มองนภาฟ้าครึ้มฝน เมฆมืดมนหม่นหมองทั่ว แสงตะวันพลันหมองมัว มืดสลัวมัวทั่วฟ้า หยาดฝนหล่นรินหลั่ง จนพรูพรั่งทั่วทั้งป่า เหล่านกวิหคนานา บินเริงร่าพาเบิกบาน เหตุใดใยจึงเศร้า จนซึมเซาเหงาอยู่นาน ดีใจให้สำราญ สุขสราญอย่างวานนี้ ท้องฟ้าคือท้องฟ้า ใช่นภามีราคี สุขใจได้คนดี อย่ารอรีมีเศร้าเลย
3266
1
0
หน้าส่วนตัว
