ฉันตั้งใจทำงานที่มอบหมาย งานหลากหลายสำเร็จเป็นแก่นสาร พวกเจ้านายชอบใจเรียกใช้งาน ได้ลาภยศเบิกบานตำแหน่งดี

ฉันตั้งใจร่ำเรียนเพียรอย่างหนัก เพื่อเพิ่มวุฒิเป็นหลักมีศักดิ์ศรี ทำสำเร็จปริญญาไม่นานปี มากดีกรีแก่กล้าน่านิยม

ฉันตั้งใจเขียนกลอนอ้อนหารัก เพื่อเปิดใจให้ประจักษ์หวังรักสม เพื่อนบ้านกลอนได้อ่านหว่านคำชม แต่คล้ายกับเป่าลมไปเปล่าดาย

ความตั้งใจคราวนี้กลับไร้ค่า ชีวิตหมดราคาเลิกขวนขวาย สิบปีกว่าค่าลดหมดเชิงชาย คล้ายดังเสือสิ้นลายยอมจำนน..

สิ่งพิมพ์พาดหัวข่าว

หน้ากากขาวปล้นเซเว่น

ชาวบ้านเขารู้เช่น

เมื่ออยากเป็นต้องปล้นมา

หน้ากากคือกากเดน มิให้เห็นแต่ละหน้า ร้อนไงก็ไม่ว่า ควรเปิดหน้าให้เห็นกัน

คงเป็นเช่นต้นแบบ คืออีแอบเบื้องหลังหัน เร่งพลังรั้งผลักดัน เขารู้ทันคืออีแอบ

ประชาธิปไตย เอ่ยเมื่อไรมันปวดแปลบ ประจำทำเสียแสบ คืออีแอบเป็นตัวการ

อีแอบเหมือนหน้ากาก ฉุดกระชากมาประหาร เมืองไทยได้ตัวมาร จึงเบ่งบานประชาธิปไตย

คำนึงถึงน้องเคยข้องสัมพันธ์

บ้านเกิดก่อนนั้นแรกรุ่นชันษา

เคยเรียนเคยเล่นเคยเห็นกันมา

ห่างหายไกลตาเธอเป็นฉันท์ใด

ฉันเล่นเป็นพ่อเธอเล่นเป็นแม่

สำเริงจริงแท้สร้างเพิงห้องใหญ่

ใช้ผ้าขาวม้ากั้นฝาเอาไว้

พ่อแม่อยู่ในกะหนุงกะหนิง

ประสาเด็กน้อยพาพลอยรื่นเริง

เพื่อนมารื้อเพิงพังบ้านล้มกลิ้ง

มีเกลียดมีก่นแต่ไม่โกรธจริง

สุขใจไล่วิ่งร่วมเล่นเป็นเกม

มาถืงวันนี้น้องพี่อยู่ไหน

คงเป็นสาวใหญ่ไร้ทุกข์สุขเกษม

ครอบครัวอยู่ดีสุขศรีปรีเปรม

หรือทุกข์ท่วมเต็มลำบากยากจน

โปรดรับรู้ด้วยแล้วช่วยส่งข่าว

ให้รู้เรื่องราวเพื่อนเก่าสับสน

ไม่ลืมไม่เลือนเพื่อนพ้องทุกคน

ยิ่งน้องหน้ามลยังตรึงซึ้งใจ

เปิดหัวใจใสซื่อถือความสัตย์

ในบทกลอนสารพัดจะวอนเว้า

ทั้งมั่นรักห่วงหวงไม่บรรเทา

ยังถือเอาความรักสลักแกน

เหมือนเป่าลมขึ้นไปบนอากาศ

อ่านแล้วคงขยาดว่าเป็นแผน

บอกว่าได้ไอเดียมาโต้แทน

เค้นคิดคำแสบแสนมาหมิ่นใจ

เฝ้าพากเพียรเขียนกลอนอ้อนรักเขา

ได้แต่ความสูญเปล่าถูกผลักไส

ไม่เคยเห็นความรักสลักใน

ไม่มีหญิงคนใดนอกจากเธอ

นั่งเหม่อมองสายน้ำเจ้าพระยา

บนคอนโดเหว่ว้ายามไผลเผลอ

ชีวิตนี้มีกรรมซ้ำมาเจอ

เรามันเซ่อโง่งมสมน้ำหน้า..เอง

เห็นท่าจะไม่รอด

ยศถูกถอดเสียเป็นแน่

สั่งฆ่าใกล้จวนแจ

หมดทางแก้ต้องติดคุก

ทางเดียวต้องปรองดอง

เขม้นมองทางเป็นสุข

ขายหน้าถ้าปลอดทุกข์

ยอมเจ็บจุกเกมการเมือง

เปิดปากเห็นด้วยแล้ว

เสียงเจื่อยแจ้วให้เป็นเรื่อง

ปรองดองของพลเมือง

เลิกแค้นเคืองควรปรองดอง

อ้าปากเห็นลิ้นไก่

คนจัญไรไม่อยากมอง

ประโยชน์ตนพวกพ้อง

จึงร่ำร้องเห็นด้วยแล้ว