21 มิถุนายน 2547 01:03 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โบกมือลาก่อนแล้วใช่ลาลับ
คงได้กลับคืนมาเมื่อฟ้าใส
โลกไม่กว้างเกินกว่าจะก้าวไป
ต้องการเพียงกำลังใจมอบให้กัน
มิได้อายปริญญาที่ด้อยกว่า
มิได้บ้าเห่อเหิมมาเติมฝัน
มิได้หลงศิวิไลซ์ใคร่ประชัน
มิได้หวั่นสังคมก้มดูแคลน
เพียงหัวใจใฝ่รู้ดูโลกกว้าง
เพียงเปิดทางวางไว้ได้ตามแผน
เพียงแค่หวังก้าวหน้ามาทดแทน
เพียงเกี่ยวแขนคล้องใจไม่อายคน
อนาคตเริ่มได้ใช่ลำบาก
อนาคตทำนายยากดูสับสน
อนาคตสำคัญที่อดทน
อนาคตคนสองคนต้องมั่นใจ
เชื่อมั่นว่าหัวใจต่างใฝ่รัก
ซึ้งประจักษ์ตรงกันสำคัญหมาย
จึงขอฝากสิ่งหวงดวงหทัย
หากไม่ตายจะกลับมาซบบ่าเธอ....
21 มิถุนายน 2547 00:32 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แสนสงสารนกขมิ้นสีเหลืองอ่อน
ค่ำแล้วเจ้าจะนอนที่ตรงไหน
จะหลบนอนกิ่งโศกหรือกิ่งไทร
ลมพัดไกวเอนลู่คุดคู้นอน
เจ้าหลงทางห่างเพื่อนห่างพ่อแม่
จะเหลียวแลลางเลือนเหมือนถูกหลอน
ตะวันขึ้นโผผินบินจากคอน
วกวนย้อนวุ่นวายไม่หายงง
พญาเหยี่ยวบินวนบนน่านฟ้า
เพ่งนัยน์ตาเห็นเหยื่อที่พลัดหลง
สีเหลืองอ่อนเหนื่อยล้าชายป่าดง
ดิ่งหัวลงมุ่งฆ่าเกมล่าโหด
โผนกระพือพลิกพลิ้วลิ่วเวหา
ร่อนถลาโฉบเฉี่ยวไม่ละลด
ขยุ้มจับขยับปีกฉีกเนื้อสด
กรงเล็บกดจิกกินขมิ้นจร...
12 มิถุนายน 2547 00:57 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มีเหลือเพียงหัวใจที่ใหลหลง
เฝ้าพะวงแต่งกลอนอักษรศรี
สัมผัสนอกสัมผัสในยังไม่ดี
อักขระวิธียังผิดครู
แนวความคิดประหลาดมาดคึกคัก
วางรูปลักษณ์ยุ่งยากอยากโก้หรู
นำเสนอหลอกล่อให้ต่อสู้
ติดตลกพกอยู่ในสำนวน
แจมเย้ายั่วทั่วไปใจสะอาด
ข้อความขาดตกหายไม่ครบถ้วน
ไม่รู้ที่ต่ำสูงควรไม่ควร
เป็นตัวป่วนอิดหนาระอาใจ
บ้างล้อเล่นเย้ยหยันกลั่นวาจา
ตั้งสมญานักกลอนผู้ยิ่งใหญ่
ไม่ว่ากันเรียกได้ก็เรียกไป
เขาประเสริฐกว่าใครจึงปรายตา
4 มิถุนายน 2547 13:37 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ผีเสื้อตัวน้อยบินคล้อยเคลื่อน
กลาดเกลื่อนแนวไพรใสสีสัน
ดอกว่านดอกหญ้าริมลำธาร
กุหลาบป่าบานรับสุรีย์
นกเงือกหัวโงกงับลูกไทร
กระรอกตกใจกระโจนหนี
ฝูงลิงไล่กัดฝูงชะนี
กระทิงวิ่งปรี่ผสมพันธุ์
สมเสร็จลุยโคลนลงตีแปลง
ไก่ฟ้าหน้าแดงโก่งคอขัน
ส่ำสัตว์แตกตื่นพัลวัน
เลื่อยยนต์เสียงลั่นโค่นไม้ล้ม
โซ่เลื่อยกินไม้เนื้อขาดวิ่น
ทำลายจมดินกลิ้งทับถม
ตัดทอนชักลากจนเสื่อมโทรม
ป่าไม้สลายล่มน้ำมือใคร
ภูเขาหัวโล้นถูกโกนเกลี้ยง
มีไหมกล้าเสี่ยงขัดขวางได้
มวลชนราชการถ้าร่วมใจ
รักษ์ป่าเหลือไว้ลูกหลานชม...
1 มิถุนายน 2547 09:58 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หยดน้ำตามาคู่กับนารี
กี่หมื่นปียังใช้ได้มนต์ขลัง
มัดชายชาญใจหินสิ้นพลัง
ยอมให้เธอกลบฝังร่างจมดิน
แม้จะหลั่งน้ำตาเป็นสายเลือด
แม้จะเชือดร่างออกเป็นร้อยชิ้น
แม้จะสับกายาให้กากิน
อย่าถวิลว่าน้ำตามาล้างใจ
เหตุน้ำตาพาช้ำระกำรัก
อกต้องหักเพราะผู้หญิงยิ่งปลาไหล
ขอสาปส่งกงกรรมที่ทำไว้
ยามสิ้นใจอย่าบอกทางสร้างวิมาณ
ไม่อยากพบอยากเห็นไม่อยากตื่น
ไม่อยากขึ้นไปถึงสรวงสวรรค์
ขอตกอยู่ในนรกหมกโลกันต์
จมอยู่กับความฝันหยดน้ำตา
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
910
