13 ตุลาคม 2548 22:40 น.
ไรไก่
เธอคนดีมีสองมือ
มั่นยึดถือในแก่นสาร
แสวงหาอาชีพการงาน
มิใช่ร่านหลงแพรพรรณ
เธอคนดีมีศักดิ์ศรี
ยึดมั่นสิ่งดีมีความฝัน
เธอยืนหยัดพร้อมกัดฟัน
เธอขยันไม่ย่อท้อต่อสิ่งดี
เธอคนดีมีหัวใจ
มีดวงไฟให้ฝันพลี
อาชีพเธอขายลอตเตอรี่
งานนี้มิกินแรงใคร
เธอคนดีมีใจไม่บอด
เป็นยอดคนชีวิตใหม่
มีหัวใจมองโลกอย่างกว้างไกล
มิยอมให้ใครมาเวทนา
เธอคนดีมีชีวิต
ลิขิตจิตเป็นดวงตา
ก้าวเดินด้วยสองขา
จิตวิญญาไม่มืดมน
12 ตุลาคม 2548 23:04 น.
ไรไก่
ความรุ้สึกนึกคิดติดในสมอง
เมื่อตรึกตรองมองเห็นเป็นสิ่งฝัน
เฝ้าวนเวียนเลื่อนลอยไปวันวัน
ตามลำพังฝันฟุ้งมุ่งไปไกล
ความรู้สึกคึกคักรักงานเขียน
เฝ้าหมั่นเพียรเรียนรู้คู่เคียงใจ
ลองถูกผิดติดตามถามใครใคร
มุ่งฝันใฝ่ให้งามตามบทกลอน
ความรู้สึกตรึกตรองผองมวลมิตร
เมื่อใกล้ชิดติดตามงานอักษร
แนะนำงานการเขียนเรื่องบทกลอน
ถูกทำนองคล้องจองของความเรียง
ความรู้สึกฮึกเหิมทะเยอกล้า
เพื่อเสาะหาลีลาจังหวะเสียง
ให้ไพเราะเพาะพริ้งไม่เอนเอียง
ผิดสำเนียงเสียงชัดขัดอารมณ์
ความรู้สึกนึกรักจักประสาน
ฟ้าประทานพานพบบ้านสุขสม
บ้านกลอนไทยใฝ่สร้างงานคำคม
เพื่อมวลชนคมกวีนี้จากใจ
11 ตุลาคม 2548 17:00 น.
ไรไก่
ริ้วตะวันตอนบ่ายชายภูเขา
ทาบเป็นเงาเทาหม่นบนพื้นหญ้า
แดดแผดแสงรุมคลุมพุ่งตรงมา
ทั่วพื้นหล้าคลาคละเงาเทาแดง
เมื่อตะวันท่องไปไกลลับลิบ
นภาหยิบจันทรา มาแสดง
เพริดแพร้วพร่างดาวจรัสแสง
ไม่ครางแครงเพลงดาวแว่วดังมา
ทั่วพื้นฟ้าโรยดาราดารดาษ
ขอบฟ้าคาดสีคล้ำดำเวหา
เห็นความแปลกแตกต่างอีกลีลา
กับพื้นฟ้าเปื้อนสีดีต่างมุม
เฉกชีพเชิดเจิดจ้า แจ่มราศรี
เป็นเช่นนี้มีสว่างพร่างดำคลุม
ทุกชีวิตจิตถูกห้วงมรสุม
มีพิรุณพูนพรมหลั่งรดใจ
เป็นลีลาลำนำของชีวิต
ถูกลิขิตจิตพราวให้หลงไหล
สว่างวูบวับวับดับลงไป
สุดที่ใครบรรเลงเพลงชีวิต
10 ตุลาคม 2548 15:54 น.
ไรไก่
นวลแสงจันทร์แจ่มแย้ม กรายเมฆ
สวยดั่งสวรรค์เสก เลอเลิศ
เพียงจันทร์ผ่ององค์เอก ทรงสรรค์
สาดส่องนภาเพริด เหลื่อมฟ้า ราตรี
นทีที่มีเงาจันทร์ กระจ่าง
ทอดส่องสะท้อนสาน ส่งเกื้อ
แวววาวเด่นเพ็ญงาม กลางบึ่ง
เงาซ่อนเนาว์อะเคื้อ แห่งเจ้า เพ็ญจันทร์
ครั้นสายลมผ่านไล้ ผิวภพ
เป็นคลื่นไหวกระทบ แผ่นน้ำ
เงาจันทร์เกลื่อนเลือนลบ พรางพร่า
ไหวแกว่งเห็นเป็นชั้น ค่าพ้น พรรณา
10 ตุลาคม 2548 08:50 น.
ไรไก่
กับกระจกบานเก่าทุกเช้าตรู่
จ้องมองดูเงาเราใช่หรือไม่
เอ๊ะ! วันนี้เงาเราช่างสดใส
เพราะหัวใจสดชื่นรื่นอารมณ์
กับกระจกบานเก่าเช้าทุกวัน
จ้องมองกันมันแปลกแทรกขื่นขม
เอ๊ะ ! วันนี้เงาเราช่างตรองตรม
เพราะหัวใจร้าวระทมจมเหตุใด
กับกระจกบานเก่าเฝ้าสะท้อน
อุทาหรณ์สอนใจใครต่อใคร
การกระทำทุกอย่างกางแบบให้
ต้องฝันใฝ่ใส่ใจพฤติกรรม
อย่างแม่ปูดูลูกเดินไม่เข้าท่า
ลูกปูน่าท่าทางตามแม่นำ
แม่เดินย้ายส่ายข้างช่างน่าขำ
ลูกปูทำตามอย่างแม่ทำเอย
กับกระจกบานเก่าเช้าวันนี้
ดูดีดีมีเงาเฝ้าเฉลย
พินิจเงาแก้ไขไม่เผลอเลอ
นำเสนอสิ่งงามผ่านสิ่งทำ
หน้าส่วนตัว
1229
