กันนาเทวี
จากเศษไม้ประดิษฐ์คิดทำเล่น
เชยชิดเช่นใส่ใจห่วงใยเหลือ
เย้าหยอกเอินเพลินคำพร่ำจุนเจือ
เหมือนจะเอื้อไมตรีมีสัมพันธ์
มีชีวิตวิญญานตามขานบท
ให้รู้รสหวานรักชักชวนฝัน
ใส่ทำนองซึ้งเศร้าเร้าจาบัลย์
เพ้อรำพันคิดถึงแสนตรึงตรา
บทละครสอนรักปักใจหมาย
แล้วแยกย้ายถ่ายบทกำหนดหา
แต่ละตอนย้อนฉากจากชีวา
หุ่นแสดงทุกท่าลีลามือ
อยากรู้ใจที่เชิดชักนั่นรักไหม
แค่บทในละครแค่นั้นหรือ
บอกบทใบ้หลงทางแล้ววางมือ
ใช่ยึดถือเป็นอารมณ์ชมชื่นใจ
เป็นของเล่นเพลินใจในยามเหงา
เป็นเพียงเงาติดตามยามอ่อนไหว
คั่นเวลายามที่ไม่มีใคร
กระบอกไม้ไร้ชีวาค่าน้อยเกิน
จากเศษไม้ร่ายรำทำนองเล่น
ก็ยังเป็นเพื่อนเ
3536
13
0
หน้าส่วนตัว
