21 ตุลาคม 2548 12:25 น.
ไรไก่
คุณรู้จักนักรักยิ่งใหญ่ไหม.......................มีอะไรนัยใจในตัวเขา
ปรัชญาชีวิตติดกล่อมเกลา.......................คิดรู้เขารู้เราเคล้าปัญญา
ชีวิตรู้อยู่ได้ด้วยความหมาย.....................ผาสุกกรายย้ายมาสุขหรรษา
ความสงบร่มเย็นเห็นอุรา.........................แสวงหาคุณค่าความเป็นคน
มนุษย์หลงพะวงงงหาทรัพย์......................ไล่ล่าจับอำนาจคาดคงทน
งมสมบัติจับจิตอลวน...............................คิดสับสนหลงคมบนความลวง
เป็นความจริงยิ่งแท้ในทุกสิ่ง...................จึงอ้างอิงสินทรัพย์นับว่ากลวง
ความยั่งยืนนิรันดร์ล้วนหลอกลวง..............คิดใคร่ครวญทบทวนล้วนเปลี่ยนแปลง
มอบความรักกับใครด้วยใจงาม...............ช่วยเหลืองานติดตามถ้อยแถลง
ถึงใครชังชั่งเขาไม่คลอนแครง................ไม่แอบแฝงร้อนแรงตามแรงลม
ฉันจะเป็นแชมเปี้ยนเปี่ยมด้วยรัก..........งดงามนักแผ่รักจักเสกสม
รักต้นไม้รักสัตว์เอกอุดม........................เพียรกมลพ้นหม่นคือร่มเย็น
20 ตุลาคม 2548 15:28 น.
ไรไก่
ลุงคนแก่แต่ขี้เหนียวเขี้ยวเหลือใคร
แก่ชอบไปดื่มน้ำเมาเฝ้าที่พัก
มาวันหนึ่งติดงานเกินกว่าหัก
แกจึงทักกับนักการฝากเฝ้าดู
มีหมูป่ารมควันอยู่ในจาน
ที่กลางลานไก่อ้วนวนเวียนอยู่
และขวดน้ำสองขวดอยู่ในตุ้
ให้เฝ้าดูทั้งคู่เป็นยาพิษ
พอลุงแก่จากไปพ้นสายตา
นักการฆ่าไก่หมูสบายจิต
กับแกล้มเหล้าดื่มเอาเมาสนิท
เหล้าออกฤทธิ์จิตดับหลับเมามาย
ลุงแก่กลับจับได้ของหายหมด
สู้ทนอดไม่ไหวแสนเสียดาย
ตะโกนด่าทอลั่นไม่อับอาย
ของกูหายไปไหนให้บอกกู
นักการพูดพร้อมร้องไห้กับทุกสิ่ง
เป็นเรื่องจริงแมวคาบหมูยังไล่อยู่
หมาคาบไก่ผมตามไปไล่ทั้งคู่
จับไม่อยู่ทั้งคู่หายกายลับไป
ผมเสียใจได้คิดลุงผิดหวัง
คงชิงชังเอายาพิษลงโทษให้
ดื่มสองขวดรวดเดียวตายสมใจ
แต่ทำไมไม่ตายทั้งที่รอ
19 ตุลาคม 2548 22:23 น.
ไรไก่
ใครคนหนึ่งซึ่งฉันเคยมองข้าม
ไม่ติดตามคนงามแกล้งทำเฉย
แต่วันนี้ทำไมไม่เหมือนเคย
หัวใจเอ๋ยเกินเลยแสนเหนื่อยใจ
เธอเข้ามาพาใจฉันให้วุ่น
หัวใจกรุ่นครุ่นคิดจิตฝันใฝ่
ไม่เคยคิดสิ่งดีมีแนบใจ
แสนอาลัยข้างในรวดร้าวจริง
ฉันหลงรักรักเธอจนเพ้อหา
ไม่นำพาเก็บไว้ให้ใจนิ่ง
สุดแต่เธอเห็นใจให้แอบอิง
บอกความจริงถึงสิ่งเป็นสื่อใจ
หากเธอรู้ดูนัยของใจฉัน
อย่าโกรธกันที่ฉันบอกรักให้
เธอจะเชื่อหรือไม่สุดแต่ใจ
ฉันคงได้บอกไว้ตามความจริง
เพลงเชื่อไหม
อัลบัม unknow
ศิลปิน turn on
.ใครจะไปรู้ว่าใครคนนึ่งที่ฉันเคยมองผ่าน
ว่าใครคนนึ่งที่ฉันเคยมองข้ามจะมาสะดุดตรงใจของฉันได้ยังไง
ใครจะไปคิดว่าใครคนนึ่งที่ฉันไม่เคยสนใจ
ว่าใครคนนึ่งที่มองข้ามไปจะมากวนใจของฉันให้วุ่นวาย
จะผิดก็ว่าใช่ที่ฉันนั้นเลยเถิดอาจเรียกได้ว่าเผลอที่ฉันเองไม่สนใจ
ไม่เห็นสิ่งดีดีที่อยู่ข้างข้างกายจะโกรธกันหรือไม่หากรักเธอ
เชื่อไหมว่าฉันนั้นรักเธอเข้าแล้วรักจนเก็บไว้ไม่ได้แล้ว
สุดแต่ตัวเธอจะเห็นใจส่วนฉันคงทำได้ก็แค่บอก(ตามความจริง)
หากเธอได้รู้อย่าโกรธกันเลยที่ฉันเพิ่งมาบอก
อย่าโกรธกันเลยที่ฉันดูไม่ออกว่าที่จริงแล้วเธอเองที่ฉันรอมานาน
จะผิดก็ว่าใช่ที่ฉันนั้นเลยเถิดอาจเรียกได้ว่าเผลอที่ฉันเองไม่สนใจ
ไม่เห็นสิ่งดีดีที่อยู่ข้างกายจะโกรธกันหรือไม่หากรักเธอ
เชื่อไหมว่าฉันนั้นรักเธอเข้าแล้วรักจนเก็บไว้ไม่ได้แล้ว
สุดแต่ตัวเธอจะเห็นใจส่วนฉันคงทำได้ก็แค่บอก(ตามความจริง)
18 ตุลาคม 2548 14:08 น.
ไรไก่
ฉันเป็นหญิงจริงนะธรรมดา
ปรารถนาในรักแตกต่างเขา
ฉันมองคนไม่ใช่แค่เปลือกเงา
ทะลุเอาเนื้อเนาร์เข้าข้างใน
บางคนเลือกเปลือกนอกสง่างาม
แต่ใจทรามคิดคดพกหลอกใจ
กริยาท่าทางน่าหลงไหล
มีเนื้อในเฉไซกลิ้งหลอกลวง
ฉันชอบลองมองปุลุเนื้อทอง
ที่หลบคอนซ่อนลึกบึ้งแก่นทรวง
แม้เปลือกนอกไม่งามแต่ไม่กลวง
ต้องทบทวนเนื้อนวลของหัวใจ
ไม่ได้มองจองที่คนมีศักดิ์
ไม่ได้รักตรงที่สวยกว่าใคร
ไม่ได้คิดตรงที่ร่ำรวยไหม
คนข้างใจเนื้อในหัวใจทอง
ฉันแน่ใจในเธอจึงเพ้อรัก
และประจักษ์เลือกรักเป็นคู่ครอง
คงทำให้ชีวิตไม่มัวหมอง
จึงเขียนกลอนอ้อนวอนจองหัวใจ
16 ตุลาคม 2548 22:04 น.
ไรไก่
อันรูปทรงโคลงร่างคือว่างเปล่า
สวยวับวาวแตกดับสูญสิ้นพลัน
ไม่จีรังคงที่อยู่ชั่วกัลป์
คืนโลกครันไม่หวั่นกับรูปตน
เอกซเรย์มองปุทะลุร่าง
เป็นความว่างภายนอกของตัวคน
อวัยวะภายในทุกแห่งหน
มองเห็นจนเวียนวนหม่นหมองใจ
เช่นกับน้ำงามใสที่ไร้สิ่ง
มองเห็นนิ่งจริงแท้ซ่อนซุกนัย
สิ่งเจือปนมากมายล้วนเป็นภัย
น้ำแก้วใสไว้ใจไม่ได้จริง
ล้วนเป็นสิ่งจริงไม่เกิดขึ้นใหม่
และไม่ได้ดับไปในทุกสิ่ง
ไม่เพิ่มขึ้นลดลงจากของจริง
ไม่ขาวยิ่งดำนิ่งนิรันดร์เอย
หน้าส่วนตัว
916
