ทางเดินชีวิตไม่ได้สวยงาม ไม่ได้เป็นไปตามนิยามฝัน ไม่ได้แต่งแต้มด้วยดอกไม้รอยตะวัน ไม่ได้มีแสงจันทร์...เคียงคู่ดวงดาว และ...ไม่เสมอไปที่ชีวิตจะสมหวัง บ่อยครั้งที่อาจผิดพลั้งจนรอนร้าว อ่อนแอ...เหนื่อยล้า...มีน้ำตาพร่างพราว หมดกำลังจะก้าวเดินต่อไป แต่ก็รู้ว่าชีวิตไม่จบสิ้น เหมือนตะวันเมื่อตกดินย่อมมีขึ้นใหม่ แสงสว่างที่ปลายฟ้าจะกลับมาอยู่กลางใจ ให้ฉันก้าวเดินต่อไปอย่างเข้มแข็งได้...อีกครั้ง