พูดจาประสาลิง

โคลอน

เหตุเกิด ณ วันที่ ๒๖ พ.ย ๕๓

ก่อนหน้านี้เคยคุยโทรศัพท์กับแบมสองครั้ง แล้วก็เล่าให้พวกสามลิงฟังว่า แบมคุยแป๊บเดียว สงสัยจะพูดไม่ค่อยเก่งแต่เขียนเก่งฟังเก่งแบบไอ่ลิงสุราษฎร์แหงมๆ

แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะท่านผู้ชม

คืนวันที่ ๒๖ พ.ย ๕๓ ประมาณสามทุ่มแบมโทรศัพท์มาหาเพื่อขอบคุณเรื่องของขวัญ แต่วันนี้ต่างจากวันอื่น ลิงอุบล คุยเก่งจนน่าแปลกใจ 

สักครึ่งชั่วโมงก็วางสายกันไป แล้วลิงเชียงรายก็ข้อความไปหาสองลิงว่าแบมโทรหา

ลิงสุราษฎร์เงียบฉี่ คาดว่าถ้าฉี่เสร็จคงตอบกลับมา 

ส่วนลิงคลองสานรีบตอบกลับมาในทันใดว่า "เสียดายไม่ได้คุยสามสายกับเจ๊"

เพราะความจริงพวกเรากะจะเซอไพรส์แบมในวันเกิดแบบสองเด้งคือ กะเวลาว่าของขวัญถึง พวกลิงก็จะซุ่มโจมตีเจ้าของวันเกิดทางโทรศัพท์แบบไม่ให้รู้ตัวล่วงหน้า

แต่คงเป็นเพราะบุญของเจ้าของวันเกิดที่สะสมมาจึงได้รอดตัวไปแบบหวุดหวิด เพราะลิงเชียงรายเกิดงานเข้าเสียก่อน

แต่คืนนั้นพอลิงคลองสานตอบกลับมาจู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่า"แผนเรายังไม่แตกสักหน่อย โทรไปตอนนี้ยังทัน"

ก็เลยกดโทรศัพท์หาลิงคลองสานเตี๊ยมกันอย่างดี ลิงคลองสานบอกว่าจะปลอมตัวเป็นลิงสุราษฎร์ดูดิ๊เจ๊จะรู้เปล่า วะฮะฮ่า 

แล้วลิงเชียงรายก็กดไปหาลิงอุบลที่คาดว่านอนกรนไปหนึ่งยก

เสียงปลายสายงัวเงียตอบกลับมาว่า"ฮาาาาาโหลลลแง่บๆๆ" 

ลิงเชียงรายก็เกรงใจนะแต่ไม่เกรงกลัว ฮ่าๆ รีบถามกลับไปว่า "แบมนอนแล้วเหรอ คุยได้เปล่า" (ในใจแอบคิด คุยไม่ได้ตรูก็จะคุยล่ะว๊างานนี้)

คาดว่าปลายสายคงรู้แล้วว่าเป็นไอ่ลิงเชียงรายเสียงจึงใสขึ้นมาในบัดดลแล้วถามว่า "คุยได้ฝน มีไรเปล่า" 

เข้าทาง...

"มีคนอยากคุยด้วยอ่ะแบม"

"ใครอ่ะ" 

"รอเดี๋ยวน๊า"

.............

"อ้อย แกรเตรียมตัวนะ" 

"มาโลด"

..................

พอประชุมสายปุ๊บ สองลิงยังไม่ทันเปิดปากสักแอะ ลิงอุบลเว้าอีสานมาเป็นชุด ขณะที่กำลังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนเกือบลืมไปว่า "ฉันมาทำอะไรที่นี่"  ด้วยความหัวไวของไอ่ลิงอ้อยก็รีบทักทาย แบม ไปว่า

"เจ๊ หวัดดีค่ะ.."

"อ้อยแน่ๆ " 

(ลิงอุบลสงสัยเลี้ยงกุมารไว้แหงมๆถึงได้ล่วงรู้เร็วเยี่ยงนี้) 


"ฝน เมื่อกี้แบมเสียงใสกว่านี้เนาะ แต่เวลาง่วงนอนเสียงจะแก่ "(ฮ่าๆ นอนขำกลิ้งอยู่บนเตียง)

พวกเรายังคงปากแข็งต่อ

แต่สุดท้ายก็แพ้สัมผัสที่หกลิงอุบลที่แรงยิ่งกว่าสัมผัสที่แปดของพวกเรา 

จากนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ 


เมื่อลิงคลองสานกับ ลิงอุบลมาป๊ะกั๋นนกกระจอกก็แตกรัง 

ลิงเชียงรายพยายามส่งเสียงลอดบทสนทนาไปเป็นระยะๆ

แต่ก็ได้แค่คำว่า

"เอ่อ..."

"อ่า..."

"เง้อ..."

"อิอิ"

"หุหุ"

"คริๆ"

"๕๕๕"

ให้พอรู้ว่า ตรูอยู่อีกคนนะเฟร้ย


โอย....หูดับตับไหม้ค่ะท่านผู้ชม(คุ้นๆมั๊ยแบม )

 เพิ่งรู้ว่าแบมค่อดคุยเก่งคืนนั้นนั่นเอง พอคุยกันสักแป๊บ ลิงเชียงรายกำลังหาช่องจะได้แระ

(เอาล่ะเฟร้ยตรู ดับเครื่องชนล่ะเฟร้ยงานนี้ ติดอ่างมาหลายเพลาแระ...ฮ่าๆ)

แต่จู่ๆเสียงลิงอุบลก็โพล่งขึ้นมาทำลายความคิดว่า

"ง่วงแล้วอ๊ะ" 

ในใจลิงเชียงรายตอนนั้น

"เฮ้ย....ยัง ฝนยังไม่ได้พูดเฟร้ย เนี่ยๆกำลังจะพูดเลย" 

รู้สึกถูกลบเหลี่ยมไงไม่รู้ แง๊ๆ  กลายเป็นผู้ฟังโดยไม่ได้ตั้งใจ (กระซิกๆ )

แต่คิดว่าลิงคลองสานคงไม่ยอมปล่อยเจ๊ไปง่ายๆเพราะรู้ว่าลิงเชียงรายอยากพูด(ใช่ป่ะแกร แอบส่งโทรจิตไปหามังในใจ)

แต่ไอ่ลิงอ้อยก็ตอบกลับไปว่า "ง่วงก็ไปนอนดิเจ๊"

อ๊ากกกก  พวกแกร๊ 

ฮือออออ 

แต่คิดว่าแบมคงเกรงใจก่อนจะวางสายยังบอกอีกว่า

"แบมวางล่ะนะ ไปล่ะนะ วางละนะ"


เดี๊ยะ ล๊อคคอไม่ให้ไปซะนี่ 

......................................

พอวางสายแบมปุ๊บ

ก็ติดต่อไอ่ลิงสุราษฎร์ได้พอดี ฉางบอกว่า ไม่ว่างเลยวันนี้ ถึงว่ามันเงียบๆหว่า 

มีรึไอ่ลิงเชียงรายจะปล่อยให้ไอ่ลิงคลองสานพูด

รีบฟ้องไอ่ลิงสุราษฎร์ก่อนเลย

"ฉอดๆๆๆๆๆๆ"


หลังจากนั้น ไอ่ลิงอ้อยไปขุดเรื่องเล่ามาจากไหนอีกฟร่ะ

ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอ่ลิงเชียงราย กับไอ่ลิงสุราษฎร์ได้แต่ตาปริบๆ ฟังมังโม้ข้ามคืนข้ามวัน

ลิงเชียงราย 

ลิงสุราษฎร์

เอ่อ....(เสียงลิงเชียงรายนึกเรื่องจะเล่าออกแระ)


ไอ่ลิงคลองสาน บลาๆๆๆๆๆ

ไอ่ลิงสุราษฎร์นั่งขำ "เอ้าฝน เมื่อกี้จะพูดอะไรเร็วพูดๆ"

แกร แน่มากฉาง สามารถผ่ากลางลำไอ่อ้อยได้ วะฮะฮ่า 

แล้วไอ่ลิงอ้อยมังก็บอกว่า 

ถึงตรูจะพูดๆๆๆ หูตรูก็ฟังนะเฟร้ย ว่ามีคนฟังตรูพูดเปล่า (เออ ขอบใจฟร่ะแกร )

"ก็ตรูยังพูดไม่จบนินาจะให้หยุดได้ไงฟร่ะ รอตรูพูดจบพวกแกรอยากพูดไรก็พูดดิ" (เออ...ขอบใจเฟร้ย )

"เอ้า ตรูพูดจบแระพวกแกรพูดดิ"(เฮ้ย )

ลิงเชียงราย กับลิงสุราษฎร์ไม่คิดไม่ฝันว่าไอ่ลิงคลองสานมังจะหยุด ใครจะไปเตรียมตัวทันว๊าไอ่นี่

มังยังพูดด้วยความภูมิใจต่ออีกว่า

"พอตรูให้พูดก็ไม่มีใครพูด พวกแกรต้องขอบคุณตรูนะที่ตรูช่วยทำลายความเงียบ" (เออ....ขอบใจ) 

แล้วมังก็โม้ต่อ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ไอ่ฝน ไอ่ลิง พวกแกรอย่าเงียบดิว๊า "

หนอย...มังยังไม่รู้ตัวว่ามังพูดทีไรลิงหลับทุกที 


"ง่วงก็ไปนอนเลยพวกแกร ตรูอนุญาตแล้วเฟร้ย"

ขอบคุณฟร่ะ ตรูซาบซึ้งใจเป็นยิ่งนัก (ฮ่าๆๆ)

จบการพูดจาประสาลิงแต่เพียงเท่านี้ค่ะ ท่านผู้ชม อิอิ