28 สิงหาคม 2544 11:04 น.
ยังแคร์
เธอจะรับรู้ไหม
หากฉันฝากคำใดๆผ่านกลอนบทนี้
คำที่ฝังอยู่ในใจมานานเต็มที
คำที่ไม่มีโอกาสได้บอกไป
เธอจะโกรธรึเปล่า
หากระหว่างเราเริ่มหวั่นไหว
ในนาทีที่พยายามบังคับใจ
รู้ไหมฉันอยากร้องไห้ให้คำนี้เพียงคำ
เธอจะรับรู้ไหม
หากฉันจะเอ่ยมันไปซ้ำๆ
อยากให้เป็นความรู้สึกที่เธอจดจำ
โปรดรู้ว่าคำหนึ่งคำคือ...รักเธอ
21 สิงหาคม 2544 12:50 น.
ยังแคร์
ปิดตัวเองจาทุกๆอย่าง
เพียงอยากให้ใจพักบ้างที่ทนกับความเลวร้าย
เริ่มต้นนับหนึ่งอีกครั้ง อย่างเดียวดาย
เผื่อพรุ่งนี้จะเริ่มต้นใหม่ได้ โดยไม่มีเธอ
16 สิงหาคม 2544 09:29 น.
ยังแคร์
ก้าวเดินไปช้าๆ
กดเก็บความเหว่ว้าเอาไว้
บอกตัวเองแม้ไม่มีใคร
ก็ต้องเข้มแข็งให้ได้ทั้งน้ำตา
เมื่อชีวิตนี้
เกิดมาเพื่อไม่มีใครห่วงหา
เราก็ต้องอยู่ให้ได้ตลอดเวลา
แม้จะเจ็บจนอ่อนล้าก็ไม่เป็นไร
14 สิงหาคม 2544 11:41 น.
ยังแคร์
ฉันมักถามตัวเองว่า
การมีชีวิต...มีค่าแค่ไหน
เฝ้ารอเพียงคำตอบจากหัวใจ
ก็ไม่เคยมีคำตอบใดกลับมา
แล้วฉันจะได้รู้บ้างไหม
การมีชีวิตอย่างไรถึงไม่เหว่ว้า
จะมีไหมซักวันที่ลืมตา
แล้วพบว่าชีวิตฉันได้มีค่าเพราะมีใคร...
12 สิงหาคม 2544 04:20 น.
ยังแคร์
เป็นเพียงความรู้สึกบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นในช่องว่างของความฝัน
หากเธอไม่สนใจดูแลมัน
ก็ปล่อยไว้กับฉันแล้วจากไป
เป็นเพียงความพร่ำเพ้อ
ไม่มีค่าต่อเธอและใครคนไหน
อย่ากังวลกับแค่รักที่เกิดขึ้นในใจ
ฉันไม่ร่ำร้องอะไร ถ้าเธอไม่ใส่ใจ ไม่ว่าเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1492
