๐ผู้ไหนใจไม่หนัก ถึงแก่งั่กก็หักงอ หูเบาเอาแต่บอ บ่งเสเพลเกเรพาล ชิดไพร่หากใจพล่อย ก็แค่พลอยเป็นถ่อยผลาญ ชั่วดักย่อมชักดาน ถึงเป็นดาวก็เปล่าดวง ๐ราชาผวาเชื่อ ว่าสายเชื้อจะเถือช่วง โกรธกลั่นเพราะกรรณกลวง คำรามกร้าวจะเอาการ จึงให้อำมาตย์ห่า จัดแจงหาขุนทหาร คุมพลประดนพาน กำจัดผู้ศัตรูพราง ถอนร่นก่นถึงราก ให้สิ้นซากเร่งสากสาง สำเร็จเบ็ดเสร็จราง เรื่ออรุณให้สูญรัง ๐โลกอยู่ดูแล้วยาก เกิดมาอยากฝากดียัง คนเกคอยเก้กัง ขา