ยังคงอยู่เพียงลำพังในห้องเดิม แต่สิ่งที่เข้ามาเพิ่มเติมคือความเหงา ตั้งแต่เธอจากไป...ไม่เห็นแม้เงา เรื่องราวเก่า-เก่า...ก็ยังคอยเฝ้าหลอกหลอนใจ ก็ใจยังไม่เคยลืมเธอ แม้ว่าเรื่องราวที่เจอ...จะผ่านนานขนาดไหน ที่ผ่านมาดู-ดูแล้ว...เธอก็ไม่เป็นเหมือนใคร เพราะเป็นเธอคนเดียวที่รู้ใจ... ...มากกว่าทุกใครที่ผ่านมา ยังคงหลับลงไปในห้องเก่า และตื่นขึ้นมาพร้อมกับเงาของความห่วงหา เพราะยังคิดถึงและห่วงใย... ...อยู่ในใจเกือบตลอดเวลา ช่วยตอบหน่อยได้ไหมว่า... ...จะทำอย่างไรให้ใจลืมเธอ