เกลียวคลื่นสีขาว... ลบเรื่องราวคราวเหนื่อยล้ามาจากไหน ทอดสายตามองฟ้ากว้าง..เวิ้งว้างใจ ริมระเบียงเคียงไหล่...ใครอีกคน ทะเลสีเขียว... อยากรู้นักเชียว...จะลึกลับ..หรือสับสน คงเหมือนใจ..ฉันตอนนี้...ที่ปะปน จะรักบน..ความทุกข์..เพียงสุขใจ หัวใจสีหม่น... เคยร้อนรน..เหนื่อยล้ามาแค่ไหน ยามได้อยู่..ริมทะเล..กล่อมเห่ใจ ก็ผ่อนคลาย..สงบได้..ในภวังค์