มหาวีร

ราม ลิขิต

๏ไพร่พลของเรานั้นมีน้อย	
จะอยู่ยั้งตั้งคอยคงป่นปี้
พระนครถึงคราแล้วคราวนี้	
เห็นเหลือวิสัยที่จะต่อรบ
ไปเถิดค่อยหาเพลาสู้	
หาไม่แค้นกูไม่สงบ
อนาถกรุงรุ่งวันพลันชิงพลบ	
จะถามคืนให้ครบที่แค้นคอ
อาชาเยาะย่างอยู่กลางคลี	
ขุนอภัยภักดีมิระย่อ
หลวงราชเสน่หาน้ำตาคลอ	
พระเชียงเงินชะลอชลนัยน์
หลวงพรหมเสนากำหมัดแน่น
หลวงพิชัยสั่นแค้นดังแสนไข้
ต่างคนต่างเห็นต่างเป็นไป	
ก่อนมุ่งสู่ไพรบูรพา ๚ะ 
   ๏ออกจากค่ายที่วัดพิชัย	
ตีฝ่าออกไปเขาไล่ฆ่า
สู้พลางถอยพลางตามทางมา
ตีโต้หันตาไม่รามือ
เรือนชานบ้านช่องทุกท้องที่	
ไอ้โสร่งราวีปานนี้หรือ 
หวีดว้ายพรายเสียงก็เพียงฮือ	
ศพกองอึดตะปือมิทันปลง
เคยปลื้มดื่มดึกก็พลันดับ	
ทุ่งขับคลอเพียงแค่เสียงหลง
ดาวเดือนเกลื่อนฟ้าก็เฟือนลง
แตกยับพับตรงใต้ตีนมัน
หัวใจชายชาญทหารกล้า	
เจ็บนักเหมือนว่าจะอาสัญ
พล่านเลือดเดือดดุระอุดัน	
ดาบรันลงคมคอศัตรู
ตะลุยตะเลงตลอดค่ำ	
เที่ยงคืนบ้านสัมบัณฑิตสู้
ถึงเลือดถึงเนื้อกระหน่ำกรู
เช้าตรู่ถึงโพสังหารคาม ๚ะ 
   ๏จึงให้พักพลดูสภาพ	
ม้าราบหักห้อยค่อยค่อยหาม
วางจุดเสือหมอบระวังความ	
หยูกยาก็ตามแต่ที่มี
คุ้งคลองหนองน้ำก็ตามเกิด	
แบ่งเบาเอาเถิดนะน้องพี่
ปะทะปะทังก็ยังดี	
เห็นเจ้าเจ็บนี้ข้าเจ็บนัก
เจ็บเราเท่าฟ้ามหาสมุทร	
แค้นสุดเกินค่าคำว่าหนัก
ประทุษธรณีเป็นที่รัก	
จะควักหัวใจของพวกมัน
มิทันกำลังจะยังคืน	
เสือหมอบวิ่งตื่นตระหนักทั่น
ม่านมุ่งคลุ้งฝุ่นเห็นกรุ่นควัน	
เร่งรับฉับพลันในทันที ๚ะ 
   ๏บังไพรซ้ายขวาเป็นคู่ปีก	
เว้นฉีกช่องกลางหว่างวิถี
เปลือยดาบคมวับจะสับตี	
เงียบรอไพรีรณรงค์
พม่ารามัญนั้นดูมาก	
กรูกรากมาในไพรระหง
เล็งแลล้วนรุทรยุทธยง	
เข้มแข็งมั่นคงคึกคะนอง
พริบตานาทีทลวงเลือด	
ประดาบเลือดเดือดก็ดังก้อง
ซุ่มแนวพนาขนาบกอง	
ทั้งสองฟากฟันสะบั้นไป
เป็นตายวายวางแห่งชีวิต	
คือดาบป้องปิดสถิตไหน
โลกนี้โลกหน้าเจียระไน	
จะมนละไมก็ฝีมือ
ปะทะฉะฉักด้วยหนักหน่วง	
ทั้งปวงพากเพียรกระเหี้ยนหือ
หัวหลุดแขนร่วงทะลวงลือ	
สมชื่อทหารผู้ชาญชัย
กำลังเรี่ยวแรงถึงแกร่งกล้า	
ก็พ่ายแพ้ปัญญามาแต่ไหน
พม่าป่นบนทางระหว่างไพร	
ทิ้งไว้ศพเศษสังขารา ๚ะ				
comments powered by Disqus
  • tiki

    19 กรกฎาคม 2547 15:26 น. - comment id 301091

    มากราบท่านมหาวีระ สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี
    พระเจ้าตากสินมหาราช ค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กรกฎาคม 2547 15:35 น. - comment id 301098

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ราม ลิขิต

    19 กรกฎาคม 2547 17:48 น. - comment id 301194

    สวัสดีครับคุณทิกิ
    
    เอามาฝากธนาคารครับ ยังไม่จบ ผมคิดถึงพระเจ้าตากบ่อย คิดถึงครั้งหนึ่งก็เขียนทีหนึ่ง กว่าจะเข้าจันทบุรีได้คงอีกนานโข ขอบคุณมากครับ
    
    ...........................
    
    สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา
    
    ขอบคุณมากครับผม
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    20 กรกฎาคม 2547 13:05 น. - comment id 301257

    ทึ่ง และ ประทับใจจังเลยค่ะ
    ใช้เวลาแต่งนานหรือเปล่าคะ
    ..............................................
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    20 กรกฎาคม 2547 13:07 น. - comment id 301258

    ทึ่ง และ ประทับใจจริงๆ ค่ะ
    ใช้แต่งนานหรือเปล่าคะ  
    ..........................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • เอกมาศ ครับ ไม่ได้ล็อกอิน

    22 กรกฎาคม 2547 10:46 น. - comment id 301587

    .....สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีฯ........มหาวีร จริงๆครับ .......กราบเบื้องพระบาท......สมเด็จ พระสยามยอดโยกาวจร........พระเจ้ากรุงสยาม....ฯ.........งานคุณ เท่ห์ จริงๆเลยครับ..ชอบเลยที่ได้เห็นที่ได้อ่าน
  • ราม ลิขิต

    30 กรกฎาคม 2547 19:22 น. - comment id 303019

    สวัสดีครับคุณลี่...ชวนมาเยือน, คุณเอกมาศ
    
    ขออภัยเข้ามาช้าครับ ติดช่วงเวบปรับปรุง ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาสนทนากัน
    
    เขียนเป็นช่วง ๆ ครับคุณลี่ฯ ต่างกรรมต่างวาระ แต่ครั้งหนึ่งก็ประมาณครึ่งชั่วโมง ใช้เวลาในการพล๊อตนิดนึง พอได้เค้าโครงในใจแล้วก็ลุยได้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน