๐ป่าหรือเมืองเรืองไรหากใจรุ่ง ตึกหรือทุ่งรังรองหากมองเห็น มีแง่มุมยาวกว้างต่างประเด็น ประดับเร้นลึกลับใช่กับตา ๐ในวันเบื่อเหลือร้ายที่ใจร่อย เถื่อนก็ถอยทุ่งเพริดระเบิดผา เมืองก็เหมือนไม่มีแล้วชีวา โลกไร้ค่าอับจนสิ้นหนทาง ๐คนแปลกหน้าย่างกรายหัวใจเจ็บ จะแกะเก็บทุกข์ถอนเที่ยวผ่อนถาง ก็เงอะงะระเหงาซ่อนเงาพราง อยู่เคว้งคว้างกลางขมสังคมคน ๐สุมฟืนไฟรอฝนประดนฝัน หัวใจกลั่นรินกลอนสุนทรผล สุขระบายฉายชื้นชื่นกมล ขณะตนทุกข์ไต่ไปทั้งตัว/.
ราม ลิขิต 14 มิ.ย. 2546 17:35 น. - ID 35184 
1565
2
0
14 มิถุนายน 2546 19:09 น. - comment id 147096
เลือดกวีท่าน เข้มข้นนิ มาเชียอะ ขอลือขานกลอนครูสุนทรภู่สักวันนิ เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล อิอิรักแล้วไม่หน่ายไม่วายเขียนอะ
15 มิถุนายน 2546 01:59 น. - comment id 147152
สุมดอกรักปักทอทอดแตกยอดฝัน หัวใจหวั่นแค่ฝันคว้างห่างสับสน สุขชั่วฝันวันคืนตรอมกมล แม้จะหม่นแม้จะหมองไม่อยากครองไว้ผู้เดียวเพียงลำพัง! มาด้วยศรัทธาในรัก..ในชื่นชมกับงามคำสุดยอดเลยค่ะ
15 มิถุนายน 2546 06:25 น. - comment id 147167
โอโห..งามจับจิตมากๆคะ ขออนุญาติ copy ไปให้ญาติธรรมอ่านนะครับ เพื่อประโยชน์มากมายนะขอรับ คุณ ราม ลิขิต และขอเชิญไปร่วมฝากบทกลอนไว้ด้วยมากๆจะเป็นพระคุณยิ่งครับ ที่....http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vboard.php?user=dokgaew13 ผมมาที่ลานนี้ทุกวันครับ
15 มิถุนายน 2546 18:31 น. - comment id 147273
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
15 มิถุนายน 2546 22:39 น. - comment id 147305
ใจบรรเจิดจิตพร่างสว่างไสว ณ เบื้องไกลให้กระจ่างดั่งมองเห็น ณ เบื้องลึกก็ตรึกทั่วทุกประเด็น ณ เบื้องกาฬฉานเช่นเห็นชัดตา ใจสงบพบความสงัดเงียบ แม้นที่เปรียบชุมผ่านศูนย์การค้า แม้นที่โต้คารมคมวาจา แม้นที่ทุกข์พบพามิพรั่นพรึง ใจละมุนอุ่นไอในพรหมวิหาร ก็เบิกบานเมื่อพบสบคนขึง ก็เยือกเย็นดุจน้ำยามโทษตรึง ก็ยื่นให้แม้นถึงทุรกาล ใจมีคมชมโชคไม่โศกเศร้า พบคนเขลาก็ยังสุขสนุกสนาน พบคนโศกก็โยกย้ายให้เบิกบาน พบคนพาลก็ระงับดับปวงภัย ในความต่างห่างไกลในความเปลี่ยน ที่หมุนเวียนเจริญทรามตามสมัย หากเข้มแข็งเพิ่มแรงให้จิตใจ ก็จะไร้ปัญหาทุกคราเอย สวัสดีคะทุกๆท่าน คุณราม ลิขิต...แต่งกลอนชี้ชัดได้ซึ้งจริงๆคะ
17 มิถุนายน 2546 00:47 น. - comment id 147641
สวัสดีครับคุณน้ำ, คุณพุดพัดชา, คุณเทพธรรม, คุณเพื่อนไพร, คุณพี่ดอกแก้ว ช่วงหลังเข้าออกไม่ค่อยสม่ำเสมอครับ ต้องขออภัยด้วย พอดีต้องไปสนทนาอะไรกับผู้เฒ่าผู้แก่อยู่บ่อยๆ คุณน้ำครับถ้าเปลี่ยนจาก นิ เป็น ฮิ ผมว่าต้องเป็นคนจันท์เหมือนผมแน่ๆเลย ที่คุณน้ำว่ามานี่ถูกเลยนะครับ เพราะผมกินน้ำตาลเปรี้ยวมาหลายปี๊บแล้ว จนกินก๋วยเตี๋ยวตักน้ำส้มมาใส่ยังนึกว่าน้ำตาลเลย..คนแก่ก็งี้แหละหลงๆลืมๆ ........................................................... ขอบคุณคุณพุดพัดชามากครับ นานๆจะเห็นคนใจกว้างสักที แต่ออกเศร้าๆอยู่นะครับ ........................................................... ด้วยความเต็มใจครับคุณเทพธรรม ผมเองได้เข้าไปดูมาหลายครั้งหน กำลังตระเตรียมเอาอะไรไปคุยด้วยอยู่เหมือนกันครับ ........................................................... ขอบคุณกำลังใจจากคุณเพื่อนไพรมากครับ ........................................................... คุณพี่ดอกแก้วครับ พรหมวิหาร ๔ แต่ก่อนผมไม่เคยสนใจเลย มาบัดนี้ถือเป็นหนึ่งหมวดที่มีไว้ประจำใจ ไม่มีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีไม่ได้และจิตใจเราจะไม่มีวันเลยที่จะสงบกับสิ่งที่มากระทบ ขอบคุณสำหรับบทกลอนเยือกเย็นสำนวนนี้มากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
