หน้าส่วนตัว
:::มาจากชายขอบอารยธรรม 1:::
1. ย้อนวันคืนหาห้วงเยาว์
ขลาดเขลาเง่าโง่โซซ้ำ
เปื้อนโคลนทั้งร่างด่างดำ
ตรากตรำกรำงานปานควาย
2. มาจากชายขอบสังคม
ตกจมทุกข์ข้นจนพ่าย
สัมผัสหิวพาตาลาย
เกือบตายไร้อันใดกิน
3. แถนฟ้าเทวาคงชัง
บ่หลั่งฝนนองท้องถิ่น
คนนาหลั่งน้ำตาริน
เก็บกินเผือกกลอยมันกา
4. ต่อวันเนาพงดงดอน
หมดทางก็จรจบหล้า
เพื่อขอทานข้าวพริกปลา
ขอต่อเวลาชีวัน
5. เป็นประชาชนจนโซ
พุงโลหน้าตาน่าขัน
หัวโตสมองตีบตัน
บ่เป็นชนชั้นปัญญา
6. ได้ยินกาพย์ฉันท์คร่าวโคลง
หัวใจก็โยงเชื่อมหา
1001
8
0
