันรักษาต้นไม้
ดูแลสืบต่อกันไป(สืบลูกสืบหลาน)
ลูกหลานคนไทยได้ร่มเย็น

ปลูกต้นไม้คนละต้นตอบแทนที่ทำให้เรามีอากาศดีๆไว้หายใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแจ้นเอง
Lovings  แจ้นเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแจ้นเอง
Lovings  แจ้นเอง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแจ้นเอง
Lovings  แจ้นเอง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแจ้นเอง