25 มิถุนายน 2545 01:28 น.
ยังแคร์
อย่าบอกว่าเธอไม่รักฉัน
ที่ผ่านช่วงเวลามาด้วยกัน เธอไม่ห่วงหา
เธอรู้ไหมมันทำร้ายหัวใจให้ร้าวชา
มาก มาก เหลือเกินกว่าฉันจะเข้าใจ
อย่าตัดรอน ฉัน ด้วยการนิ่งเฉย
อย่าทำเหมือนไม่รู้เลยว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน
เมื่อฉันให้ทั้งหมดของลมหายใจ
กว่าจะผูกพันกันได้ ก็ไม่ใช่แค่หนึ่งนาที
ขอความรู้สึกที่คุ้นเคยคืนกลับมา
อย่าทำให้รู้สึกว่า ไร้ค่าไปกว่านี้
เคยรักเธออย่างไร ก็อยากเก็บไว้เป็นวันคืนดีดี
แม้พรุ่งนี้จะเหลือไว้แค่ความไม่มี..
....ก็ขอให้มันเป็นฉากสุดท้ายของวันนี้ ก็พอ
24 มิถุนายน 2545 00:33 น.
ยังแคร์
แล้ววันนี้ฉันก็ยืนอยู่กับความอ้างว้าง
ภาพเธออยู่ไกลสุดทาง จนเอื้อมไม่ถึง
หัวใจต้องการใครซึ่งห่างไกลเกินรั้งดึง
ความรู้สึกเพียงเสี้ยวหนึ่ง เธอคงไม่ซึ้งที่จะเข้าใจ
ฉันควรทำอย่างไรให้เธอกลับมาเคียงใกล้เหมือนวันเก่า
ช่วยลบเลือนที่ว่างเงียบเหงา ให้กลับเป็นที่เดิมของเราได้ไหม
ฉันอยู่ที่นี่ลำพังและทุกครั้งก็ปวดร้าวหัวใจ
ทรมานเกินกว่าจะทำอะไรได้ นอกจากเสียงร้องไห้ที่ไม่กล้าให้ใครได้ยิน
ฉันยืนอยู่ที่นี่กับความรู้สึกอ่อนล้า
จมอยู่กับน้ำตา วันคืนปวดปร่า ที่ไม่มีวันจบสิ้น
อีกนานแค่ไหนที่หัวใจต้องถูกความหวั่นไหวกลืนกิน
หวาดกลัวกับลมหายใจที่โรยริน กลัวมันจะจบสิ้นก่อนเธอกลับมา
เพราะหัวใจฉันหวั่นไหวกับความพ่ายแพ้
ไม่อยากเป็นคนที่เธอไม่แคร์ กลัวความอ่อนแอจนล้า
ได้โปรดสงสาร คนที่ทรมานกับการเลิกรา
อยากได้ไออุ่นจากคนเคยคุ้นคืนมา ....
....ฉันอยากรู้สึกแค่ว่า..คืนวันเจ็บล้าไม่มีจริง ...
23 มิถุนายน 2545 22:26 น.
ยังแคร์
จะจากไปด้วยหัวใจดวงเดียวกับวันแรก
แม้มีร่องรอยหักแตกเพราะความหวั่นไหว
จะอยู่ด้วยความทรงจำที่จะเตือนย้ำตลอดไป
แม้มันเป็นเพียงรอยหม่นไหม้ในสายตาเธอ
แล้วหากวันหนึ่งวันใด
เธอต้องการใครโปรดนึกถึงคนที่ใช้หัวใจดวงนี้เสมอ
ฉันจะกลับมา หากมันคือเวลาที่เธออยากพบเจอ
จะกลับมาด้วยหัวใจที่รักเธอดวงเดิม..
22 มิถุนายน 2545 02:07 น.
ยังแคร์
ฉันมีการเดินทางครั้งใหม่
ใช้หัวใจเป็นผู้นำเหมือนครั้งเก่า
ต่างตรงจุดหมายไม่ใช่เพื่อสร้างคำว่าเรา
แต่เพื่อลบความเศร้าจากความผูกพัน
เร่รอนไปกับความร้าวรอนในกระเป๋า
จูงมือความเหงาให้มันเดินเท้าไปกับฉัน
ความอ้างว้างทำให้ขาดอะไรบางอย่างต่างจากทุกวัน
แต่ก็ทำให้ฉันมีเวลาให้ความฝันมากกว่าเดิม
ฉันรักการเดินทางครั้งใหม่
ที่ขาดเธอไปแต่มีใครต่อใครมาแทนเพิ่ม
แม้พวกเขาไม่ใช่คนมีค่าที่จะมาเต็มเติม
แต่พวกเขาดีกว่าคนเดิมแห่งความผูกพัน
ฉันมีการเดินทางครั้งใหม่
เพื่อจะก้าวไปสู่ความสดใสของความฝัน
ค่อยๆปรับหัวใจไม่ให้อ่อนไหวกับความผูกพัน
แล้ววันหนึ่งกระเป๋าของฉันจะเบาลง
20 มิถุนายน 2545 00:27 น.
ยังแคร์
ไม่เคยรักใคร แบบไม่ใช้หัวใจรัก..
และไม่เคยแน่นหนักในอะไรเท่ากับรักที่มอบให้
อุโมงค์ที่มืดมิด ยังกล้าจะเดินชีวิตเสี่ยงเข้าไป
หวังจะพบสมบัติที่ซ่อนไว้คือหัวใจที่รักกัน
ไหน ๆ ก็ ยึดมั่น ว่าจะฟันฝ่า
จึงทนทุกหยดน้ำตาพี่จะคว้าสมบัติชิ้นนั้น
ได้โปรดอย่าก่อไฟ..แล้วแกล้งเป่าให้ดับไปพร้อม ๆ กัน
อย่าทำร้ายฉันด้วยการทรมานที่หัวใจ
ถ้าไม่รัก..ก็อย่า มาทำเป็น ห่วงหา
เธอรู้บ้างไหมว่ามันเจ็บล้ามากเท่าไหร่
ให้เธอได้ทั้งหมดที่มี...ก็เท่าที่จะสามารถให้ไป
แต่เธอกลับใช้คำรักเพื่อคร่าใจ ใช้มันอย่างที่คนมักง่ายชอบทำ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
920
