หยิบปากกามาวาดรูปดาวน้อย ดาวตัวจ้อยที่ฉันรักคิดถึง เนื่องด้วยจันทร์ตอนนี้มิอาจดึง เอาดาวนั้นมาไว้ได้แนบกาย เหตุเพราะฉันงานมากอยากบอกนัก ใช่ไม่รักดาวแล้วเจ้าแก้วใส ใช่ไม่อยากอยู่ข้างเจ้าใกล้ใกล้ แทบอยากไปหาดาวในคราวงอน จันทร์นิ่งเงียบใช่ว่าไม่ได้คิด ทั้งชีวิตมีเธอคอยเพ้อหา คิดถึงทั้งราตรีและทิวา เมื่อมองมาไม่เห็นดาวเศร้าใจจัง