27 มกราคม 2545 12:57 น.
โคลอน
ตั้งแต่รู้จักกันกับท่านชวน
ก็รู้ว่าสมควรจะคบได้
แต่ต้องจัดระยะห่างวางรองไว้
ไม่อยู่ใกล้อยู่ไกลเกินพอดี
รู้ว่าท่านซื่อสัตย์ประหยัดสุด
สมเป็นสัตตบุรุษสันตุฏฐี
สมถะเรียบง่ายในชีวี
ทว่ามีใจสูงมุ่งการเมือง
ทั้งมีใจใฝ่รักในศิลปะ
มีวาทะคมคายไม่ข่มเขื่อง
ไม่ก้มหัวให้อธรรมกระหน่ำเนือง
แต่บางครั้งก็เป็นเรื่องเคืองใจคน
รู้ว่าการเมืองไทยหลายคมนัก
ต้องรู้จักคมเหตุและคมผล
พร้อมทั้งรู้คมเล่ห์และคมกล
คมตัวตนอัตตาคมอาวุธ
กลางคมสิ่วคมขวานถึงวันนี้
ท่านได้สู้มาดีถึงที่สุด
แขนจะล้าขาจะล้มไม่ซมทรุด
จะช่วยฉุดช่วยประคองช่วยส่องเทียน
ตราบสภายังมืดมัวด้วยหมอกม่าน
เราต้องการผู้สู้ผู้กล้าเปลี่ยน
เป็นสารส้มแกว่งน้ำด้วยความเพียร
ดีกว่าเป็นตะกอนเวียนในอ่างน้ำ
ไม่อาจมาเยี่ยมไข้ในวันนี้
ได้แต่ฝากคำกวีที่เพียรพร่ำ
ด้วยใจจริงใจจงมั่นคงคำ
ขอเป็นกำลังใจให้ท่านชวน.
ขอให้ท่านอดีต นายก ชวน หลีกภัย หายป่วยเร็วๆนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ท่านด้วยคนค่ะ
26 มกราคม 2545 21:21 น.
โคลอน
(เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เล่ากันมานานแล้วในอินเตอร์เน็ต
นานจนพิสูจน์ไม่ได้ว่าจริงหรือเปล่า..???)
ครั้งหนึ่งผมเรียนวิชาเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ผมนั่งติดกับ
นักเรียนหญิงคนหนึ่ง เครื่องของเราอยู่ติดกัน พอเธอลุกไปเข้าห้องน้ำผมก็แอบเปลี่ยนคีย์บอร์ดของเครื่องทั้งสอง เมื่อเธอกลับมา ก็เริ่มลงมือพิมพ์ หน้าของเธอเริ่มยุ่ง เธอจ้องหน้าจอที่ไม่มีอะไรปรากฏ แล้วลุกขึ้นไปตามครูมา
หนูไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ อยู่ๆก็พิมพ์ไม่ได้เอง
ครูก็ลองขยับคีย์บอร์ด และเคาะแป้นพิมพ์ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แล้วผมก็เริ่มพิมพ์ว่า ไปให้พ้น
ทั้งสองคนสะดุ้งโหยง
อะไรนี่ ครูพูด
แล้วผมก็พิมพ์ว่า บอกแล้วไง ไปให้พ้น
หนูไม่ได้ทำอะไรจริงๆนะคะคุณครู
ถึงตอนนั้นผมกลั้นหัวเราะแทบแย่
อย่าแตะต้องเรา ผมพิมพ์
ขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจจะเคาะคีย์บอร์ดของคุณแรงขนาดนั้น
นักเรียนที่น่าสงสารพูดละล่ำละลัก
แกคิดว่าแกเป็นใคร ผมพิมพ์ เท่านั้นเองทั้งสองคนก็วิ่ง
ออกจากห้องแลปคอมพิวเตอร์ไป
ผมต้องรีบไปตามอธิบาย ตอนสิ้นเทอมวิชานี้ผมได้แค่เกรด 1
อิอิ..เห็นตะวันเอาเรื่องโจ๊กมาให้อ่านแล้วขำดีเลยอารมณ์ต่อเนื่อง
หาเรื่องตลกมาให้อ่านกันนะคะ (^___^)
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1558
