26 ธันวาคม 2546 00:34 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
มองภาพพจน์ของตัวเริ่มมัวมน
เหมือนเป็นคนหลายรักมักเจ้าชู้
รักฟุ่มเฟือยลองคิดพินิจดู
ไม่ว่าครู นักศึกษา พยาบาล
ชอบบอกรักเรื่อยเปื่อยไม่เมื่อยปาก
ช่างซ้ำซาก อุจาด ขาดหลักฐาน
เที่ยวระรานผองเพื่อนเหมือนคนพาล
ความเชื่อถือมีมานานก็ลดลง
อันที่จริงตัวตนใช่คนชั่ว
ย่อมรู้ตัวสิ่งดีงามตามประสงค์
เพียงจะสร้างอารมณ์ขันให้มั่นคง
ในแวดวงนักกลอนได้ผ่อนคลาย
แต่บางครั้งความสนุกบนทุกข์เพื่อน
เข้าเยี่ยมเยือนแหย่เย้าทั้งเช้าสาย
มิตรนักกลอนโปรดทำความเข้าใจ
ขออภัยอย่าคิดมาก เรารักกัน
ในหัวใจดวงนี้มีความรัก
พร้อมที่จักมอบให้ผู้ร่วมฝัน
รอคนจริงเสาะหามาผูกพัน
สรวงสวรรค์อยู่ไม่ไกลถ้าใจตรง
24 ธันวาคม 2546 13:07 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
อยากจะตอบข้อความเธอถามฉัน
มีเหตุใดมุ่งมั่นขนาดนี้
ตกหลุมรักสาวไหนในปัถพี
จะช่วยเชียร์เต็มที่ให้สมปอง
ถ้าจะว่าหลงรักก็คงใช่
เทิดทูนไว้เป็นหนึ่งไม่มีสอง
ไม่เคยหาเผื่อเลือกตัวสำรอง
เพราะจดจ้องรักเสมอเธอคนเดียว
ยกเป็นเอกคงมั่นมานานช้า
มีคนมามอบใจไม่แลเหลียว
ผูกสมัครรักไว้ให้กลมเกลียว
สิ่งยึดเหนี่ยวใจฉันนั้นคือเธอ
วันปีใหม่ถึงเวลาสารภาพ
ให้เธอทราบความสัมพันธ์มั่นเสมอ
สาวคนใดฉันหลงไหลใฝ่ละเมอ
ขอให้เธอส่องกระจกที่พกมา....
20 ธันวาคม 2546 00:09 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอเปรียบเทียบฉันเหมือนแบบฝึกหัด
ตัวหนังสือเขียนหวัดตวัดหาง
เว้นช่องไฟวรรคตอนไม่ถูกทาง
ขุ่นระคางเคืองนักรักไม่ลง
ไม่รู้ว่าจุดยืนอยู่ที่ไหน
ทำสิ่งใดไม่เข้าเป้าประสงค์
ได้ยินเธอบอกกล่าวเฝ้ามึนงง
ตัวฉันคงพลาดพลังเส้นทางรัก
บุคคลิกผึ่งผายสมชายชาติ
จิตเขลาขลาดตื่นเต้นเห็นประจักษ์
อยากประพฤติในกรอบมอบใจภักดิ์
ไม่รู้จักเอาใจทำคล้ายเด็ก
ทุ่มทั้งตัวรักเธอเต็มหัวใจ
วางมาดใหม่อยากเล่นเป็นพระเอก
เหมือนดาราเหนือชั้นปั้นหน้าเก็ก
ผิดสเป็คเธอมองเห็นเป็นตัวโกง....
16 ธันวาคม 2546 11:27 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอเป็นใครสูงสง่าดูหน้าชื่น
ทำตาตื่นสบตาวางท่าเฉย
มองด้วยตาไร้แววแล้วผ่านเลย
ไม่คุ้นเคยก่อนจากมาหน้าบึ้งตึง
พบครั้งแรกคิดว่าจะไม่รัก
พอรู้จักตัวจริงยิ่งรู้ซึ้ง
เสน่ห์นางยวนเย้าเฝ้าติดตรึง
ต้องคำนึงหวนหาคราห่างไกล
มาดของเธอเยียบเย็นเห็นสงบ
เมื่อได้คบต่อมาน่าหลงใหล
มารยาทงดงามไม่เหมือนใคร
รู้อารมณ์ของชายที่หมายปอง
เกิดกิเลศตัณหาตาบอดมืด
อยากยุดยึดเนื้อเย็นเป็นเจ้าของ
เพียรเข้านอกออกในตามครรลอง
แต่ก็ต้องบอกลาเธอผ่าแปลง...
13 ธันวาคม 2546 14:31 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอเปรียบเทียบฉันเหมือนแบบฝึกหัด
ตัวหนังสือเขียนหวัดตวัดหาง
เว้นช่องไฟวรรคตอนไม่ถูกทาง
ขุ่นระคางเคืองนักรักไม่ลง
ไม่รู้ว่าจุดยืนอยู่ที่ไหน
ทำสิ่งใดไม่เข้าเป้าประสงค์
ได้ยินเธอบอกกล่าวเฝ้ามึนงง
ตัวฉันคงพลาดพลั้งเส้นทางรัก
บุคคลิกผึ่งผายสมชายชาติ
จิตเขลาขลาดตื่นเต้นเห็นประจักษ์
อยากประพฤติในกรอบมอบใจภักดิ์
ไม่รู้จักเอาใจทำคล้ายเด็ก
ทุ่มทั้งตัวรักเธอเต็มหัวใจ
วางมาดใหม่อยากเล่นเป็นพระเอก
เหมือนดาราเหนือชั้นปั้นหน้าเก็ก
ผิดสเป็คเธอมองเห็นเป็นตัวโกง....
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
1716
