19 ธันวาคม 2544 18:57 น.

“ ดวงดาว ณ วันนี้”

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 ดวงดาว ณ วันนี้
         ณ โคนรุ่งคุ้งฟ้านภากว้าง
ดาวเกลื่อนกลาดกอดก่ายเป็นทิวแถว
ร้อยเรียงรายส่ายแสงพราวยาวเป็นแนว
งามเพริดแพรวพร่างพรายพราวแพรวตา
         ดาวหลากดวงคือปวงดาวแห่งความเหงา
เป็นดาวเจ้าอารมณ์อันอ่อนหวาน
เป็นดาววาดทอนภาฟ้าตะการ
เป็นดวงดาว  ในดวงใจ  ใครซักคน
เป็นดาวกล่อมอารมณ์ที่พริ้มไหว
เป็นดาวส่องแรงใจยามหม่นหมอง
เป็นดาวแห่งสัญญาคู่เคียงครอง
เป็นดาวรองเรืองงามอร่ามใจ
เป็นดาวฝากข่าวให้คนไกลถิ่น
เป็นดาวแห่งคนถวิลถึงมิ่งขวัญ
เป็นดาวฝันของผู้คนมากอนันต์
สุขนิรันด์ยามผู้คนยลหมู่ดาว
         ณ วันนี้ดาวดวงหนึ่งเศร้าหม่นหมอง
แสงเรืองรองเคยมีเริ่มจางหาย
ทุกข์ร้าวรานรุมเร้าใจและกาย
มิอาจว่ายร่ายแสงส่องต้องใจใคร
เป็นดาวแห่งความเจ็บเก็บความช้ำ
เป็นดาวพร่ำรำพันรักขืนขม
เป็นดาวร้าวทรวงอกพกระทม
เป็นดาวบ่มปัญหาที่หลากมา
เป็นดาวไกลถิ่นที่เคยกินอยู่
เป็นดาวกู่ร้องหาสัญญาขม
เป็นดาวฝันละเมอเพ้อเพียงลม
เป็นดาวจมในห้วงเหงาแห่งวันวาน
         ก่อนดาวนี้จะหริแสงลงซบหล้า
จะขอถามงามตาเพื่อนคู่ขวัญ
ยังมีดาวดวงนี้ไหมในบางวัน
และในฝันของเธอในบางคืน???
         ดาวพราว
         นภา
         ดาว
         หลู่หรี่
         ลับล่วง
         หล้า
        .
                 ..แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า..
                               19 - 12 - 44				
17 ธันวาคม 2544 21:07 น.

“ ต้นข้าวรำพัน “

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 ต้นข้าวรำพัน 
          ยืนร่ำไห้พร่ำรำพันกับจันทร์โศก
วิปโยคคิดถึงเจ้าพิมขวัญ
แสนคำนึงถึงมือเรียวเกลียวสัมพันธุ์
เจ้าพิมขวัญข้าวรอเคียวมาเกี่ยวรวง
เคยปัก ไถ หวาน ดำ เมื่อครั้งก่อน
เคยขุดล่องทางธารน้ำใสสวย
เคยโบกไล่นกกาเคยอำนวย
ข้าวจึงสวยเขียวงามทั่วทุ่งนา
บันนี้เจ้าจรจาก ณ หนไหน
หรือว่าใครพรากเจ้าข้าวเฝ้าหา
ฝากบอกจันทร์ที่หม่นหมองกลางนภา
โปรดเถิดหนาส่งข่าวข้าวเฝ้าคอย
ข้าวสัญญาจะรอข่าวเจ้าคืนถิ่น
จะมิสิ้นศรัทธาแห่งคำขอ
เพียงเพื่อหวังคำอฐิธานเท่านั้นพอ
แม้จะต้องยืนเฝ้ารอจนแห้งตาย.
            .แสงศรัทธา  ณ  ปลายฟ้า
                          17  12 - 44				
17 ธันวาคม 2544 21:07 น.

“ สันติภาพ “

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 สันติภาพ 
            กี่พันร่าง               กี่แสนซาก               กี่ล้านศพ
ที่จะพบ                  ความสงบ                 แห่งสันติ
กี่หมื่นชน              กี่พันชีพ                   ทอดกายพลี
ที่จะมี                    สันติภาพ                  ภาพความจริง
กี่พันคู่                   ต้องพลัดพราก          ต้องตายจาก
กี่แสนบ้าน             ต้องพินาศ                เสียทรัพย์สิน
กี่ครอบครัว            ไร้อาหาร                  ไร้ของกิน
กี่ท้องถิ่น                ไร้สิ้น                        ความเมตตา
กี่พี่น้อง                  ต้องจำพราก              ด้วยหยาดเลือด
ปฐพีเดือด              มอดไหม้                   เพลิงเผาพลาญ
กี่หยดหยาด           คาบน้ำตา                  ถูกรุกราน
ถูกฆ่าล้าง               ด้วยสงคราม              วายชีวิน
หยุดเสียที              พี่น้อง                        เพื่อนร่วมโลก
หยุดความโศก       หยุดความเศร้า         มอบสันติ
คืนดอกไม้             คืนผู้คน                    คืนผืนธานี
คืนอากาศ              ดีดี                           ให้นภา
คืนท้องฟ้า              ให้นก                       ได้บินล่อน
คืนน้ำผ่อง              ใสงาม                       แด่มัจฉา
คืนหมู่สัตว์              ได้อาศัย                   ซึ่งผืนป่า
แล้วหยุดฆ่า            ส่งมอบ                     สันติธรรม..
                                                  แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า..
                                                             17  12  44				
17 ธันวาคม 2544 21:07 น.

“ ใครผิด “

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 ใครผิด 
             .ก่อกำเนิดเกิดภายใต้ความดำมืด
ถูกหยับยื่นยัดเยียดความขืนข่ม
ถูกสังคมข่มกระหน่ำให้อกตรม
ด้วยเหตุผลผลพวงของผู้ใด..?
เหล่าโรคร้ายฆ่าล้างพลาญชีวิต
ดังลิขิตเกิดมาไร้ความหวัง
มีชีวิตอยู่อย่างคนไร้พลัง
สิ้นความหวัง สิ้นความฝัน สิ้นศรัทธา
เพราะเห็นแก่ความสนุกความสุขสม
เพราะอารมณ์เร้าร้อนเพลิงตัณหา
เพราะความอยากแห่งรูปร่างสิ่งลวงตา
จำนำพาความตายมลายชีวัน
อยากเติบใหญ่ดังใครที่พบเห็น
อยากจะเป็นเด็กมากมายหลายความฝัน
อยากจะมีคืนสดชื่นรื่นนิรันดร์
แต่สิ้นหวังดังเงาร่างรางเลือนลอย
มีใครตอบได้ไหมฉันครุ่นคิด
ในความผิดฉันนั้นหรือคือคนก่อ
หรือเพราะบุญวาสนาไม่เพียงพอ
จึงเกิดก่อรอความตายก่อนเติบโต.
                        ..แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า..
                                      16  12  44
งานเขียนชิ้นนี้ได้รับแรงบันดานใจจากภาพของเด็กที่ติดเชื้อ AIDS ขอเป็นส่วนหนึ่งแห่งแรงใจ
ที่ส่งมอบให้แก เด็กน้อย ๆ เหล่า นั้นเพื่อยืนหยัดที่จะอยู่ในโลกนี้ด้วย				
16 ธันวาคม 2544 14:52 น.

“ คำขอของกวี “

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

 คำขอของกวี 
..ดึกสงัดสิ้นเสียงสำเนียงแว่ว
ดาวเพริดแพรวพร่างพรายเบื้องเวหา
ดวงจันทรากระจ่างงามอร่ามตา
มองดูภาพเบื้องหน้าเปลี่ยวอารมณ์
พาดวงใจลอยเคลิ้มอารมณ์เหงา
มีเพียงเงาเป็นเพื่อนร่วมอารมณ์ข่ม
สะกดจิตสะกิดใจกลั่นแรงบ่ม
เร่งอารมณ์อ่อนไหวร่ายบทกวี
หยิบดวงใจเคยเจ็บเหน็บความช้ำ
ความทรงจำความหลังแห่งวิถี
ที่ถูกเหยียบ ถูกตีค่า ถูกย่ำยี
ว่ากวีฤๅคือนักฝันอันเลื่อนลอย
..เช้าจวนค่ำพร่ำแต่เขียนถึงเรื่องรัก
มิเคยพักถึงฝันเพ้อเกินสุดสอย
มิเคยหยุดเฝ้าหวังสิ่งรอคอย
ใจเลื่อนลอยหลงเพ้อละเมิอครวญ..
แต่!กวีนี้ค่าเยี่ยงพื้นฟ้า
ใจงามกว่าแม่น้ำบริสุทธิ์
จิตเข้มแข็งดังหินผามิยอมทรุด
ตาหยั่งสุดลึกในจิตใจคน
..ใครบ้างเขียนดาวงามกว่าที่เห็น
ใครบ้างเป็นผู้อาจเอื้อมสิ่งสุดสอย
ใครบ้างเห็นค่างามดอกหญ้าน้อย
ที่เฝ้าคอยให้ใครเห็นความเด่นงาม
ใครบ้างอยู่เดี่ยวดายอย่างองอาจ
และบังอาจท้าทายความเงียบเหงา
มิใช่เพราะโง่เขลาปัญญาเบา
แต่เพราะเรารู้ค่าแห่งตัวตน..
เพียงน้ำใจที่หยิบยื่นไมตรีมอบ
คำชมชอบคือสิ่งค่าราคาสม
คงดลจิตใฝ่คิดเขียนคำคม
ให้โลกชมยินยลตราบเท่านาน..
                    ..แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า..
                                 15 - 12 - 44				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
Lovings  แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
Lovings  แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
Lovings  แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า