พิมานรัถยา
..กึกก้องกลองโหมตระโบมกระหน่ำ
สะบัดไชยร่ายรำสะท้านผา
สะเทือนลั่นอานุภาพกลองเทวา
นามพระยาอินธิราชสหัสเนตรโต
ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง กังวานนัก
เสียงเพลงเห่ชักใจอักโข
ซ้องผสานเสียงสวดชยันโต
ให้เพิ่มพูนภิญโญพลังธรรม
น้ำตาไหลพรากมากปีติ
ดำริหมู่ชนกมลขำ
วิสาขบูชาใฝ่ในธรรม
น้อมนำกุศลปรนปฐพี
ฝันว่าเทวาทั้งพิภพ
มาจบสาธุการงานครั้งนี้
เต็มห้วงจักรวาลน่านเมฆี
พระอริยะและโยคีมาโมทนา
ฝันว่ากองทัพเหล่าเทพไท้
ช่วยชักกลองชัยขึ้นภูผา
เหล่าสุรางค์โปรยปรายสายผกา
ท่วมท้นมรรคาแต่เริ่มกระบวน
ฝันว่าองค์อินทร์เทวราช
ประทานโอษฐ์เอื้อนวาดแลทรงสรวล
ประคับประคองหมู่ชนมิเรรวน
กล่อมกระบวนด้วยโส